Η προσχώρηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, έστω ως ανεξάρτητης συνεργαζόμενης (που σημαίνει ότι διατηρεί στοιχεία αυτονομίας), αναμένεται να ενισχύσει την όποια εκλογική δυναμική του εγχειρήματος, με τη βάση να τοποθετείται γύρω στο 5%. Το μετωπικό σχήμα στόχο έχει, σύμφωνα με τον διακηρυκτικό λόγο των στελεχών του, να προασπίσει το «Όχι» του δημοψηφίσματος «μέχρι τέλους». Προγραμματικά κεντρική αιχμή παραμένει η κατάργηση των μνημονίων και η υλοποίηση ενός εναλλακτικού, προοδευτικού προγράμματος διεξόδου από την κρίση, για το οποίο όμως προϋπόθεση αποτελεί η έξοδος από την ευρωζώνη και η ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ε.Ε. 

 

Το θέμα του εθνικού νομίσματος υπερασπίζονται κυρίως οι δυνάμεις που προέρχονται από την Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ (με πρώτο απ’ όλους τον Λαφαζάνη), ο Κώστας Λαπαβίτσας, ο Αλαβάνος και οι οργανώσεις ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ που προσχώρησαν στη ΛΑΕ φεύγοντας από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όχι όμως και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία στην προχθεσινή της συνέντευξη Τύπου ανέφερε πως μεταξύ δραχμής και δημοκρατίας προτιμά τη δημοκρατία. 

 

Σε κάθε περίπτωση οι παραπάνω δυνάμεις, που υποστηρίζουν την έξοδο από το ευρώ, επαναλαμβάνουν με κάθε ευκαιρία ότι δεν πρόκειται για ιδεολογική εμμονή, αλλά για εργαλείο υλοποίησης ενός φιλολαϊκού προγράμματος που μέσα στο καθεστώς εκβιασμών της ευρωζώνης δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Αρνούνται σε κάθε περίπτωση ότι έξοδος από το ευρώ θα συνοδευτεί από μνημόνιο, όπως τους προσάπτει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. 

 

Το ερώτημα πάντως που ανακύπτει για την επόμενη περίοδο είναι αν θα συγκρουστούν αρχηγικές φιλοδοξίες στο εσωτερικό της ΛΑΕ, καθώς η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν τις κρύβει. Με δεδομένο ότι αιχμές για συγκεντρωτισμό υπήρξαν και από την πλευρά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενόσω ήταν σε εξέλιξη οι συζητήσεις για συνεργασία που τελικά ναυάγησαν – υπήρξε δε και μια αποχώρηση με καταγγελίες περί μηχανισμών και γραφειοκρατών –, ο Λαφαζάνης χθες αισθάνθηκε την ανάγκη να τονίσει ότι η Λαϊκή Ενότητα «δεν είναι προεδροκεντρικό ή αρχηγικό συγκεντρωτικό μόρφωμα» και λειτουργεί με «αδιαπραγμάτευτες συλλογικές διαδικασίες».

 

Σε ό,τι αφορά την προεκλογική εκστρατεία που ήδη τρέχει, η κεντρική στρατηγική της ΛΑΕ επικεντρώνεται στα πολιτικά χτυπήματα κατά του ΣΥΡΙΖΑ, από τον οποίο επιθυμεί κατά κύριο λόγο να αποσπάσει ψήφους. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ούτε λίγο ούτε πολύ, έχει ανοίξει πυρ κατά της Κουμουνδούρου και το σφυροκόπημα είναι συνεχές, παρόλο που αρνείται ότι διεξάγει «αριστερό εμφύλιο», όπως του καταμαρτυρεί η άλλη πλευρά. 

 

Τις τελευταίες μέρες ο επικεφαλής του σχήματος κατήγγειλε ότι ο Τσίπρας «έκανε στροφή την τελευταία στιγμή», ενώ τον χαρακτήρισε «νεομνημονιακό πρωθυπουργό». Επίσης, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ. μπορούν να συνεργαστούν μετεκλογικά, διότι πλέον έχουν κοινό προγραμματικό προσανατολισμό («το πρόγραμμά τους είναι το τρίτο μνημόνιο»), επιχειρεί να αποδομήσει τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, κεντρικό στοιχείο της οποίας είναι η απόρριψη του «μεγάλου συνασπισμού», δηλαδή η μετεκλογική συνεργασία με τη Ν.Δ. 

 

Ταυτόχρονα, προσπάθεια αποδόμησης γίνεται και απέναντι στο επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα μπορέσει να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα «παράλληλο» προς το μνημόνιο και αντισταθμιστικά μέτρα τα οποία θα απαλύνουν τις συνέπειες του μνημονίου τουλάχιστον στους ασθενέστερους. Ειδικότερα, ο Λαφαζάνης χαρακτήρισε αυτό το επιχείρημα «όνειρο θερινής νυκτός».