Σε κρίσιμη κατάσταση εξακολουθεί να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού ο Βασίλης Δημάκης, ο κρατούμενος φοιτητής που βρίσκεται στην 27^η ημέρα απεργίας πείνας και την 5^η απεργίας δίψας, ζητώντας να του χορηγηθούν εκπαιδευτικές άδειες.

Ο φοιτητής έδωσε πέρσι πανελλήνιες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή, όπου και κρατείται έχοντας καταδικαστεί για ληστείες και άλλα εγκλήματα. Ο ίδιος ζητάει από το Συμβούλιο της Φυλακής να του επιτραπεί να παρακολουθεί τα μαθήματα της σχολής του με φυσική παρουσία στο πανεπιστήμιο, φέροντας “βραχιολάκι”. Αίτημα που έχει απορρίψει το Συμβούλιο, ενώ με σημερινή ανακοίνωσή του το υπουργείο Δικαιοσύνης τάσσεται κατά της ικανοποίησης του αιτήματος του κρατουμένου, ισχυριζόμενο ότι η φοίτησή του είναι δυνατή και εξ’ αποστάσεως καθώς, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, οι σπουδές στο συγκεκριμένο Τμήμα δεν απαιτούν φυσική παρουσία.

“Απόδειξη αυτού αποτελεί η επιτυχία του στα μαθήματα του 1ου εξαμήνου. Η φοίτησή του, λοιπόν, είναι εξασφαλισμένη. Όμως, η εκπαίδευση δεν μπορεί να είναι το πρόσχημα για προνομιακή μεταχείριση. Κατά τον νόμο, η συνδρομή των τυπικών προϋποθέσεων δεν σημαίνει ότι ο κρατούμενος αυτοδικαίως δικαιούται εκπαιδευτική άδεια, καθώς συνεκτιμώνται πολλά επιπλέον στοιχεία, μεταξύ των οποίων είναι και η προσδοκία για καλή χρήση της άδειας”, αναφέρει το υπουργείο, υποστηρίζοντας ότι ο κρατούμενος Β.Δ.:

Α) Είχε αποφυλακιστεί κατά το παρελθόν με υφ’ όρον απόλυση την οποία και παραβίασε, καθώς συνέχισε την εγκληματική δράση του, τελώντας νέο κακούργημα (ένοπλη ληστεία).

Β) Επιπλέον, ο ίδιος κρατούμενος έλαβε κατά το παρελθόν τακτική άδεια, την οποία επίσης παραβίασε, καθώς δεν επέστρεψε στη φυλακή.

Γ) Κατά την κράτησή του έχει τελέσει και πειθαρχικά παραπτώματα.

Πάντως, σε σχετικό κάλεσμα συλλογής ηλεκτρονικών υπογραφών στην πλατφόρμα του AVAAZ υπέρ της ικανοποίησης του αιτήματος του κρατουμένου, αναφέρεται μεταξύ άλλων:

Ως πολιτες και πολίτισσες με δημοκρατική συνείδηση ενώνουμε τη φωνή μας:

‐με τη φωνή των εκπαιδευτών ενηλίκων, των φοιτητών και καθηγητών της Νομικής του ΕΚΠΑ και του ΑΠΘ και τη φωνή των καθηγητών του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής ΕΚΠΑ που διά στόματος του Προέδρου της διαβεβαιώνουν ότι η παρακολούθηση των μαθημάτων αποτελεί προϋπόθεση για την ουσιαστική του ένταξη του Βασίλη Δημάκη στην εκπαιδευτική κοινότητα

‐ με τις φωνές των υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που τεκμηριώνουν ότι ο Βασίλης είναι ο μόνος που εξαιρέθηκε από το δικαίωμα της πρόσβασης, επειδή είχε το “ελάττωμα” να λέει τη γνώμη του και την τόλμη να παλεύει και για τα δικαιώματα των συγκρατουμένων του

‐ με τις φωνές των κρατούμενων μαθητών των Φυλακών Κορυδαλλού που ανακοίνωσαν ότι η απόρριψη της άδειας «είναι ένα ηχηρό μήνυμα ότι οι όποιες προσπάθειες για καλυτέρευση είναι μάταιες, και δεν αξίζει καν να προσπαθήσουμε». 

‐με τη φωνή του Βασίλη που δήλωσε στο ThePressProject: «Θέλω να μοιραστώ την αποφασιστικότητά μου, αντίστοιχη αυτής με την οποίαν οπλίστηκα για να διακόψω κάθε σχέση με την παραβατικότητα και να βελτιωθώ ριζικά, να μην ξαναφάω, ούτε να ξαναπιώ ποτέ, αν η Πολιτεία μού αρνηθεί το επίδικο αυτονόητο δικαίωμά μου, το οποίο ξεπερνά την εκπαίδευση και αγγίζει την ίδια την καρδιά της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς μου».

