Μερικοί εσφαλμένα θεωρούν ότι οι αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό με το ζήτημα Μουζάλα (που δεν είναι το σοβαρότερο πρόσφατο ολίσθημα αν συγκριθεί με το κείμενο που υπέγραψε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη Γαλλία!) είναι υπερβολικές, ότι ανάγονται σε ακραίο εθνικισμό – και τα γνωστά τοις πάσι τροπάρια της Αριστεράς. Είναι που δεν γνωρίζουν Ιστορία ή αποσιωπούν ότι δεν συμπλέει με τις διεθνιστικές διαχρονικές θέσεις της Αριστεράς γύρω από το Μακεδονικό.  Θα συμφωνούσα ότι δεν είναι ζήτημα προσώπων – στην περίπτωσή μας, του κυρίου Μουζάλα  ή του πρωθυπουργού (που δεν διαβάζει τι υπογράφει ή προσποιείται ότι …δεν διαβάζει).

Η ιστορία του Μακεδονικού Ζητήματος σε σχέση με την Αριστερά είναι παλαιότατη, έχει ρίζες, έχει σταθερή αντιμετώπιση  και κυρίως δεν προβάλλεται γιατί είναι αντιδημοφιλής.

Η ουσία είναι ότι είτε με την ονομασία της FYROM είτε με τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς, η ελληνική Αριστερά έχει, καθώς φαίνεται, μια πάγια ιδεολογική θέση που υπερβαίνει τα «στενά» συμφέροντα του Έθνους διότι οι αριστεροί έχουν ευρύτατους  ιδεολογικούς ορίζοντες και κυρίως δεν συγκινούνται από την έννοια της πατρίδας – στο όνομα του προλεταριακού διεθνισμού…

Ιδού μια πρόχειρη διαχρονική και αντιπροσωπευτική σταχυολόγηση των πλέον επίσημων θέσεων και αντιπροσωπευτικών τάσεων της ελληνικής Αριστεράς σχετικά με το Μακεδονικό και την Μακεδονία:

Το Τρίτον Συνέδριον του ΚΚΕ (26 Νοεμβρίου – 3 Δεκεμβρίου 1924) διεκήρυξε επισήμως το σύνθημα της «ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας και της ενιαίας και ανεξάρτητης Θράκης».

Ο Ν. Ζαχαριάδης είχε ζητήσει «τον αποχωρισμόν της Μακεδονίας από την Ελλάδα και τον σχηματισμόν αυτοτελούς κράτους» (Ριζοσπάστης,  27 Ιανουαρίου 1925).

Επί πλέον, ο Ν. Ζαχαριάδης «εις έκκλησίν του προς τα μέλη του ΚΚΕ (Ριζοσπάστης, 1 Μαρτίου 1931) επανέλαβε τα περί αποχωρισμού της Μακεδονίας και Θράκης από την Ελλάδα και υπεστήριξε την εθνικοαπελευθερωτικήν πάλην των λαών που καταπιέζονται από τους Έλληνες»! (όρα και εις έκδοσιν της Κ.Ε. του ΚΚΕ «Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936», β’ έκδ. Αθ. 1946 σελ. 24).

Η 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Ιαν. 1934) καθόρισε ως υποχρέωσιν του ΚΚΕ:
«να αγωνισθεί για την εθνική αυτοδιάθεση μέχρις αποχωρισμού των καταπιεζομένων Μακεδόνων και Θρακών και να συνεργασθεί δια τον σκοπόν αυτόν με τας βουλγαρικάς οργανώσεις της εσωτερικής επαναστατικής μακεδόνικης οργάνωσης (ενωμένης) και της θρακικής επαναστατικής οργάνωσης». («Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936», σελ. 201, 205, 206, 212).

«Ο Μανώλης Γλέζος με δηλώσεις του στην Μόσχαν (30 Ιουλίου 1963) θέτει το Μακεδονικόν στην βάσιν της δημιουργίας ανεξαρτήτου Κομμουνιστικού Μακεδόνικου κράτους. Το Γαλλικόν πρακτορείον δια του ανταποκριτού του κ. Ραφαέλι μετέφερε τας δηλώσεις Γλέζου ως έξης:
[Ο κ. Γλέζος] «εξεφράσθη υπέρ της λύσεως του προβλήματος των μακεδόνικων μειονοτήτων δια διαπραγματεύσεων, διετύπωσε δε την ελπίδα ότι τριμερείς βαλκανικαί διαπραγματεύσεις θα επέτρεπαν εις δεδομένην στιγμήν την ίδρυσιν μιας αυτονόμου Μακεδονίας». (Ελευθερία, 1 Αυγούστου 1963).

Η Αυγή (13.1.1962) αναδημοσιεύει σχόλιο του ραδιοσταθμού του ΚΚΕ, σύμφωνα με το οποίο «η ύπαρξη σλαβομακεδονικής μειονότητος στην Ελλάδα είναι γεγονός»!

Η Αυγή (16.1.1962) δημοσιεύει επιφυλλίδα του ιστορικού Τ. Βουρνά, όπου αναγνωρίζεται η ύπαρξις «σλαβομακεδονικής μειονότητος», για την οποία υπάρχει θέμα «πολιτικών ελευθεριών».

Ο Η. Ηλιού μιλώντας στη Βουλή (2.8.1963) δήλωσε ότι υπάρχει πραγματικά στην Ελληνική Μακεδονία μια μειονότης, που «δεν απολαμβάνει τα δικαιώματά της και πρέπει να τα απολαμβάνη».

Ο Ριζοσπάστης (13 Ιαν. 1946) χαρακτηρίζει τραγικήν την κατάστασιν των 180.000 ψυχών της σλαβομακεδονικής εθνότητος στους οποίους «το Αγγλοελληνικό καθεστώς εξασκεί αφάνταστη τρομοκρατική καταπίεση»!

Και μια απορία (απ’ τις πολλές…):

Για παράδειγμα, θαυμάζει κανείς τον ζήλο του Μανώλη Γλέζου για την ίδρυση Κομουνιστικού Μακεδονικού Κράτους που θα προσέφερε λύση στις καταπιεσμένες μειονότητες.

Γιατί λοιπόν, εκεί στη Μόσχα όπου σύχναζε ο διαπρεπής επαγγελματίας αγωνιστής, δεν έθεσε στους σοβιετικούς συντρόφους το θέμα της αυτοδιάθεσης των Ουκρανών, για παράδειγμα, που  αριθμούσαν μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ανθρώπων, και των δεκάδων εθνικών μειονοτήτων που στέναζαν κάτω από την στιβαρή εξουσία της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης; Ή δεν στέναζαν; Ή ο ήρωας θεωρούσε ότι στενάζουν μόνο οι μακεδονικές μειονότητες κι όχι αυτές της Σοβιετικής Ενώσεως;

Τροφή για σκέψη, όπως συνηθίζουν να λένε και οι σύντροφοι!

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.