«Η κατάσταση στην Ευρώπη σίγουρα δεν εμπνέει αισιοδοξία. Οι παλιές ισορροπίες έχουν αλλάξει. Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια μεταβατική και ρευστή περίοδο. Η παρέμβασή μας και ο λαϊκός παράγοντας είναι που θα καθορίσουν προς τα πού θα κινηθούν τα πράγματα», επισήμανε ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Σκουρλέτης, από το βήμα του 6ου Συνεδρίου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς. 

«Οι προηγούμενες δεκαετίες σφραγίστηκαν από την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού, που υπηρετήθηκε τόσο από την Ευρωπαϊκή Δεξιά και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, όσο και από την επίσημη εκδοχή της Σοσιαλδημοκρατίας. Η σύγκλισή τους, η νεοφιλελεύθερη συναίνεση, διεύρυνε τις ανισότητες και παρήγαγε νέες. Η άνοδος της Ακροδεξιάς επιβάλλει την εγρήγορση όλων μας. Η διαχείριση των προσφυγικών και των μεταναστευτικών ροών, σε συνδυασμό με τις ακραίες πολιτικές λιτότητας, σπρώχνουν μεγάλα τμήματα των ευρωπαϊκών κοινωνιών στην αγκαλιά της Ακροδεξιάς. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος της κριτικής μας για το ευρωπαϊκό εποικοδόμημα έχει επιβεβαιωθεί. Σχετικά με την αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το έλλειμμα της δημοκρατίας στη λήψη των αποφάσεων, τα μη νομιμοποιημένα όργανα που χαράσσουν πολιτική, όπως το Eurogroup», επισήμανε. 

Χαρακτήρισε επιβεβλημένες τις συνεργασίες και τη δημιουργία μετώπων ενάντια στην άνοδο του νεοφασισμού και της  Ακροδεξιάς,  λέγοντας με νόημα «Δεν αρκούν μόνο οι αναλύσεις, όσο ορθές κι αν είναι αυτές. Απαιτείται να αναλάβουμε όλοι το ρίσκο τηςπαρέμβασης. Όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, στην Ελλάδα, έτσι και το ΚΕΑ δεν αποτελεί τον μοναδικό εκφραστή της Αριστεράς.»

Αναφερόμενος στην ταυτότητα της πολύμορφης, σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς, είπε ότι  διαμορφώνεται από την ανάγκη υπεράσπισης των αδυνάτων, των δικαιωμάτων των γυναικών και συνολικά, από την αντιμετώπιση της οικολογικής και κλιματικής κρίσης, από τη διεύρυνση της δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα.

Όσον αφορά τη σχέση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με τα τμήματα της Σοσιαλδημοκρατίας, υπογράμμισε ότι «Σήμερα υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με τα τμήματα της Σοσιαλδημοκρατίας που αποδεσμεύονται από τον νεοφιλελευθερισμό, αλλά και με δυνάμεις της ριζοσπαστικής Οικολογίας. Είναι η ανάγκη να επανασυστηθούμε στους λαούς μας και ιδιαίτερα στις νεότερες γενιές, που ίσως δεν μας γνωρίζουν.

Η πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Προοδευτικού Φόρουμ, που ξεκίνησε με απόφαση του προηγούμενου συνεδρίου του ΚΕΑ, πρέπει για εμάς να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα. Να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να αποκτήσει ορατότητα και δυναμισμό και να εκφράσει την εναλλακτική πρόταση για τους Ευρωπαίους πολίτες απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό, την κλιματική κρίση και την Ακροδεξιά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα πρωτοστάτησε και συνεχίζει να πρωτοστατεί στη συνάντηση όλων αυτών των δυνάμεων, η οποία έγινε μέσα στις συνθήκες της βαθιάς και πολύπλευρης οικονομικής κρίσης που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Μια συνάντηση στο έδαφος της Αριστεράς, με ανοιχτή διάθεση και με την ικανότητά μας να αξιοποιούμε τις καλύτερες από τις παραδόσεις όλων αυτών των δυνάμεων που αναφέραμε. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες, πρέπει όμως να τις υπερβούμε, μένοντας στα κοινά σημεία και παραμερίζοντας τις επιμέρους διαφορές μεταξύ των διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων.»

Για τις προσδοκίες που υπήρξαν για το ΣΥΡΙΖΑ τη χρονική περίοδο που είχε αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, σημείωσε «Πολλοί περίμεναν περισσότερα από τον ΣΥΡΙΖΑ τα χρόνια της διακυβέρνησής του, όμως σήμερα, συγκρίνοντας την πολιτική που υλοποιεί η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στην Ελλάδα, η εργατική τάξη αντιλαμβάνεται την μεγάλη διαφορά. Παρά τις αντιφάσεις μέσα στις οποίες ήμασταν αναγκασμένοι να κυβερνάμε, διαμορφώσαμε ένα διαφορετικό παράδειγμα που αποτελεί σημείο αναφοράς για αρκετούς σήμερα, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.»

Θέτοντας τους στόχους της  επόμενης χρονικής περιόδου ανέφερε ότι πρέπει να κινηθούμε συλλογικά πάνω στους βασικούς άξονες του πολιτικού κειμένου του ΚΕΑ, να εμβαθύνουμε και να συγκεκριμενοποιήσουμε τις συλλογικές μας επεξεργασίες, έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να εκφράσουμε μια κοινή ευρωπαϊκή αριστερή στρατηγική για το μέλλον της Ευρώπης και των ευρωπαϊκών λαών.

Μια νέα προγραμματική πρόταση, διακριτή ως το αντίπαλο δέος απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό για κάθε μία χώρα ξεχωριστά, αλλά και για την Ευρώπη στο σύνολό της, που θα μιλάει στην καρδιά, στο νου και, βέβαια, στις ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, είναι ο δρόμος που πρέπει να βαδίσουμε».