Παρουσίαση της Κυφοπλαστικής, μιας νέας μεθόδου για την άμεση βελτίωση του πόνου και της ποιότητας ζωής μετά από οστεοπορωτικά κατάγματα των σπονδύλων, από τον Γιάννη Καρνέζη, Ορθοπαιδικό Χειρουργό Σπονδυλικής Στήλης.

Γράφει ο Γιάννης Καρνέζης, Ορθοπαιδικός Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης εκπαιδευμένος πλήρως στην Μεγάλη Βρετανία, εξειδικευμένος χειρουργός σπονδυλικής στήλης στην Οξφόρδη με πολύ μεγάλη εμπειρία στις κυφοπλαστικές από την πρώτη εφαρμογή της μεθόδου το 2003 στην Μεγάλη Βρετανία και από το 2006 στην Ελλάδα. Περισσότερες πληροφορίες στο ιατρικό του site:  www.backcare.gr

Η Κυφοπλαστική είναι ελάχιστα επεμβατική, ασφαλής, αποτελεσματική και αποδεδειγμένη κλινικά επέμβαση για την θεραπεία των καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η κυφοπλαστική δεν απευθύνεται σε ασθενείς με κύφωση που δεν έχουν κάταγμα σπονδύλου. Απευθύνεται, στις περιπτώσεις ασθενών μεγαλύτερης ηλικίας που υποφέρουν από έντονο πόνο μετά από πρόσφατο κάταγμα σπονδύλου.

Θα πρέπει να γίνεται το συντομότερο μετά από ένα κάταγμα ώστε να προληφθούν οι επιπλοκές που συνήθως παρουσιάζουν οι ηλικιωμένοι μετά από παρατεταμένη ακινησία και ο ασθενής να επανέρχεται το ταχύτερο δυνατό στις καθημερινές του δραστηριότητες. Για την μεγαλύτερη πιθανότητα να αποκατασταθεί το ύψος του σπονδύλου και η κυφωτική παραμόρφωση που δημιουργεί η Κυφοπλαστική πρέπει να γίνεται μέσα σε διάστημα έως 6  εβδομάδων από το κάταγμα.

Η Κυφοπλαστική…

• εξαλείφει εντελώς τον πόνο σχεδόν άμεσα ή σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα
• βοηθά να επιστρέψει ο ασθενής στους φυσιολογικούς ρυθμούς της καθημερινής του ζωής και στην πλήρη ανεξαρτησία.
• είναι διαδερμική, δηλαδή γίνεται χωρίς χειρουργικές τομές
• όταν γίνεται στον κατάλληλο χρόνο (σε σύντομο διάστημα από το κάταγμα) έχουμε θεαματική βελτίωση και γρήγορη επιστροφή στον προηγούμενο τρόπο ζωής του ασθενούς.

Η Κυφοπλαστική είναι μια εξειδικευμένη ελάχιστα-επεμβατική χειρουργική επέμβαση που πρέπει πάντα να εκτελείται από εξειδικευμένο ορθοπαιδικό χειρουργό σπονδυλικής στήλης με πλήρη γνώση των παθήσεων σπονδυλικής στήλης και του μηχανισμού των καταγμάτων της και όχι από ιατρούς με άλλες περεμφερείς ιατρικές ειδικότητες. Η επέμβαση απαιτεί περίπου τριάντα λεπτά για την ολοκλήρωση της και γίνεται με γενική αναισθησία. Δια μέσου δύο μικρών τρυπημάτων στο δέρμα της πλάτης ο χειρουργός εισάγει, με την ακριβή καθοδήγηση ακτινοσκοπικού μηχανήματος, την ειδική βελόνα στην περιοχή του κατάγματος. Μέσα από αυτή την βελόνα περνά ένα ειδικό μπαλονάκι στον σπόνδυλο που έχει υποστεί καθίζηση και φουσκώνεται ώστε ο σπόνδυλος να επανέλθει στο κανονικό του σχήμα. Στη συνέχεια το μπαλονάκι αφαιρείται και ο χώρος που δημιούργησε γεμίζεται με ειδική σκληρυντική ουσία (“ορθοπαιδικό τσιμέντο”) για μόνιμη ενίσχυση του σπονδύλου.

Για τους περισσότερους ασθενείς η ανακούφιση από τον πόνο είναι άμεση. Σε κάποιους άλλους μπορεί να γίνει αισθητή μέσα σε 2 μέρες. Στο σπίτι, οι ασθενείς μπορούν να ξαναγυρίσουν στις φυσιολογικές καθημερινές τους δραστηριότητες. Χρειάζεται μια λογική προφύλαξη και αποφυγή πολύ απαιτητικών φυσικών δραστηριοτήτων, όπως μεγάλα βάρη για περίπου 6 εβδομάδες. Οι μελέτες έδειξαν ότι η ποιότητα ζωής με την μέθοδο της Κυφοπλαστικής έχει θεαματική βελτίωση από τις πρώτες μέρες. Επίσης το επίπεδο του πόνου μετά την Κυφοπλαστική πέφτει θεαματικά σε σύγκριση με την συντηρητική αντιμετώπιση.

Η επέμβαση της Κυφοπλαστικής, σαν μία “ελάχιστα επεμβατική” μέθοδος είναι εξαιρετικά ασφαλής: πρόσφατες κλινικές μελέτες δεν έχουν δείξει περιπτώσεις σοβαρών επιπλοκών, από αυτές που μπορεί να παρατηρηθούν μετά από μεγάλες “ανοικτές” επεμβάσεις στην σπονδυλική στήλη. ‘Εχει ακόμα αποδειχθεί από μελέτες ότι η κυφοπλαστική ΔΕΝ αυξάνει την πιθανότητα νέου κατάγματος σε άλλα επίπεδα της σπονδυλικής στήλης. Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι το χειρουργικό τσιμέντο δεν αυξάνει την σκληρότητα του σπονδύλου σε βαθμό που επηρεάζει αρνητικά τους παράπλευρους σπονδύλους. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι οι ασθενείς που έχουν ήδη υποστεί σπονδυλικό κάταγμα έχουν ούτως ή άλλως προδιάθεση για μελλοντικά κατάγματα είτε λόγω προχωρημένης οστεοπόρωσης είτε λόγω προχωρημένης εκφύλισης των μεσοσπονδύλιων δίσκων.