Ημίγυμνοι παλιμπαιδίζοντες μαντράχαλοι και αλόγες, μαθητευόμεναι μάγειροι, τουρκικά μελοδράματα, ανόητα παιχνίδια, εξευτελιστικά συνοικέσια, συνθέτουν το κυρίαρχο τηλεοπτικό τοπίο. Ένα τοπίο που αποτυπώνει ευκρινέστερα -μετά τη σύνθεση της Βουλής- την παρακμή, την έκπτωση, το μαύρο μας το χάλι. Αναρωτιέται κανείς σοβαρά αν αυτή είναι η αντιπροσωπευτική εικόνα της κοινωνίας μας, αν αυτός ο βορβορώδης πολτός είναι το κυρίαρχο στοιχείο της κοινωνικής μας ταυτότητας, αν αυτά που βλέπουμε και καταναλώνουμε καθημερινά στις μικρές μας οθόνες εκπροσωπούν την κυρίαρχη τάση της κοινωνίας.

Το απογοητευτικότερο δε όλων είναι ότι αυτά γίνονται ευρύτερα αποδεκτά μέσα από μια νωχελική αδιαφορία, μέσα από την σιωπηρή παραδοχή τους, μέσα σε μια διάχυτη  παρακμιακή αποχαύνωση. Δεν υπάρχει κοινωνικός αντίλογος σ’ αυτήν τη χυλώδη τηλεοπτική πραγματικότητα που μας έχει περάσει ότι αυτό που απαιτεί νοημοσύνη -έστω χαρτοπετσέτας…-  είναι βαρετό, κουλτουριάρικο,  και αντιτηλεοπτικό. Ακόμα και οι εκπομπές που σατιρίζουν, υποτίθεται, αυτόν τον τηλεοπτικό εξευτελισμό, στην ουσία τον αναπαράγουν, τον ξαναζεσταίνουν και τον επαναπροβάλλουν προς εμπέδωση.

Η τηλεοπτική μας πραγματικότητα έχει επιβάλει έναν ιδιότυπο ρατσισμό, όπου η γελοιοποίηση ανθρώπων με μειωμένο καταλογισμό αποτελεί στοιχείο διασκέδασης και απόδειξη της μεγάλης κλάσης και ευφυΐας μιας κάστας ημιμαθών κυνικών τηλεοπτικών ανδρείκελων. Η χυδαιότητα μέσα από την κυριαρχία της κακογουστιάς, της ευκολίας και της παντελούς έλλειψης αστικής  παράδοσης έχουν δημιουργήσει πρότυπα τηλεκανίβαλων που απολαμβάνουν της γενικότερης εκτιμήσεως.     

Μέσα σε όλα αυτά, ο αυτοκράτωρ της υποκουλτούρας, ο απόλυτος εκφραστής  της πλέον συμπλεγματικής εκδοχής της επαρχιώτικης κατινιάς, ο πατριάρχης της αρχοντοχωριατιάς, Πέτρος Κωστόπουλος επαίρεται ότι ξεβλάχεψε τις μεταπολιτευτικές ορδές των βλαχορωμιών επειδή άλλαξε τα τσαρούχια με τα φλόρικα μοκασίνια. Ανακάλυψε την Αμερική και ταυτόχρονα την εξελικτική διαλεκτική των οπισθίων ο Κωστόπουλος και ως βέρος αντιπροσωπευτικός αστός διαπαιδαγώγησε τις στρατιές των Ελλήνων  γιδοβοσκών κοινωνώντας μας τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό!

Το δυστύχημα είναι ότι ως κοινωνία και όχι ατομικά, αδυνατούμε να απαντήσουμε συγκροτημένα στην επέλαση της χυδαιότητας καθώς αποφύγαμε συστηματικά να δημιουργήσουμε και να ενταχθούμε σε απαιτητικότερες παραδόσεις, οπότε αυτή η εμβληματική προσωπικότητα της μεταπολίτευσης, ο Κωστόπουλος, επωμίστηκε το βάρος της αποβλαχοποίησής μας!..