Ένας πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας που εμπλέκεται ολοφάνερα σε περίεργες υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος και χαρακτήρα, αλλά και συμμετέχει ενεργά στη δημόσια ζωή, εισβάλει στο αγωνιστικό χώρο την ώρα που διεξάγεται ένας ποδοσφαιρικός αγώνας συνοδεία μπράβων ως πιστολέρο σε μπαρ της Άγριας Δύσης.  

 

Η εισβολή συντελείται λίγες μόλις ώρες μετά την σκανδαλώδη απόφαση της αθλητικής δικαιοσύνης υπέρ των συμφερόντων της ομάδας του που προκαλεί το περί δικαίου αίσθημα του φίλαθλου και όχι μόνο κοινού. Παρ’ όλα αυτά, δεν διστάζει να προβεί στις απαράδεκτες κατά γενική ομολογία ενέργειες που είδαμε όλοι.

 

Σύμφωνα με τις στοιχειώδεις αρχές του ορθολογισμού είναι μια ενέργεια καταδικαστέα δίχως ναι, μεν και αλλά. 

 

Έλα όμως που στη χώρα μας ο ορθολογισμός, η στοιχειώδης λογική  είναι πιο δυσεύρετα και από τα ευρώ…  

 

Πρώτη ενέργεια η μετάθεση ευθυνών, η χαώδης γενίκευση του θέματος και η υστερόβουλη εντέλει ερμηνεία του με την παραπομπή σε παρόμοιες ενέργειες. 

 

Δηλαδή αν κάποιος σκοτώσει, ο δολοφόνος μπορεί να ισχυριστεί: και τι έγινε ρε παιδιά;  Μονό εγώ σκότωσα; Άρα εφ’ όσον υπάρχει  προηγούμενο, αθώος ο κατηγορούμενος. Αυτό συνιστά λογική  διαστροφή. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, συνιστά και πολιτική – ιδεολογική υποκρισία.

 

Συγκεκριμένα η κυβερνητική Αριστερά είναι θεολογικά ηθικά ανώτερη, άρα στους κόλπους της υπάρχουν  αναμάρτητοι ακόμα κι αν αυτοί οπλοφορούν επιδεικτικά και είναι υπόλογοι για μια σειρά σκοτεινών πολιτικών υποθέσεων και ύποπτων ελέγξιμων συναλλαγών. Άρα το πραγματικό γεγονός παύει να υφίσταται γιατί δεν συμπίπτει με τις ιδεολογικές ιερές γραφές.  

 

Και τι έγινε; Έχει ξανασυμβεί. Εδώ επιστρατεύεται το ψεύδος πέραν της ομιχλώδους γενικεύσεως. Στον αγωνιστικό χώρο με όπλο δεν έχει εισβάλει κανείς πρόεδρος. 

 

Όταν το ποδόσφαιρο έχασε τον ερασιτεχνικό του χαρακτήρα, απώλεσε ταυτόχρονα και τον όποιο φίλαθλο ρομαντισμό του. Με την εμπλοκή της πολιτικής και των σκοπιμοτήτων της, το ποδόσφαιρο πέρασε στα χέρια του υποκόσμου και οι ύποπτες διαδρομές του ουσιαστικά το απαξίωσαν.

 

Οι διάφορες «Θύρες» μετατράπηκαν σε  ανεξέλεγκτους  «προεδρικούς στρατούς» και οι χοντρές μπίζνες έδιναν κι έπαιρναν. Δημιουργήθηκε μια νέα  Εκκλησία με τους δικούς της πιστούς και τις ανάλογες ψήφους.  

 

Για να επανέλθουμε στο συγκεκριμένο γεγονός: Το ζήτημα οφείλει να εστιαστεί στην συγκεκριμένη εγκληματική ενέργεια  και όχι στο αν ο Κολοκοτρώνης είχα άδεια οπλοφορίας. Η ενέργεια αυτή εκθέτει και γελοιοποιεί την πολιτεία και τους θεσμούς της, τη χώρα διεθνώς, το στοιχειώδες περί δικαίου αίσθημα, την πολιτική και τους εκπεφρασμένους κυβερνητικούς οπαδούς του κυρίου Σαββίδη που δρα ανεξέλεγκτα και καθεστωτικά έχοντας μπερδέψει προφανώς  την δημοκρατία με τα απολυταρχικά καθεστώτα από τα οποία προέρχεται.