Τ. Όπως Τρέλα. Όσοι φύγουν μακριά από τις πόλεις για διακοπές, μόλις ηρεμήσουν λίγο, ξεμυτίζουν σιγά σιγά από την κάμαρα του φόβου τους. Αγκαλιάζονται πιο εύκολα, μπαίνουν χωρίς πολλή σκέψη σ’ ένα μπαρ «πατείς με πατώ σε», μένουν σε ξενοδοχεία με ξένους που δεν έχουν ιχνηλατηθεί. Μακάρι να μην έχουμε μεσοκαλόκαιρο δεύτερο κύμα απ’ αυτή την ανεξέλεγκτη ελευθερία…

Υ. Όπως Υπάρχω. Ζω, αισθάνομαι, ονειρεύομαι, πονάω, γελάω, αγαπώ. Υπάρχω σημαίνει ξυπνάω, κοιμάμαι, ζηλεύω, απολαμβάνω, κλαίω, κάνω μακροβούτια, τρώω ψάρια, χωριάτικη σαλάτα, μεθάω, χορεύω. Υπάρχω και ακούω μουσική , βλέπω θέατρο, μιλάω στο τηλέφωνο, ακούω μια κουκουβάγια, βλέπω ένα ηλιοβασίλεμα, μυρίζω ένα γιασεμί. Υπάρχω σημαίνει το αεράκι με χαϊδεύει, ένα κουνούπι με τσιμπάει, ακούω ένα μωρό να κλαίει. Υπάρχω…

Φ. Όπως Φακίνου. Η Ευγενία μου, κορυφαία εν ζωή Ελληνίδα πεζογράφος, έχει εδώ και λίγο καιρό νέο μυθιστόρημα.

Μια γυναίκα με ασυνήθιστη εμφάνιση φτάνει σ’ ένα χωριό που εγκαταλείπεται από τους κατοίκους του λόγω κατολισθήσεων, επιλέγει ένα απομονωμένο σπίτι και περιμένει το «άλλο χιόνι». Σ’ αυτό το σκηνικό εγκατάλειψης η γυναίκα θα παρασυρθεί σε αναπάντεχες περιπέτειες, σε μια περιδίνηση σε τόπους κοντινούς αλλά και σε ανεξερεύνητα μέρη της ύπαρξής της.

Θα συναντήσει έναν σπουδαίο και οργισμένο ποιητή που επίσης κρύβεται, θα παραστεί ψυχρή σαν άγαλμα σ’ έναν απρόσμενο γάμο αλά Κουστουρίτσα, θα βρεθεί με τα «ρετάλια» του παλιού κοινοβίου, τον Ρόθκο, τον Καίσαρα και την αινιγματική Αισθήρ. Κανείς όμως απ’ όλους αυτούς δεν θα ασκήσει πάνω της την καταλυτική επιρροή της Χιονάτης, όπως ονομάζει ένα αμίλητο κορίτσι που το φέρνει η χιονοθύελλα.

Ένα μυθιστόρημα αινιγματικό και ταυτοχρόνως λυτρωτικό, γεμάτο συμπόνια αλλά και πολλά ερωτήματα. Είναι τελικώς η αγάπη η μέγιστη πλάνη; Ή μήπως ο ύψιστος σκοπός;

Απολαύστε το!

(Συνεχίζεται…)