11 Μαρτίου.  Τι εβδομάδα! Πόσο σέξι!  Αναλύσεις επί αναλύσεων, σχόλια επί σχολίων… Αποτέλεσμα; Το DVD πουλάει σαν τρελό. Αυτό θέλει εκείνη, αυτό και όλοι εμείς! Είναι άδικο για τις υπόλοιπες ταινίες του είδους… * Μήπως ήρθε η ώρα να βγουν κι αυτές μπροστά στα ράφια των βιντεοκλάμπ;

* 11 Μαρτίου. * Τι εβδομάδα! * Πόσο σέξι! * Αναλύσεις επί αναλύσεων, σχόλια επί σχολίων… * Αποτέλεσμα; Το DVD πουλάει σαν τρελό. Αυτό θέλει εκείνη, αυτό και όλοι εμείς! * Είναι άδικο για τις υπόλοιπες ταινίες του είδους… * Μήπως ήρθε η ώρα να βγουν κι αυτές μπροστά στα ράφια των βιντεοκλάμπ; * Τόσα χρόνια πίσω απ’ τις κουρτίνες! * Τόσα κορίτσια χρόνια σκάβουν στα στρώματα για μια άσπρη μέρα… ήρθε η καινούργια και κλέβει την παράσταση! Άδικο. * Είδα τον Φοίβο Δεληβοριά στο Μετρό και χάρηκα την εξέλιξή του. * Το μαγαζί, γεμάτο. Στο μπαρ, το αδιαχώρητο. * Λογικό που παίρνει παράταση ως τις 27 Μαρτίου. * Στη σκηνή δύο μουσικοί που παίζουν 30 όργανα, μια κουκλίτσα με ωραία φωνή και θεατρικό στήσιμο (Ρένα Μόρφη) και ο Φοίβος, τρυφερός με τους συνεργάτες του, δοτικός στο κοινό. * Στο πρόγραμμα μπορείς ν’ ακούσεις αυτά που περιμένεις, αλλά και πολλά άλλα που δεν έχεις φανταστεί. * Από Κοέν και Μπρασένς έως Καζαντζίδη και Πλάτωνος. * Φυσικά, κυριαρχεί το ρεπερτόριο του Δεληβοριά, αλλά τόσο διαφορετικά ενορχηστρωμένο που μοιάζει σαν καινούργιο, εκτός από τα πραγματικά καινούργια τραγούδια που πρόκειται να εκδοθούν το φθινόπωρο και κάνουν εδώ την παρθενική τους εμφάνιση. * Τι έχουν τα live του Φοίβου και διαφέρουν; * Έχουν χιούμορ, πρωτοτυπία, τόλμη, αμεσότητα, φρεσκάδα. * Τα τραγούδια του, το πρωτογενές υλικό δηλαδή, έχουν πιστό κοινό και στους στίχους του πολλοί ακροατές αναγνωρίζουν τη σωτηρία της ψυχής τους. * Τι περισσότερο θέλει ο θεατής, νομίζετε; * Ταύτιση κι αλήθεια. * Πήγα στην απονομή των βραβείων Χορν, 10η χρονιά φέτος, και των βραβείων Μελίνας Μερκούρη για τη θεατρική σεζόν 2009-2010. * Τα βραβεία πήραν ο Μιχάλης Οικονόμου, για την ερμηνεία του στο «Σφαγείο», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, και η Μαρίνα Ασλάνογλου, για την ερμηνεία της στο «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι», σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου. * Εντάξει, δεν έχουμε καμία διάθεση να κάνουμε συγκρίσεις άνισες ή σουρεαλιστικές, αλλά μια εκδήλωση βράβευσης πρέπει να προϋποθέτει κάποιους κανόνες. Είναι ένα γεγονός χαράς, όχι μια συνοφρυωμένη βραδιά βαρεμάρας και κατήφειας. * Ο Σταμάτης Φασουλής, ο οικοδεσπότης, έκανε ό,τι μπορούσε, διότι έχει πίσω απ’ τη γλώσσα την ατάκα και το χιούμορ. * Οι υπόλοιποι όμως, τόσο με το… ζόρι! * Είσαι υποψήφιος, λοιπόν, και ανήκεις σ’ ένα χώρο που έχει τη λάμψη και τη μαγεία στο… DNΑ του. Τι κάνεις; Πας ντυμένος όπως θα πήγαινες στη λαϊκή της γειτονιάς σου και δεν έχεις ετοιμάσει τρεις κουβεντούλες της προκοπής να πεις; * Ήμαρτον πια με αυτούς που συνδέουν την ποιότητα με την τσαπατσουλιά! * Έβαλα κάτι πρόχειρο και πήγα να με τιμήσουν! Ωραία! * Μόνο στην Ελλάδα ισχύουν αυτά τα στερεότυπα. * Μόνο στην Ελλάδα θεωρούνται οι όμορφες χαζές και οι κουλτουριάρηδες άσχημοι. * Νέα παιδιά του θεάτρου, 30 χρόνων πάνω-κάτω, και φοβούνται τι; Ένα κουστούμι; Ένα ωραίο φόρεμα; * Επειδή προφανώς θέλουν να διαχωρίσουν τη θέση τους απ’ τα βραβεία Ποπ Κορν ή δεν ξέρω ποια άλλα, έβαλαν ένα τζιν και ανέβηκαν στη σκηνή; Ούτε ο Χορν ούτε η Μελίνα θα έκαναν ποτέ κάτι τέτοιο. * Βλέπετε, στα χρόνια τους η κομψότητα δεν ήταν πταίσμα!

Άννα Βλαβιανού