Ήδη οι ιεραπόστολοι της πολιτικής ορθότητας έχουν έτοιμες τις υπερασπιστικές τους διακηρύξεις. Πρόκειται για «ακραία έκφραση του Ισλάμ» που αντιπροσωπεύει μια μικρή μειοψηφία. Προφανώς δεν αποκεφαλίζουν όλοι οι μουσουλμάνοι τους μιαρούς άπιστους δυτικούς που οι χώρες τους, οι πόλεις τους, οι θεσμοί τους, η καθημερινότητά τους, ο τρόπος ζωής τους, προσβάλουν και σκανδαλίζουν κάθε ευσεβή ισλαμιστή. Ποιά είναι, λοιπόν, τα όρια του «ακραίου»; Ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι μουσουλμάνοι δεν εντάσσονται στις χώρες όπου διεκδικούν μια νέα ζωή; Ότι όλοι τους στις δημοκρατικές κοινωνίες που βρίσκουν καταφυγή, κατανόηση και δικαιώματα, αρχίζουν τις αξιώσεις διεκδικώντας εξαιρέσεις από το νόμο «για λόγους θρησκευτικής συνείδησης»; Ότι δεν σέβονται τον τρόπο ζωής των χωρών (και των πολιτών τους) στις οποίες καταφεύγουν; Γιατί όχι μόνο δεν κατανοούν αλλά μισούν θανάσιμα για λόγους θρησκευτικής συνείδησης τις αρχές και τις αξίες του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής.

Από την άλλη, ο δυτικός πολίτης δεν επιτρέπεται να αναρωτηθεί εύλογα γιατί ο Τσετσένος μετανάστης δεν καταφεύγει στην Ιορδανία που μποϋκοτάρει στο όνομα του προφήτη τα γαλλικά προϊόντα, αντί να κάθεται και να ταλαιπωρείται στο Παρίσι αποκεφαλίζοντας ανυπάκουους καθηγητές… Ή, γιατί ο Σομαλός δεν πάει στη φίλη και σύμμαχη χώρα Τουρκία να ζήσει τη καλύτερη ζωή που ονειρεύεται. Γιατί πρέπει να πάει στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Ρώμη, το Όσλο, στην Βιέννη, στην Κοπεγχάγη, στο Βερολίνο και όχι στο Ισλαμαμπάντ, στην Ντόχα, στο Αμάν, στο Ριάντ, στην Τεχεράνη, ή όπου αλλού τον φωτίσει ο καλός θεός; Γιατί πρέπει να επιβάλει μια σειρά θρησκευτικών συνηθειών του στις χώρες των απίστων;

Γιατί οι ευσεβείς μουσουλμάνοι πιστοί, αντί να μποϋκοτάρουν τα γαλλικά τυριά, δεν κάνουν γενικό μποϋκοτάζ στα κινητά τους, τους υπολογιστές τους και όλη την μιαρή δυτική τεχνολογία των απίστων, από τα φάρμακα και τα εμβόλια ως τα οπλικά τους συστήματα; Γιατί δεν κάνουν ένα γενικό μποϊκοτάζ στον τρόπο ζωής τους να μας αδειάσουν τις μιαρές ευρωπαϊκές πόλεις και να γυρίσουν στις περίλαμπρές τους εστίες, να υπερασπιστούν και να αναδείξουν απρόσκοπτα τις θρησκευτικές τους αξίες;

Γιατί η Δύση δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον πολιτισμό της, τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής (που αποσύρθηκε από το λεξιλόγιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μη τυχόν και μας πουν ρατσιστές οι Τσετσένοι…), τις ιδιαιτερότητές της, την διαφορετικότητά της στον τόπο της (όχι στο Ριάντ που ο δυτικός στο όνομα της αμοιβαιότητας δεν μπορεί να κυκλοφορεί σύμφωνα με τα ήθη τους και τις συνήθειές του πίνοντας ένα ουίσκι, βρε αδελφέ, σε ένα μπαρ); Γιατί να μην μπορώ κι εγώ στο Ισλαμαμπάντ να ανοίξω έναν κινηματογράφο, ένα resort γυμνιστών ή έστω έναν χριστιανικό ναό να διαδίδω τον λόγο του Ευαγγελίου στο όνομα του πλουραλισμού αφού το Ισλάμ είναι απλά μια θρησκεία που σέβεται τις ιδιαιτερότητες των άλλων;

Αυτόν τον παραλογισμό, την τυφλότητα και την βαθύτατη υποκρισία των πολιτικών ορθόδοξων κοσμοκαλόγερων, εκμεταλλεύεται μια χαρά η ακροδεξιά η οποία στρέφεται κι αυτή -εκ των έσω- ενάντια στις ευρωπαϊκές ελευθερίες. Και είναι το μόνο στο οποίο έχει απόλυτα δίκιο: ότι δηλαδή το Ισλάμ δεν είναι μια απλή, άκακη θρησκεία που οι κοσμικοί άθεοι της Δύσης εχθρεύονται αλλά μια επιθετική θρησκεία που επιζητά την ιμπεριαλιστική της επέκταση και ότι η Ευρώπη ήδη βρίσκεται σε μιαν επικίνδυνη καμπή καθώς ο εξισλαμισμός της λαμβάνει σημαντικές διαστάσεις όπως ήδη απροκάλυπτα δηλώνει ο Ερντογάν του οποίου βασική επιδίωξη είναι να ηγηθεί της εκστρατείας του ισλαμικού κόσμου εναντίον της Δύσης. Πόσο πιο φανερά να το δηλώσει;