Το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού δια στόματος του δικτάτορα Μεταξά, έχει εμπνεύσει αμέτρητα πρωτοσέλιδα εφημερίδων και έχει γίνει αντικείμενο εκτενών αφιερωμάτων στον Τύπο.

 

Επιμέλεια: Μάρκος Μαλλιάρης

Το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού δια στόματος του δικτάτορα Μεταξά, έχει εμπνεύσει αμέτρητα πρωτοσέλιδα εφημερίδων και έχει γίνει αντικείμενο εκτενών αφιερωμάτων στον Τύπο.

Φυσικά το «Ποντίκι» δεν θα μπορούσε να εξαιρείται, καθώς και αυτό έχει «εμπνευστεί» από την εθνική επέτειο για να σατιρίσει τις πολιτικές εξελίξεις και τους πρωταγωνιστές της εκάστοτε εποχής.

Πολιτικά πρόσωπα όπως Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, φιγουράρουν στα εξώφυλλα, σε κολακευτικές ή …λιγότερο κολακευτικές απεικονίσεις, μαζί με …σώβρακα, μπανάνες και άλλες συλλήψεις της συντακτικής ομάδας του «Π».

 

1982: Οι Αμερικανικές Βάσεις

Ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις της νέας κυβέρνησης για τις βάσεις όπου το προεκλογικό «ΟΧΙ» του Αντρέα έγινε «ΝΑΙ». Το «Π», προειδοποιεί έγκαιρα:

«Μεγάλη μέρα η σημερινή. Γιατί σήμερα επιτελούς, αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις για τις βάσεις και ο Καψής με τον Μπαρτόλομιου παίρνουνε φόρα από τις δυο άκρες ενός διαδρόμου του υπουρ­γείου Εξωτερικών για να τα τσουγκρίσουν στη μέση και να δούμε ποιος θ’ αντέξει. Γι’ αυτό άλλωστε έ­χουν και βοηθούς. Ο Καψής τον πρεσβευτή Ζέππο κι ο Μπαρτόλομιου τον διπλωματικό Τζωνς.

ΣΗΜΕΡΑ λοιπόν, παραμονή τού «ΟΧΙ», αρχίζει η πρώτη φάση των διαπραγματεύσεων για τη νέα συμφωνία που θα καθορίζει το καθεστώς κάτω από το οποίο θα συνεχίσουν να λειτουργούν στην Ελλάδα, οι αμερικανικές βάσεις και οι «διευκολύνσεις» που τις συνοδεύουν. Μην περι­μένετε νέο «ΟΧ I» γιατί δεν θα υπάρξει. Το «Π» τα έχει ξεπεράσει αυτά και οι βα­θυστόχαστοι αγνώστες του θα πρέπει να το μιμηθούν: είναι σήμερα οι καλύτερα πληροφορημένοι Έλληνες στο θέμα των βάσεων και κανείς δεν μπορεί να τους παραβγεί σε οποιοδήποτε καφενείο της Αθήνας, του Πειραιά, ή της επαρχίας. Γι’ αυτό, το μόνο που δικαιολογείται να περιμένουν είναι ένα μεγοελοπρεπές «ΝΑΙ», με ορισμένες παραλλαγές.»

 

1985: Ο σφιχτός Σημίτης και το πρώτο… μνημόνιο

 

Ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κώστας Σημίτης, εφαρμόζει μια θατσερική πολιτική λιτότητας με την μεγαλύτερη μείωση αποδοχών μέχρι τότε, την οποία ούτε η πιο δεξιά κυβέρνηση δεν θα είχε αποτολμήσει. Το «ΟΧΙ» αυτή τη φορά είναι για τα μέτρα.

Το «Ποντίκι» δεν «μασάει» τα λόγια του και με χιούμορ στηλιτεύει:

«Η ΠΡΟΤΑΣΗ είναι δική μας. αν και λέγεται ότι ακούστηκε και στο υπουργικό συμβούλιο: την επόμε­νη φορά που θα εξαγγείλει ο Σημιτης μέτρα ή θα …επεξηγησει τα γνωστά, να ακούγονται τα κάλαντα!

ΓΙΑΤΙ, εκεί γύρω στις γιορτές, θα συνειδητοποιήσου­με σε τι λούκι μπήκαμε με τα (κατά την κυβέρνηση απαραίτη­τα) μέτρα — πώς, δηλαδή, μεταφράζονται στην καθη­μερινή μα; ζωή, τα μέτρα αυτά..

