Στο μεταξύ ως εφιάλτης προβάλλει για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ το ενδεχόμενο να δουν τον εαυτό τους να ψηφίζει μαζί με τους «ποταμίσιους» βουλευτές και ακόμη χειρότερα μαζί με τους γαλάζιους βουλευτές, κάτι για το οποίο αυτές τις μέρες η Ντόρα δίνει τις μάχες της στο εσωτερικό της Ν.Δ. 

 

Βεβαίως η βασική ανησυχία για τα κομματικά και κοινοβουλευτικά στελέχη, καθώς και ορισμένους υπουργούς που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, στρέφεται γύρω από το αν η συμφωνία που θα έρθει θα διατηρεί κάτι από τις κόκκινες γραμμές και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ή θα ακολουθεί την πεπατημένη των οριζόντιων μέτρων και της λιτότητας, έστω σε πιο ήπια μορφή. 

 

Έτσι τις τελευταίες μέρες οι αναταράξεις εντείνονται, οι τόνοι της κριτικής ανεβαίνουν, οι διαφωνίες εκδηλώνονται ανοιχτά, με αποκορύφωμα την κριτική της Ζωής Κωνσταντοπούλου κατά τη συνεδρίαση κομματικού οργάνου την περασμένη Πέμπτη. Την ίδια ώρα το ενδοκυβερνητικό και το εσωκομματικό μασάζ έχει πυκνώσει. 

 

 

Στο παρά πέντε της συμφωνίας πολλοί είναι εκείνοι που ζητούν αλλαγή πλεύσης, επιμονή στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ρήξη με τους δανειστές ή και ρήξη με την ευρωζώνη, ενώ κοινός παρονομαστής για όλους αυτούς φαίνεται να είναι η πολιτική διέξοδος μέσω της «λαϊκής ετυμηγορίας», που μπορεί να σημαίνει:

 

♦ Δημοψήφισμα, για το οποίο μάλιστα λέγεται ότι η κυβέρνηση δεν θα πρέπει να εμφανίζεται ως «Πόντιος Πιλάτος», αλλά θα πρέπει να παίρνει θέση, και μάλιστα κατά μιας πιθανής επώδυνης συμφωνίας.

♦ Εκλογές, με διακύβευμα προφανώς όχι τη συνέχιση της τρέχουσας διαπραγματευτικής στρατηγικής, αλλά την εντολή για ένα «εναλλακτικό σχέδιο χρηματοδότησης», με το οποίο διάφοροι, όπως π.χ. τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας, υπονοούν την έξοδο από το ευρώ και την αναζήτηση χρηματοδότησης σε Ρωσία, Κίνα κ.λπ.

 

Με εξαίρεση τους «σκληροπυρηνικούς» προεδρικούς, που στο εσωκομματικό τοπίο στοιχούνται πίσω από τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά («Ενωτική Κίνηση») και τα στελέχη περί τον αντιπρόεδρο της Βουλής Γιάννη Μπαλάφα (Πλατφόρμα 2010), στους οποίους συγκαταλέγονται και οι Ρένα Δούρου και Δημήτρης Παπαδημούλης, οι οποίοι στηρίζουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό χωρίς αστερίσκους, οι υπόλοιπες εσωκομματικές τάσεις, ακόμη και αν ανήκουν στην πλειοψηφία του ιδρυτικού συνεδρίου του 2013, διατυπώνουν με αποχρώσεις και διακυμάνσεις έντονη κριτική και ζητούν να μην υπάρξει υποχώρηση από τις κόκκινες γραμμές και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

 

Ειδικότερα, κριτική ασκείται από την εσωκομματική τάση της κίνησης των «53» και την Αριστερή Πλατφόρμα, με τους τόνους να ανεβαίνουν κατακόρυφα από το τροτσκιστικό κομμάτι της Αριστερής Πλατφόρμας, αλλά και από τη μέχρι πρότινος «προεδρική» ΚΟΕ, η οποία μιλάει χωρίς περιστροφές για μνημόνιο. 

