Καλός συνάδελφος, με αίσθηση του χιούμορ, ο Βασίλης Σταματίου, μας προσφέρει σήμερα μια ιστορία που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας…

 

«Οταν κάθομαι στον καναπέ, έχω μπροστά μου πέντε τηλεκοντρόλ: της τηλεόρασης, του αποκωδικοποιητή, του DVD player, του CD player και του αιρ-κοντίσιον. Της τηλεόρασης το χρησιμοποιώ μόνο για να ανοίξει η συσκευή – από εκεί και πέρα κάνω κουμάντο με τα κοντρόλ του DVD player και του αποκωδικοποιητή, απ’ όπου αλλάζω κανάλια, ανεβοκατεβάζω τον ήχο, βλέπω βίντεο και DVD. Κι άμα κάνει ζέστη, καλή ώρα, ανάβω και το αιρ-κοντίσιον και είμαι μπέης.

 

Στην πορεία όμως ανακάλυψα ότι, αν συνδυάσω το πάτημα δύο εντολών σε δύο διαφορετικά τηλεκοντρόλ ταυτοχρόνως, παράγονται διάφορα ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Επί παραδείγματι: αν πατήσω ταυτοχρόνως το κανάλι της Βουλής στο κοντρόλ του αποκωδικοποιητή και το fast forward στο κοντρόλ του CD player, εμφανίζεται η Ζωή Κωνσταντοπούλου ως απαστράπτον ολόγραμμα, κάτι σαν την πριγκήπισσα Λέια στον “Πόλεμο των Αστρων”, μου λέει με λοξό φρύδι “εσείς, κύριε, ποιος είστε;”, αρχίζει να κινείται προς το μέρος μου, ώσπου πατάω το National Geographic και ένα πούμα την καταβροχθίζει ή πατάω το History Channel και ένα Σούπερ Πούμα την ανατινάζει με έναν πύραυλο αέρος – εδράνου. Ομοίως, αν πατήσω συγχρόνως το “dolby surround” στο DVD player και το Eurosport 1 στον αποκωδικοποιητή, εμφανίζεται από την κουζίνα ο Μέσι με την μπάλα στα πόδια, ντριμπλάρει όλα τα έπιπλα του σαλονιού, εκεί απάνω πατάω συγχρόνως pause και το αιρ-κοντίσιον στο κρύο, εκείνος μένει παγωμένος, σηκώνομαι χαλαρά, του παίρνω την μπάλα, του ρίχνω ένα σαλαμάκι στο δεξί κωλομέρι, του λέω “μάθε μπαλίτσα, Λάκη” και σκοράρω με χαρακτηριστική άνεση προς την εστία του WC (ο Λάκης έπαιζε μπακότερμα), δηλαδή έλεος πια με το κάθε γίδι που έρχεται από το Μπουένος το Άιρες μέσα στο σπίτι μας να μας κωλοκουνηθεί με το τόπι. Φύγε απ’ τη Μέσι, ρε, να περάσει ο παιχταράς, άειντε λέμε. 

 

Επίσης, αν πατήσω συγχρόνως Mega Channel, τέρμα backlight στην TV και play σε οποιοδήποτε CD του Θωμά Μπακαλάκου, εμφανίζεται στον καναπέ η Σκάρλετ Γιόχανσον με δερμάτινα εσώρουχα και μου εξηγεί τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ για το αγροτικό ζήτημα και, αν, ενόσω μιλάει, επιχειρήσω να κινηθώ προς το μέρος της καθ’ οιονδήποτε τρόπο, η Σκάρλετ εξαφανίζεται και στη θέση της εμφανίζεται ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Τζανέτος Καραμίχας, ο οποίος χωρίς να πει λέξη και χορεύοντας το αισθησιακό τσάμικο των επτά πέπλων και της μίας γκλίτσας, απομακρύνεται με το home cinema μου υπό μάλης και το βάζει έπαθλο στη λοταρία της Γιορτής Μπάμιας στο κεφαλοχώρι Κεφαλοτύρι Θεσπρωτίας, που είναι γνωστό κυρίως για τις ψαροταβέρνες του. 

 

Τέλος, έχω παρατηρήσει πως, αν πατήσω συγχρόνως Disney Channel στον αποκωδικοποιητή, play στα Τραγούδια του Κόκκινου Στρατού στο CD player και ανάψω τον φούρνο στο κάψιμο, όλο το σαλόνι χάνεται από μπροστά μου και ο καναπές μεταφέρεται στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε εμφανίζεται ο Τάσος Κορωνάκης και με σηκώνει ευγενικά («ρε, πάνε παραπέρα») για να ξαπλώσει να κοιμηθεί γιατί κουράστηκε από τα βάσανα που τον έριξε η ζωή από μικρόν, φοιτητή ακόμα στο πρώτο έτος, σύμφωνα με το ημερολόγιο του Πλούτωνα, ενώ πιο δίπλα ένα κάπως μπαγιάτικο μήλο περιγράφει την πανεύκολη και απλούστατη μετάβαση στη δραχμή και ο Γιάννης Μηλιός λάμπει από υπερηφάνεια, γιατί το μήλο κάτω απ’ τον Μηλιό θα πέσει, ο Λαφαζάνης ντανιάζει κάθιδρος κορμούς δέντρων πάνω στις ράγες του τρένου της ΕΚΤ που θα φέρει το φορτίο με τα 35 δισ. ευρώ, χώρια όσα έχουνε στα πορτοφόλια τους οι επιβάτες και το χρυσό δόντι του μηχανοδηγού, ο Γιάνης κάνει καμάκι απ’ το πρωί σε μία φωτογραφία του, ο Φίλης και ο Κοίλης είναι το ίδιο πρόσωπο και ο Αλέξης στέκεται δίπλα μου, με κοιτάει με άδειο βλέμμα και με ρωτάει: 

 

–Και τώρα, τι;

 

Δυστυχώς, από αυτήν την κατάσταση δεν έχω βρει ακόμα τον συνδυασμό κουμπιών για να επιστρέψω…».

 

Ευχαριστούμε, Βασίλη, για το καλοκαιρινό χαμόγελο…