Σημειώνεται ότι έκκληση για την ικανοποίηση του αιτήματος του απεργού απευθύνουν ο Φοιτητικός Σύλλογος του Πολιτικού Νομικής, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας καθώς και άλλα σωματεία, συλλογικότητες, κινήσεις πολιτών και πολιτικές οργανώσεις. 

Δήλωση του Βασίλη Δημάκη

Σε δήλωσή του που αναρτήθηκε στο Indymedia o Βασίλης Δημάκης αναφέρει τα εξής:

“Ο Βασιλιάς είναι Γυμνός. Σε περίπτωση που και σήμερα δεν υπάρξει απόφαση για μένα, στην 27η μέρα απεργίας πεινας και 5η μέρα απεργίας δίψας, με απώλεια σωματικού βάρους 18% (από 78.5 στα 64.5) και σάκχαρο στο 46, μιλάμε πια ανοιχτά για στοχευμένη εξόντωσή μου αριστερού προσήμου, λόγω της δράσης μου για τα δικαιώματα, την οποία ενορχηστρώνουν ευθύς εξαρχής, καθώς επιβεβαιώνεται και από τους σωφρονιστικούς κύκλους, πλέον, έως και στην οικογένειά μου, ο Ευτύχιος Φυτράκης και ο Παύλος Δουλάμης.
Οι ανωτέρω παρενέβησαν και στον Αρχιφύλακα της Φυλακής Πατρών, τον οποίον διαβεβαίωσαν δια του κ.Δουλάμη, προτού απορριφθεί το αίτημά μου για εκπαιδευτική άδεια, ότι δεν πρόκειται να πάρω το βραχιολάκι, με αποτέλεσμα να παροτρυνθώ επίμονα να κάνω αίτημα για να επιστρέψω στη Φυλακή Πατρών, απ’ όπου μετήχθην πρόσφατα στον Κορυδαλλό για να πηγαίνω στο Πανεπιστήμιό μου. 

Η ύπουλη πίεση που δέχομαι να μην σπουδάσω τελικά, να απομακρυνθώ από το σωφρονισμό και την αξιοπρέπεια, είναι άνευ προηγουμένου. 

Έχω καλέσει πολλάκις τον κ.Κοντονή, με αλλεπάλληλες ανοιχτές επιστολές διαμαρτυρίας για τις παθογένειες του σωφρονιστικού συστήματος και δη της εκπαίδευσης εντός του, να μας σώσει από την αγέλη των Γενικών Γραμματέων του και την επικίνδυνη ρεβανσιστική τακτική τους, που φτάνει να παρεμβαίνει έως και στα Συμβούλια που αποφασίζουν για τα δικαιώματά μου, επιβάλλοντάς τους την επιλεκτική αυθαιρεσία ως προς το πρόσωπό μου.
Σε πείσμα των συνεχών εμποδίων που μου έθετε κι εξακολουθεί σαδιστικά να μου θέτει το δήθεν σωφρονιστικό μας σύστημα και το δήθεν σεβόμενο τ’ ανθρώπινα δικαιώματα προσωπικό του, παραμένω συνεπής στις αρχές μου και συντονισμένος με την αξιοπρέπεια και τον αγώνα μου για ότι βαφτίσαμε εγγυημένο δικαίωμα και βάλαμε, εμείς οι πολίτες, πρόσωπα όπως οι εν λόγω να διασφαλίζουν.

Ο Ελληνικός λαός τους θεώρησε ελπίδα και τους τοποθέτησε στη διακυβέρνηση της χώρας, κι όχι υφαρπαγείς της ψήφου, των βιβλίων και της ελπίδας μας.

Μπορεί μέχρι αύριο να μην “τη βγάλω”, καθώς λεν οι γιατροί, παρακαλώντας με να βρέξω τα χείλη μου ή να πιω μια αμπουλα για το επικίνδυνα χαμηλό ζάκχαρό μου, ή να νοσηλευτώ σε νοσοκομείο με ορό, κάτι το οποίο αρνούμαι, αλλά δηλώνω αμετακίνητος σε οτιδήποτε δίκαιο διεκδικώ, έτοιμος ακόμα και να παραδώσω πνεύμα, γιατί οποιαδήποτε άλλη εκδοχή, όπως το να σταματήσω την απεργία και να υποχωρήσω, θα με ωθούσε στο να γίνω ξανά αυτό που με τόσο κόπο ετών κατάφερα ν’ αλλάξω και που δεν πρόκειται για κανένα λόγο να εξαναγκασθώ από το Κράτος να ξαναγίνω. 

Κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σας επιστρέφω τον Έπαινο που μου απευθύνατε εγγράφως, διότι, σε συνδυασμό με τις ενέργειες του Υπουργείου σας που κατόπιν της απονομής του τον συνόδευσαν, είναι ξεκάθαρα προσχηματικός και με εμπαίζει.”