Ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για την Οικονομική Διπλωματία, Κώστας Φραγκογιάννης, μίλησε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» αποκαλύπτοντας μια δύσκολη στιγμή της ζωής του.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σας;

Στα 62 μου χρόνια, έχω περάσει στιγμές εύκολες και δύσκολες, ευχάριστες και δυσάρεστες. Πλούσιες εμπειρίες και μοναδικές στιγμές. Αν μου ζητήσετε να επιλέξω τη μία πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου, αυτή θα αναφέρεται στο καλοκαίρι του 1973, στα 14 μου χρόνια, όταν, λόγω ενός ατυχήματος, ήρθα πολύ κοντά στον θάνατο. Με τη βοήθεια της οικογένειάς μου, των γιατρών μου και τη δική μου θετική ενέργεια, κατάφερα να βγω -σαν από θαύμα- νικητής, πιο δυνατός, και να μετατρέψω μια μεγάλη ατυχία σε αυτοπεποίθηση, σε δύναμη ζωής και πίστη στις δυνατότητές μου. Πολύ αργότερα κατάλαβα ότι η πάγια επιθυμία μου να προσφέρω αποτελεί την ενδόμυχη υποχρέωσή μου να αξιοποιήσω τη δεύτερη ευκαιρία που μου δόθηκε να ζήσω.

Έχετε έναν γιο που ασχολείται με τη μουσική. Αν σας έλεγε ότι θέλει να γίνει πολιτικός, τι θα του απαντούσατε;

Ο γιος μου, πράγματι, είναι ένας ταλαντούχος μουσικός. Είναι ένα φωτεινό μυαλό με καθαρή σκέψη και κριτική διάθεση. Είναι μια αυτόνομη προσωπικότητα και δεν είναι προέκταση του εαυτού μου. Τον σέβομαι γι’ αυτό που είναι και τον στηρίζω στις δικές του επιλογές. Επομένως, το να ασχοληθεί με την πολιτική θα έπρεπε να είναι η δική του απόφαση. Έχουμε μια καλή σχέση, κουβεντιάζουμε τα θέματα που με απασχολούν και τον απασχολούν και, ως εκ τούτου, γνωρίζει καλά τις απόψεις μου, την πίστη μου, τις ιδέες μου και τους λόγους για τους οποίους ασχολούμαι εγώ με την πολιτική. Ο γιος μου είναι ο αυστηρότερος κριτής μου και πηγή έμπνευσης για πολλές σκέψεις, ενέργειες και ιδέες μου.

Νόσησε κάποιος δικός σας από κορωνοϊό;

Έχω φίλους που υπήρξαν θετικοί στον κορωνοϊό, φίλους που νόσησαν και ξεπέρασαν την αρρώστια, αλλά μου κάνει πραγματικά εντύπωση η χρονική στιγμή της ερώτησής σας, διότι αυτή την περίοδο βιώνω μια πολύ δύσκολη προσωπική στιγμή. Η μητέρα μου, 91 ετών, που ζει σε ένα ίδρυμα φροντίδας ηλικιωμένων, διαγνώστηκε πρόσφατα θετική. Είναι πολύ δύσκολη στιγμή, γιατί δεν μπορείς να προσφέρεις πάρα πολλά. Εμπιστεύεσαι τους γιατρούς, το σύστημα Υγείας, και εύχεσαι να βγει από αυτή την περιπέτεια υγιής. Δεν παύω, όμως, να σκέφτομαι ότι τον τελευταίο χρόνο, λόγω ακριβώς του κορωνοϊού, δεν της έδωσα όλες τις αγκαλιές που θα ήθελα και, λόγω της θέσης μου, δεν πέρασα μαζί της όσο χρόνο θα ήθελα να είχα περάσει. Συναισθήματα αγάπης και ευθύνης μαζί.

Φοβάστε μην κολλήσετε;

Φυσικά και φοβάμαι τον κορωνοϊό. Το να μη φοβάσαι δεν είναι γενναιότητα. Είναι έλλειψη ευθύνης απέναντι στον εαυτό σου και στους ανθρώπους που είναι δίπλα σου. Κάνω ό,τι μπορώ για να υποκαταστήσω τις διά ζώσης επικοινωνίες με ψηφιακές, να προστατεύω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου, τους συνεργάτες μου και τον θεσμικό μου ρόλο, που με θέλει να είμαι συνεπής, διαθέσιμος και υπεύθυνος.

Η σύζυγός σας πώς αντιμετωπίζει τον νέο σας ρόλο στην κυβέρνηση;

Είναι εκπληκτικά υποστηρικτική. Στέκεται δίπλα μου σε κάθε δύσκολη στιγμή που συνεπάγεται αυτός ο ρόλος. Η ζωή μας έχει αλλάξει. Και η σύζυγός μου, με υπομονή, ανεκτικότητα κάποιες στιγμές και πολλή αγάπη, στέκεται στο πλευρό μου. Η ίδια, κοινωνιολόγος και για πολλά χρόνια υπεύθυνη ειδικών προγραμμάτων που έχουν σχέση με ειδικές κοινωνικές ομάδες, και ιδιαίτερα μικρά παιδιά, είναι συνηθισμένη στον ρόλο της προσφοράς, της υποστήριξης και της εργασίας για το κοινό καλό.

Θα κάνετε το εμβόλιο;

Φυσικά και θα έκανα το εμβόλιο. Θα έτρεχα από τους πρώτους. Στη ζωή συχνά πρέπει να στηριχθείς σε επιστημονικά δεδομένα μόνο. Η δική μου επιλογή είναι ξεκάθαρη. Διαλέγω να προστατέψω τον εαυτό μου από τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει ο κορωνοϊός στην υγεία μου, δείχνοντας εμπιστοσύνη στην επιστημονική κοινότητα. Εμπιστεύθηκα τους γιατρούς μου στα νιάτα μου. Μου βγήκε σε καλό. Το ίδιο θα κάνω και τώρα.