Απειλή πολλαπλών κρίσεων σε προσφυγικό, Βαλκάνια, ελληνοτουρκικά

Τα πανηγύρια στη Ν.Δ. για την εκλογική επιτυχία, όσο και αν κάποιοι πολιτικοί… χασομέρηδες στους κόλπους της τα συνεχίζουν ελλείψει άλλης ασχολίας, είναι οριστικά παρελθόν.

Τη θέση τους παίρνουν σωρευμένα και πιεστικά προβλήματα. Διότι μπορεί η κυβέρνηση να διαμορφώνει την ατζέντα της επικαιρότητας εστιάζοντας στα περί «σκευωρίας» του ΣΥΡΙΖΑ για το σκάνδαλο Novartis, στις κολοβές φοροελαφρύνσεις, στις προεξοφλημένες αναβαθμίσεις από τους χρηματοοικονομικούς οίκους και στην πιθανότητα οι Ευρωπαίοι να δουν θετικά κάποτε τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, ωστόσο παλαιά και νέα μέτωπα αναμένεται να δοκιμάσουν για τα καλά την αντοχή της το επόμενο διάστημα.

Ήδη το μεταναστευτικό / προσφυγικό οξύνεται υπέρμετρα και οι συνέπειές του ενδέχεται να είναι σοβαρές όχι μόνο στο διαχειριστικό του μέρος, αλλά και στο πολιτικό, καθώς η μετεγκατάσταση μεταναστών και προσφύγων στο εσωτερικό της χώρας ήδη σε τοπικές κοινωνίες προκαλεί αντιδράσεις που προϊδεάζουν για εξαιρετικά δυσάρεστες καταστάσεις την επόμενη περίοδο.

Στο κόκκινο βρίσκεται και η τουρκική επιθετικότητα, για την οποία πολλοί ειδικοί εκτιμούν – και δημοσίως – ότι θα κορυφωθεί αμέσως όταν προκύψει μια τελική συμφωνία στο συριακό μέτωπο.

Τέλος, η πολιτική κρίση στη Βόρεια Μακεδονία έρχεται να αποκαλύψει το πλήθος των εκκρεμοτήτων που άφησε ανεπίλυτες η Συμφωνία των Πρεσπών, τις οποίες η κυβέρνηση θα βρει μπροστά της με δυσάρεστο τρόπο το επόμενο διάστημα, καθώς και η ίδια εμφανίζεται χωρίς σαφή μπούσουλα αντιμετώπισής τους.

Ήδη οι πιο σοβαρές προειδοποιήσεις για την ένταση των προβλημάτων και τις ενδεχόμενες ζοφερές συνέπειές τους διατυπώνονται από προσωπικότητες κάθε άλλο παρά εχθρικές προς την κυβέρνηση.

Καραμανλής – Παπαχελάς

Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής προ ημερών, σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη για τα 80 χρόνια της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, χτύπησε τρία ηχηρά καμπανάκια:

1. Ένα για το μεταναστευτικό / προσφυγικό, για το οποίο προειδοποίησε ότι ενδέχεται «στο όχι μακρινό μέλλον» να πυροδοτήσει μια εθνική κρίση, αν ληφθούν συνδυαστικά υπ’ όψιν η γεωγραφική θέση της χώρας, η στάση των Ευρωπαίων, η γήρανση του πληθυσμού της Ελλάδας και η φυγή των νέων μας εκτός χώρας.

2. Ένα για τα ελληνοτουρκικά, για τα οποία τόνισε

● ότι εξελίσσεται μια «απροκάλυπτη κλιμάκωση της Τουρκίας από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο»,

● ότι «η Ελλάδα δεν πρέπει να επιτρέψει τη δημιουργία τετελεσμένων εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της»,

● ότι «η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των εθνικών συμφερόντων μας θα βασιστεί στις δικές μας δυνάμεις»,

● ότι «συστάσεις και προτροπές που μας καλούν τάχα να “λογικευτούμε και να τα βρούμε”, πολύ δε περισσότερο πιέσεις φίλων, συμμάχων ή εταίρων, δεν γίνονται δεκτές εάν προσκρούουν στο εθνικό συμφέρον» και, τέλος,

● ότι «στη Θράκη, στο Αιγαίο, στην Κύπρο μετριέται η αντοχή του Ελληνισμού. Και πρέπει να πείθει άπαντες ότι αυτή η αντοχή είναι μεγάλη, αποφασισμένη και αμετακίνητη».

