Η χώρα είναι νεκρή και δεν το ξέρει, παριστάνει ότι υπάρχει αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει – και δεν υπάρχει προ πολλού, από τότε που η πορεία της είχε προδιαγραφεί: από τότε που οι πολιτικοί της με την συνδρομή, σύμφωνη γνώμη και απαίτηση των πολιτών της, οργάνωναν  την πολιτική του κράτους στη βάση των «παροχών» που θα ξόδευαν υπέρ της επανεκλογής τους και της εξυπηρέτησης των «δικών τους παιδιών»…  

 

Η χώρα είναι νεκρή και δεν το ξέρει, παριστάνει ότι υπάρχει αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει – και δεν υπάρχει προ πολλού, από τότε που η πορεία της είχε προδιαγραφεί: από τότε που οι πολιτικοί της με την συνδρομή, σύμφωνη γνώμη και απαίτηση των πολιτών της, οργάνωναν  την πολιτική του κράτους στη βάση των «παροχών» που θα ξόδευαν υπέρ της επανεκλογής τους και της εξυπηρέτησης των «δικών τους παιδιών»…  

Έτσι, σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση πολιτικής κατάντιας (της οποίας το μόνο …επίτευγμα είναι ότι πρόκειται για την πιο ανίκανη κυβέρνηση του νεότερου ελληνισμού!) κι ένα πολιτικό σύστημα σαθρό από την κορυφή ως τα νύχια.

Το φιάσκο της ΝΔ η οποία δεν μπορεί εξ αιτίας των λυσσαλέων  εσωκομματικών προστριβών να κάνει εκλογές  για την ανάδειξη του αρχηγού της, είναι ενδεικτικό. Αν δεν μπορεί να δώσει λύση στα εσωκομματικά της, πώς θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στα σύνθετα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας;

Πέρα από το εύλογο αυτό ερώτημα, η αξιωματική αντιπολίτευση είναι θύμα των δικών της πολιτικών και αδιεξόδων διότι ούτε αυτή δεν φαίνεται να έλαβε το μήνυμα των καιρών που δεν είναι άλλο από αυτό που επιτάσσει το άμεσο συμφέρον της χώρας:  την απαλλαγή του πολιτικού μας συστήματος  από την κομματοκρατία, αυτό το τέρας  που καταπίνει κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια.

Κοντολογίς, η  κυβέρνηση προκειμένου να καλύψει την αδυναμία της να κυβερνήσει, προκηρύσσει συνεχώς εκλογές.

Η αντιπολίτευση προσπαθεί να κυβερνήσει αλλά δεν μπορεί να οργανώσει ούτε εσωκομματικές εκλογές.

Η  χώρα είναι στον αυτόματο πιλότο και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις  είναι κι αυτός  χαλασμένος!