Τέσσερα από τα πιο εμβληματικά έργα του Μάνου Χατζιδάκι, «Ο κύκλος του C.N.S.», «Ο καπετάν Μιχάλης», «Το καταραμένο φίδι» και «Το χαμόγελο της Τζοκόντας», χορογραφούνται από τον Κωνσταντίνο Ρήγο και παρουσιάζονται από το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε μια ενιαία παράσταση με τίτλο «Χορός με τη σκιά μου».

Είναι μια μεγάλη παραγωγή που το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει από τις 9 Νοεμβρίου 2019 και για πέντε παραστάσεις στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού.

Άλλωστε, η δημιουργία μιας παράστασης χορού πάνω στη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα του διευθυντή Μπαλέτου και διακεκριμένου χορογράφου Κωνσταντίνου Ρήγου, κάτι που κάνει πραγματικότητα με την πρώτη φετινή παραγωγή του Μπαλέτου της ΕΛΣ.

Οι αναζητήσεις αλλά και οι επιρροές του Μάνου Χατζιδάκι τον οδήγησαν σε πολλές και διαφορετικές διαδρομές, βοηθώντας τον να ορίσει το τοπίο της ελληνικής μουσικής αλλά και του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού όσο λίγοι. Οι καρποί της δημιουργίας του μπορούν, μάλιστα, να ανιχνευτούν και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Αντλώντας έμπνευση από αυτό, ο Κωνσταντίνος Ρήγος περιηγείται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα του «χατζιδακικού» έργου και εντάσσει ισάριθμα εμβληματικά έργα σε μια σπονδυλωτή παράσταση.

Πιο συγκεκριμένα:

«Ο κύκλος του C.N.S.» (1954), ένα έργο για βαρύτονο και πιάνο σε ποίηση του συνθέτη, που γράφτηκε για τον θάνατο του νεαρού Ετιέν Ραίριχ Μόριτς, συμβολίζει τον Βορρά, το αφαιρετικό τοπίο της «ερημικής παραλίας», καθώς και την έρημη χώρα του θανάτου.

«Ο καπετάν Μιχάλης» (1966) – η μουσική για τη θεατρική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη – συμβολίζει τον Νότο, με το μεσογειακό τοπίο, τον άνεμο που ακουμπά με αισθησιασμό τα σώματα, τη μορφή του καζαντζακικού άντρα που έχει μέγεθος μεγαλύτερο από το πραγματικό.

«Το καταραμένο φίδι» (1949) – τη σουίτα μπαλέτου για δύο πιάνα που ο συνθέτης έγραψε για το Ελληνικό Χορόδραμα – συμβολίζει την Ανατολή, μια χώρα όπου το παραμύθι και οι σκιές πρωτοστατούν με το παλιό και το καινούριο να συνυπάρχουν παρά τις αντιθέσεις τους και, τέλος,

«Το χαμόγελο της Τζοκόντας» (1965) – ένα έργο – ορόσημο για τη μεταπολεμική ελληνική δημιουργία – συμβολίζει τη Δύση, μια σπουδή του συνθέτη πάνω στην ιστορία της δυτικής μουσικής, αλλά και μια άσκηση προσωπικής συνθετικής πειθαρχίας.

Στον κόσμο που δημιουργεί ο Κωνσταντίνος Ρήγος κάθε σημείο του ορίζοντα αντιστοιχεί σε ένα διαφορετικό δωμάτιο και κάθε κατεύθυνσή του περικλείεται σε έναν εσωτερικό χώρο. Σε αυτόν τον χώρο, χορός και μουσική γίνονται ένα…

«Τι είναι ο ‘‘Χορός με τη σκιά μου’’; Ένας χορός με τον εαυτό μου. Μια εξομολόγηση επί σκηνής όλων αυτών που έχω ζήσει και που κουβαλάω για πάντα μέσα μου», σημειώνει ο Κωνσταντίνος Ρήγος, προσθέτοντας: «Από την εφηβική μου ηλικία, η μουσική και ο λόγος του Μάνου με επηρέασαν βαθιά. Δεν τον γνώρισα ποτέ – τον πλησίασα κάποιες φορές, αλλά πάντα υπήρχε μια απόσταση. Η απόσταση στην οποία σε κρατάει ο φόβος τη στιγμή που βρίσκεσαι απέναντι σε κάτι σπουδαίο. Η ευαισθησία, η λογική και ο πολιτικός λόγος του Μάνου υπήρξαν πάντα τα στοιχεία που με προκαλούσαν να χορογραφήσω ένα έργο του. Τώρα πια ο φόβος έχει φύγει, αλλά το δέος παραμένει. Καθώς πια νιώθω το έργο του ως ένα κομμάτι του ίδιου μου του εαυτού, πλέον νιώθω πιο τολμηρός να το αγγίζω και να το κάνω δική μου χορογραφία. Στον ‘‘Χορό με τη σκιά μου’’, την πρώτη μου “αναμέτρηση” με τον Μάνο, αλλά και τον έφηβο εαυτό μου, δημιουργώ τέσσερα διαφορετικά δωμάτια – ένα για κάθε έργο –, με μάτια παράθυρα στον κόσμο που ζούμε ή σε αυτόν που ζει μέσα στη φαντασία μας. Τέσσερις χώροι για να φτιάξει ο κάθε θεατής την προσωπική του μυθολογία».

Εκτός από τη χορογραφία, ο Κωνσταντίνος Ρήγος υπογράφει και το σκηνικό της παράστασης, σε συνεργασία με τη Μαίρη Τσαγκάρη. Τα κοστούμια σχεδιάζουν οι Deux Hommes, τους φωτισμούς ο Χρήστος Τζιόγκας και το βίντεο ο Βασίλης Κεχαγιάς. Συμμετέχουν οι Α’ Χορευτές, οι Σολίστ, οι Κορυφαίοι και το Corps de Ballet της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Την παράσταση διευθύνει ο διακεκριμένος αρχιμουσικός της ΕΛΣ Λουκάς Καρυτινός, ενώ συμμετέχουν, επίσης, ο πιανίστας Θοδωρής Τζοβανάκης, ο βαρύτονος της ΕΛΣ Διονύσης Σούρμπης και μουσικό σύνολο.

Συντελεστές

Χορογραφία, σκηνικό: Κωνσταντίνος Ρήγος. Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός. Καλλιτεχνική επιμέλεια Κύκλου Χατζιδάκι: Γιώργος Χατζιδάκις. Κοστούμια: Deux Hommes. Συνεργάτιδα αρχιτέκτονας: Μαίρη Τσαγκάρη. Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας. Βίντεο: Βασίλης Κεχαγιάς. Σολίστ: Διονύσης Σούρμπης (βαρύτονος). Πιάνο: Θοδωρής Τζοβανάκης.

INFO

Εθνική Λυρική Σκηνή,

Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα

Σταύρος Νιάρχος, Καλλιθέα

Πληροφορίες / Κρατήσεις:

www.nationalopera.gr |

Τηλ.: 2130 885700