Αντιμέτωπη με τον παράγοντα των καθυστερήσεων είναι η κυβέρνηση καθώς όσο δεν κλείνει η συμφωνία οι δανειστές αυξάνουν τις απαιτή­σεις τους, το οικονομικό κλίμα επιδεινώνεται και η εσωκομματική δυ­σαρέσκεια (στον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως) μεγαλώνει.

Στη Ρώμη όπου πραγματοποιείται το Σάββατο η επετειακή Σύνοδος Κο­ρυφής για τα 60 χρόνια από την υπο­γραφή της ιδρυτικής συνθήκης της ΕΟΚ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (θα μεταβεί από σήμερα στη γειτονική πρωτεύσουσα) θα επιχειρήσει για μια ακόμη φορά να δώ­σει ώθηση στις διαβουλεύσεις για το κλείσιμο της αξιολόγησης και της συνολικής συμφωνί­ας, μέσω πολιτικής διαπραγμάτευσης σε τετ- α-τετ που θα επιδιωχθεί να έχει με Ευρωπαίους ηγέτες.

Η δήλωση Σόιμπλε για τα μελλοντικά μέτρα που πρέπει να γίνουν δεκτά και από την αντιπο­λίτευση θορύβησε και την κυβέρνηση και τη Ν.Δ., ωστόσο δεν είναι σαφές αν αποτελεί μια προειδοποίηση ώστε να σταματήσει η εσωτερική αντιπαράθεση ή εκφράζει πρόθεση για μία ακόμη δυσβάστακτη απαίτηση να ζητηθεί η δέσμευση της αντιπολίτευσης ενδεχομένως και με ψήφιση στη Βουλή (ή εναλλακτικά, κατά τα πρότυπα της εποχής Παπαδήμου όπως θυ­μήθηκαν πολλοί, με επιστολές). Το πρώτο ενδε­χόμενο ξορκίζεται από την κυβέρνηση, η οποία επικαλείται το Σύνταγμα για να υποστηρίξει ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό να συμβεί, καθώς η ψήφιση των μέτρων από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης εύλογα οδηγεί στην εκτίμηση ότι θα αποσυσπειρώσει την κυβερνητική πλειοψηφία των 153 και θα ανοίξει μετά μια σειρά από θέματα.

Εφόσον η κυβέρνηση εκτιμά ότι δύσκο­λα θα μπει τέτοιο θέμα, από ‘κεί και πέρα πετά το μπαλάκι στην Πειραιώς: σύμφωνα με τα όσα είπε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος στην ενημέ­ρωση των πολιτικών συντακτών, το τι θα ζητήσει το ΔΝΤ (το οποίο στην πραγμα­τικότητα αφορά η δήλωση Σόιμπλε) από τη Ν..Δ είναι δικό της πρόβλημα και «δεν έχει απολύτως καμία νομική συνέπεια».

Περαιτέρω, κυβερνητικές πηγές υπο­βάθμιζαν χθες το θέμα ως περίπου αυτονόητο λέγοντας πως μια συμφωνία θεωρείται ότι δεσμεύει το κράτος και όχι μόνο την εκάστοτε κυβέρνηση.

Βαρύ πακέτο

Πάντως η σχετική δήλωση Σόιμπλε τη δεδο­μένη στιγμή προκαλεί ερωτήματα (και ανησυ­χία) για το κατά πόσο το υπό διαπραγμάτευση πακέτο μέτρων θα είναι στην πραγματικότητα ένα… «τρομοπακέτο» με στόχο την κοινωνία, ώστε να απαιτεί συνολική πολιτική στήριξη.

Απόψε το βράδυ ολοκληρώνεται το τριήμε­ρο περιθώριο που είχε δώσει η κυβέρνηση για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων στις Βρυ­ξέλλες έτσι ώστε να μη δοθεί για μια ακόμη φο­ρά η εντύπωση «παγώματος» αλλά πιθανότατα και να κρατηθούν οι συζητήσεις μακριά από τη δημοσιότητα. Μέσα σε όλα όσα ανέφερε τα τε­λευταία εικοσιτετράωρα ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, σε ενημέρω­ση στο Ευρωκοινοβούλιο σημείωσε ότι το πα­κέτο πρέπει να είναι ισχυρό και πειστικό για να επαναφέρει την εμπιστοσύνη του Eurogroup και του ΔΝΤ. Στο μενού των εργασιακών και του ασφαλιστικού, στο μεταξύ, έχει προστεθεί και η πώληση μονάδων της ΔΕΗ, υποχρεώνοντας και τον αρμόδιο υπουργό Γιώργο Σταθάκη να μεταβεί στις Βρυξέλλες (χθες).

