Με μία αιφνιδιαστική στροφή του πρωθυπουργού χθες η επιδιωκόμενη αναζήτηση λύσης για τα μικρά κόμματα και τη διατήρηση των κοινοβουλευτικών προνομίων των αρχηγών εγκαταλείφθηκε και ως προτεραιότητα αναδείχθηκε η υπογράμμιση ότι ο πρωθυπουργός δεν είναι εκβιαζόμενος (από τον πρώην κυβερνητικό εταίρο Πάνο Καμμένο) και ότι η κυβερνητική πλειοψηφία είναι σταθερή και όχι «κουρελού», σύμφωνα με τις κατηγορίες της αντιπολίτευσης.

 

Ξεκινώντας απ’ το δεύτερο, οι 6 βουλευτές που παρείχαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, κατά την πρόσφατη διαδικασία στη Βουλή, αλλά δεν ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ, χθες το απόγευμα με επιστολές τους στον πρόεδρο της βουλής Νίκο Βούτση ζήτησαν η ψήφος τους στο εξής – στα νομοσχέδια που ψηφίζονται χωρίς ονομαστική ψηφοφορία – να προσμετράται στις ψήφους των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος (συμπολίτευση).

 

Πρόκειται για τους βουλευτές Έλενα Κουντουρά, Θανάση Παπαχριστόπουλο, Βασίλη Κόκκαλη, Κώστα Ζουράρι, Κατερίνα Παπακώστα και Σπύρο Δανέλλη.

 

Το Μαξίμου διευκρίνισε ότι οι παραπάνω βουλευτές δεν «προσχωρούν», δηλαδή δεν εντάσσονται στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, απλώς η ψήφος του θα καταμετράται στην κυβερνητική πλειοψηφία. Κι αυτό διότι με ραδιοφωνικές δηλώσεις του λίγο νωρίτερα ο υπουργός Επικρατείας Χριστόφορος Βερναρδάκης είχε κάνει λόγο για σενάριο «προσχωρήσεων» που εξετάζει το Μαξίμου, ο οποίος φαίνεται κατά τα λοιπά πως λειτούργησε ως «λαγός».

 

 

Σε κάθε περίπτωση η κίνηση αυτή γίνεται αντιληπτή ως «εχθρική» απέναντι στον Πάνο Καμμένο, με άλλα λόγια δείχνει να κόβει τις όποιες γέφυρες συνεννόησης υπήρχαν ή ήταν δυνατό να αποκατασταθούν, καθώς με αυτό τον τρόπο δεσμεύεται η ψήφος όχι μόνο βουλευτών που έχουν διαγραφεί ή αποχωρήσει από τους ΑΝΕΛ αλλά ακόμη και βουλευτών που δηλώνουν ότι παραμένουν με τον Πάνο Καμμένο ως το τέλος της εκλογικής θητείας όπως ο Κώστας Ζουράρις! Εν τω μεταξύ η τύχη της κοινοβουλευτικής ομάδας των ΑΝΕΛ βρίσκεται πλέον στα χέρια της Επιστημονικής Επιτροπής που καλείται να γνωμοδοτήσει για το αν ο Κανονισμός μπορεί υπό μια ορισμένη ερμηνεία να επιτρέψει τη διατήρηση της ΚΟ των Ανεξαρτήτων Ελλήνων με 5 βουλευτες εκ των οποίων ο ένας (Αριστείδης Φωκάς) δεν έχει εκλεγεί με αυτό το κόμμα. Αν και υπό τα νέα δεδομένα, πιθανότατα γεννάται πλέον θέμα Ζουράρι. Στο μεταξύ, μέχρι νεωτέρας στους ΑΝΕΛ ανήκει και ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος, ο οποίος αναμένεται να παραιτηθεί αφότου ψηφίσει το Πρωτόκολλο εισδοχής στο ΝΑΤΟ, οπότε την έδρα του θα καταλάβει ο επιλαχών Τέρενς Κουίκ που θα ανεξαρτητοποιηθεί.

 

 

Μερικές ώρες πριν, το πρωί ο πρωθυπουργός, σε αντίθεση με το κλίμα που είχε καλλιεργηθεί, περί του ενδεχομένου προσθήκης στον Κανονισμό για την διατήρηση κοινοβουλευτικών προνομίων των πολιτικών αρχηγών κομμάτων που οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες έχουν διαλυθεί, με επιστολή του στον πρόεδρο της Βουλής ζητούσε να μην να μην αναλάβει πρωτοβουλία για αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής «ούτε κατά ένα σημείο στίξης».

 

Ο πρωθυπουργός αιτιολόγησε τη στροφή του σημειώνοντας ότι αρχικώς, διαπιστώνοντας τον πολιτικό και κανονιστικό ανορθολογισμό κόμματα που έχουν εκλεγεί με την ψήφο του ελληνικού λαού στην πορεία χάνουν βουλευτές και επακόλουθα το δικαίωμα συγκρότησης κοινοβουλευτικής ομάδας εξέφρασε τον προβληματισμό του στον πρόεδρο της Βουλής κι εκείνος ορθώς ανέλαβε την πρωτοβουλία να συζητήσει το θέμα με τα κόμματα επιδιώκοντας συναίνεση στην εξεύρεση λύση για τη διόρθωση του εν λόγω «ανορθολογισμού». Ο πρωθυπουργός σημειώνει ότι η δημοκρατική αυτή ευαισθησία του συνάντησε απίστευτη επιθετικότητα από την αντιπολίτευση και μερίδα των ΜΜΕ φτάνοντας μάλιστα ορισμένοι να παρουσιάζουν τον ίδιο ως εκβιαζόμενο. Κάτι που όπως εξηγεί ανέτρεψε την αρχική του στάση και προκειμένου να καταστεί σαφές ότι «εκβιαζόμενος δεν υπήρξα ποτέ και από κανέναν» και δε θα επιτρέψει τις συκοφαντίες σε βάρος του, ζήτησε η πρωτοβουλία Βούτση να μην προχωρήσει.

 

 

Οι δύο αυτές πρωτοβουλίες κατά τη διάρκεια της χθεσινής μέρες, πέρα από το ότι επιστρατεύτηκαν για να απαντήσουν στις κατηγορίες περί εκβιαζόμενου πρωθυπουργού και περί κυβέρνησης κουρελού, στέλνουν και το μήνυμα στον Καμμένο ότι η περίοδος ανοχής και συγκατάβασης τελείωσε.

 

Σημειώνεται πως μέχρι στιγμής το Μαξίμου δεν απαντούσε στις επιθέσεις που εξαπολύει ο πρώην κυβερνητικός εταίρος.

 

Ωστόσο ο τρόπος και ο χρόνος των κυβερνητικών κινήσεων ενδεχομένως μαρτυρά νευρικότητα και σπασμωδικότητα – σε αυτή την παρτίδα ο πρωθυπουργός έδειξε να μην έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων αλλά απάντησε σε επιθέσεις που είχαν ως στόχο ακόμη και τον ίδιο.

 

Είναι από την άλλη φανερό ότι το πολιτικό κλίμα δύσκολα θα ηρεμήσει με την αντιπολίτευση να σηκώνει τους τόνους για ευθεία παρέμβαση του πρωθυπουργού στη Βουλή και μεταχείριση των θεσμών κατά το δοκούν στο πλαίσιο τακτικισμών.