ΕΙΝΑΙ πια ξεκαθαρισμένο ότι για τρεις μήνες (μέχρι το τέλος του χρόνου) δεν πρόκειται να βά­λουμε στη τσέπη μας ούτε μια παραπάνω υποτιμημένη δραχμή. Το υπόλοιπο της ΑΤΑ και τα διορθω­τικά ποσά αποτελούν πια ιστορία από το μακρινό παρελθόν, όπως κι εκείνα τα όνειρα για σοσιαλι­στικό μετασχηματισμό της κοινω­νίας μας.»

 

1992: Σκοπιανό, Μητσοτάκης και Σαμαράς

Το Σκοπιανό μονοπωλεί την πολιτική σκηνή και το «Π» βρίσκει ευκαιρία να την «χώσει» στον πολυαγαπημένο του πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, εμφανίζοντας τον στο πρωτοσέλιδο ως Εύζωνα που λέει «ΝΑΙ»:

 

1999: Το φιάσκο του Ολυμπιακού βιντελόττο

Η κυβέρνηση για να αυξήσει τα έσοδά της, καθώς ο λογαριασμός για τους Ολυμπιακούς φουσκώνει επικίνδυνα, προωθεί το Ολυμπιακό Βιντεολόττο στις γειτονιές, κάτι σαν τα σημερινά φρουτάκια. Μετά τις αντιδράσεις αναγκάζεται να το αποσύρει. Στο πρωτοσέλιδο: «Μας πήρε και τα σώβρακα»:

«Τα τραύματα τους από την υπόθεση του Ολυμπιακού Βιντεολόττο προσπαθούν να επου­λώσουν στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Όπως γράψαμε και την περασμένη εβδομάδα οι κυβερνητικοί φωστήρες δεν μπόρεσαν να δώσουν μία πειστική απάντηση στο διπλό ερώτημα γιατί αφού επιλέχθηκε αυτή  – η προεκλογική ουσιαστικά – περίοδος για να προχωρήσει το παιχνίδι έκαναν πίσω την τελευταία στιγμή. Η εικόνα που πήγε να δοθεί μετά την κυβερνητική αναδίπλωση της περασμένης Τετάρτης ήταν ότι:

Ο καλός αυτός άνθρωπος ο Σημίτης που απεχθάνεται τον τζόγο και τους κουλοχέρηδες όπως και γενικά οι κορυφές της κυβέρνησης ήταν λίγο πολύ αμέτοχοι σε όλη την ιστορία.»

 

2005: Νταβατζήδες, παϊδάκια και …σκάνδαλα

Η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή βρίσκεται σε …σκοτοδίνη. Είχε προηγηθεί η ατάκα του …Βούδα ότι δεν θα αφήσει πέντα νταβατζήδες να κάνουν κουμάντο στη χώρα. Ακολούθησαν οι υποθέσεις Μαντούβαλου, Καραμπίνα και φυσικά ο βασικός μέτοχος που αποσύρθηκε άρον άρον. Η οσμή των σκανδάλων πνίγει τη χώρα και στέλνει στα κάγκελα τους πολίτες που ψάχνουν λίγο καθαρό «αέρα» να αναπνεύσουν.

«Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο; Δεν είναι λογοπαίγνιο, δεν είναι καλαμπούρι, δεν είναι δημοσιογραφική υπερβολή. Είναι το πιο σοβαρό ερώτημα που γεννιέται μέσα από το μπάχαλο των τελευταίων ημερών που ζει η χώρα, με αφορμή τις πολλαπλές καταγγελίες για σκάνδαλα.

Κυβερνά η κυβέρνηση η οποία εκλέχθηκε με μεγάλη πλειοψηφία μόλις πριν από 20 μήνες; Κυβερνάνε τα ΜΜΕ των μεγάλων εκδοτών με τις εφημερίδες και τα κανάλια;

Κυβερνάνε τα μεγάλα συμφέροντα -διαπλεκόμενοι – που αντιτίθενται, αφού πέρασαν αλώβητα από την, έτσι ή αλλιώς κωμική, επιχείρηση κάθαρσης που επιχείρησε η κυβέρνηση με ορμητήριο τα… κοψίδια του Μπαϊρακτάρη.

Ή μήπως κυβερνά ο… Μάκης Τριανταφυλλόπουλος;»