Επιδείνωση κλίματος

Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το ότι ο χρό­νος πλέον πιέζει ασφυκτικά δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα για την κυβέρνηση, η οποία έ­χει να αντιμετωπίσει το οικονομικό κλίμα και το εσωτερικό της.

1 Σε ό,τι αφορά την οικονομία και πέρα από το γεγονός ότι η έλλειψη ρευστότητας και η αβεβαιότητα έχουν επιστρέψει στην καθημερι­νότητα, ο Ντάισελμπλουμ χτύπησε καμπανάκι για τις καθυστερήσεις επισημαίνοντας τις επι­πτώσεις στην προοπτική της ανάπτυξης – όπως είπε, η ανάπτυξη που παρατηρήθηκε τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2016 εξαφανίστηκε – αλλά και στο επιχειρηματικό και καταναλωτικό κλί­μα.

Πάντως, ο πρόεδρος του Eurogroup δεν επέρριψε τις ευθύνες για τις καθυστερήσεις στην κυβέρνηση – αντιθέτως εξήρε την πολιτι­κή βούληση που αυτή επιδεικνύει για να κλείσει η αξιολόγηση. Από την άλλη ο Σόιμπλε κινήθηκε στο αντίθετο μήκος κύματος υπογραμμίζοντας πως το αν θα κλείσει η αξιολόγηση εξαρτάται από την ελληνική κυβέρνηση. Η κυβέρ­νηση διά του κυβερνητικού εκπροσώπου απά­ντησε ότι «η ευθύνη για την τήρηση των χρονο­διαγραμμάτων δεν ανήκει μόνο στην ελληνική κυβέρνηση (…) αλλά και στους δανειστές που οφείλουν να σεβαστούν τη συμφωνία που έ­χουν υπογράψει με την Ελληνική Δημοκρατία και η οποία διέπεται αυτονόητα από το ευρω­παϊκό κοινοτικό δίκαιο». Κυρίως, βέβαια, η κυ­βέρνηση δείχνει προς την πλευρά του ΔΝΤ, για το οποίο θεωρεί ότι είναι αυτό που ροκανίζει τον χρόνο για τους δικούς του εσωτερικούς λό­γους, οι οποίοι πάντως είναι πιθανό να ξεπεραστούν στην επερχόμενη εαρινή Σύνοδο του Τα­μείου (21 – 23 Απριλίου).

2 Σε ό,τι αφορά το κλίμα που επικρατεί στο εσωτερικό των συγκυβερνώντων κομμά­των και των αντίστοιχων Κοινοβουλευτικών Ο­μάδων το Μαξίμου ανησυχεί ότι όσο περνάει ο χρόνος τόσο θα μεγεθύνονται οι εσωτερικές α­νησυχίες και θα πολλαπλασιάζονται και οι σχε­τικές δημόσιες εκδηλώσεις δυσαρέσκειας α­πό βουλευτές. Σε πονοκέφαλο για το Μαξίμου έχουν αναδειχτεί το τελευταίο διάστημα ο υ­πουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης και ο πρώην υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, οι οποίοι με δηλώσεις τους φαίνεται να καλλιερ­γούν κλίμα «ηρωικής εξόδου», ενώ αμφότεροι υπογραμμίζουν δημόσια ότι η οποία συμ­φωνία προκύψει, θα πρέπει να τεθεί υ­πό την έγκριση της Κ.Ε. του κόμματος, διαδικασία στην οποία, όπως όλα δεί­χνουν, διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρό­λο. Το ερώτημα είναι πλέον αν στο εξής θα χαμηλώσουν οι τόνοι, κα­θώς η γραμμή Σκουρλέτη (με την οποία συντάσσεται και ο Φίλης) υπέρ της ανάγκης για ψήφιση των μέτρων με ευρύτατη κοι­νοβουλευτική πλειοψηφία δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεται κοντά σε όσα είπε ο Σόιμπλε και όσα ζη­τά το ΔΝΤ (έστω από διαφορετική σκοπιά). Πάντως ο υπουργός Εσωτε­ρικών επέμεινε και χθες σε αυτήν του θέ­ση, εκτιμώντας ότι ανέδειξε τις αντιφάσεις της Ν.Δ., η οποία από τη μία ζητά να κλείσει η αξιολόγηση όπως – όπως κι από την άλλη δεν ψηφίζει τα μέτρα που καλεί την κυβέρνηση να πάρει.