 

 

Στις μεμονωμένες ή επώνυμες περιπτώσεις που σηκώνουν τη σημαία της κριτικής συγκαταλέγονται ο πρώην υπεύθυνος της Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μηλιός, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο βουλευτής Ημαθίας Κώστας Λαπαβίτσας, ενδεχομένως κάποιοι εξ αυτών με το βλέμμα στην επόμενη μέρα, όταν η κυβερνητική φθορά θα αρχίσει να «πριονίζει» τα πόδια του Τσίπρα.

 

Ωστόσο, όλο αυτό το κλίμα δεν έχει στοιχεία που μπορεί να διαβαστούν ως προαναγγελία εκτεταμένων ρήξεων ή βαθιών ρηγμάτων. Ενδεχομένως προοιωνίζεται αναδιάταξη του εσωκομματικού τοπίου – μετά τη συμφωνία – με πιθανά «κέρδη» για τις κομματικές τάσεις που αντιδρούν και λειτουργούν ως υποδοχείς της δυσαρέσκειας της βάσης. 

 

Ως ένδειξη αυτής της τάσης υποδεικνύουν αρκετοί τις εκλογές για Συντονιστικό στη Νομαρχιακή της Α’ Αθήνας, όπου κυριάρχησε η πλευρά των «53» με 14 έδρες και δεύτερη ήρθε η Αριστερή Πλατφόρμα με 10 έδρες, ενώ η Ενωτική Κίνηση έλαβε 7 έδρες και η Πλατφόρμα 2010 4 έδρες.

 

Το πώς θα εκδηλωθούν στο κοινοβουλευτικό πεδίο μένει να φανεί, αλλά εκτιμάται ότι οι όποιες απώλειες θα είναι περιορισμένες και δεν θα απειληθεί η δεδηλωμένη. Είναι χαρακτηριστικό ότι στέλεχος της Π.Γ. που ασκεί οξύτατη κριτική στην κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα παραδέχεται ότι οι βουλευτές θα βρεθούν υπό τρομακτικές πιέσεις και επομένως είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πώς θα συμπεριφερθούν σε περίπτωση που έρθει μια επώδυνη συμφωνία με την οποία διαφωνούν. 

 

Στέλεχος των «53», το οποίο προειδοποιεί ότι δεν θα γίνει αποδεκτή από το κόμμα μια συμφωνία που διαιωνίζει τη λιτότητα, την ίδια ώρα διαμηνύει ότι δεν υπάρχει περίπτωση ρήξης του κόμματος με την κυβέρνηση.

 

 

Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι οι «λαφαζανικοί» της Αριστερής Πλατφόρμας, αν και θεωρούνται επίφοβοι για ανταρσία, τοποθετούνται «κομψά» προβάλλοντας κατά κανόνα τις απόψεις τους για μια εναλλακτική στρατηγική και αποφεύγοντας να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό, αλλά στρέφουν τα πυρά τους στο μέτωπο των δανειστών, που «ζητούν υποταγή», λειτουργώντας έτσι συσπειρωτικά έναντι των «έξω». 

 

Από την άλλη, οι τροτσκιστές της Αριστερής Πλατφόρμας, εκ των οποίων η ΔΕΑ του Αντώνη Νταβανέλλου μόνο διαθέτει βουλευτές (δύο τον αριθμό), σηκώνουν πιο ψηλά τους τόνους της αμφισβήτησης στο επιχείρημα περί έντιμου συμβιβασμού και αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας, και μάλιστα προχώρησαν στη διοργάνωση της εκδήλωσης με τίτλο «Σύγκρουση τώρα με τους δανειστές», με ομιλητή μεταξύ άλλων τον Γιάννη Μηλιό, η οποία συγκέντρωσε πλήθος κόσμου.

 

Τις επόμενες μέρες λοιπόν ίσως φανεί πιο καθαρά ποιοι και πόσοι είναι διατεθειμένοι να φτάσουν στα άκρα και ποιοι απλώς στο παρά ένα της συμφωνίας υπενθυμίζουν τις κόκκινες γραμμές τους με το βλέμμα, όπως είπαμε, στη μετά τη συμφωνία εποχή του ΣΥΡΙΖΑ…