3. Ένα για τη βαλκανική ρευστότητα, με επίκεντρο «τις περιπτώσεις της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης, του Κοσσυφοπεδίου, αλλά και της Αλβανίας», που «παρουσιάζουν στασιμότητα ή και πισωγυρίσματα». Στο κεφάλαιο αυτό, με αφορμή την πολιτική κρίση στη Βόρεια Μακεδονία και την πολύ πιθανή κωλοτούμπα ως προς την πλήρη εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών, σημείωσε πως «οι εξελίξεις κατέδειξαν, με τον πιο προφανή τρόπο, τις μεγάλες αδυναμίες της συμφωνίας».

Ακόμη ένα καμπανάκι, με επίκεντρο το μεταναστευτικό / προσφυγικό, χτύπησε μέσω της «Καθημερινής της Κυριακής» ο διευθυντής της εφημερίδας Αλέξης Παπαχελάς σημειώνοντας κατ’ αρχάς κάτι αυτονόητο: «Οι αφίξεις από την Τουρκία δεν θα σταματήσουν. Για κάθε ομάδα που θα μεταφέρεται στην ενδοχώρα, θα φτάνει άλλη μία ομάδα στα νησιά».

Δεδομένου ότι, πρώτον, «ο Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται να διαπραγματευθεί αυτό το θέμα διμερώς. Ούτε με την Ελλάδα ούτε με την Ευρώπη» και, δεύτερον, ότι «στα νησιά δημιουργείται ένα εκρηκτικό κλίμα» και «στην υπόλοιπη χώρα οι αντιδράσεις – και στους κόλπους της Ν.Δ. – κλιμακώνονται για την ίδρυση των χώρων φιλοξενίας», ο Παπαχελάς προειδοποιεί πως «η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σε ένα μείζον και δυσεπίλυτο δίλημμα» ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης και πως «αν δεν αντιδράσει με κάποιον απτό τρόπο και δεν δείξει ότι έχει βρει τρόπο να αναχαιτίσει τις ροές και να φυλάξει τα θαλάσσια σύνορά μας, το πολιτικό κόστος θα αυξάνεται μήνα – μήνα».

Στενά περιθώρια

Σε όλα αυτά τα μέτωπα εκ πρώτης όψεως η ελληνική κυβέρνηση έχει μικρά περιθώρια να επηρεάσει τις εξελίξεις:

1. Στο μεταναστευτικό / προσφυγικό οι προεκλογικές διακηρύξεις περί ελέγχου των θαλάσσιων συνόρων έχουν αποδειχτεί, μέχρι στιγμής, αέρας κοπανιστός. Όχι μόνο οι διά θαλάσσης ροές δεν μειώνονται, αλλά αποκαλύπτεται πως η βόρεια Ελλάδα, όπως θα δείτε λεπτομερώς στη σελίδα 24, έχει μετατραπεί σε ξέφραγο αμπέλι εισόδων από τον Έβρο με κατεύθυνση τα λιμάνια της δυτικής Ελλάδας.

2. Η πολιτική κρίση στη Βόρεια Μακεδονία θα κρατήσει πολλούς μήνες και μια ενδεχόμενη εκλογική νίκη του εθνικιστικού VMRO ενδέχεται να ανακόψει την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών με άγνωστες συνέπειες. Η κυβέρνηση επιχειρεί να κρατήσει ανοιχτό τον δίαυλο με την Αλβανία για τα διμερή θέματα, αλλά οι δεσμεύσεις και οι συμφωνίες των ηγετών της χώρας αυτής έχει αποδειχτεί ότι αξίζουν λιγότερο από το χαρτί στο οποίο γράφτηκαν.

3. Η μεγαλύτερη δυσκολία ωστόσο σχετίζεται με την Τουρκία, της οποίας η πολυεπίπεδη επιθετικότητα (Κύπρος, Αιγαίο, Καστελλόριζο, Θράκη, παραβιάσεις, οργανωμένη προώθηση μεταναστών και προσφύγων) αποσκοπεί όχι απλώς στη δοκιμασία των ελληνικών ορίων όπως παλαιότερα, αλλά στη δημιουργία πολλαπλών κρίσεων στην Αθήνα, οι οποίες θα την οδηγήσουν – υπό την παρότρυνση συμμάχων και εταίρων – κάποια στιγμή σε ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης, στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση θα έχει μόνο να δώσει.

Το γεγονός ότι όλο και περισσότερες φιλικές προς αυτήν φωνές προειδοποιούν την κυβέρνηση δημοσίως προϊδεάζει για βαρομετρικό χαμηλό σε όλα τα εθνικά μέτωπα το επόμενο διάστημα.