Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ κάθε φορά που ακούω τώρα τελευταία τον χαρακτηρισμό «ανατρεπτικός» για κάποιον καλλιτέχνη περνάω στην κακή μου φάση.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ κάθε φορά που ακούω τώρα τελευταία τον χαρακτηρισμό «ανατρεπτικός» για κάποιον καλλιτέχνη περνάω στην κακή μου φάση. Σε εκείνη που θέλει να αμφισβητήσει αδίκως ακόμα κι εκείνους που έχουν αποδείξει με το έργο τους ότι αξίζουν αυτό τον «τίτλο».
 
Αφορμή για το άρθρο είναι το επίσημο δελτίο Τύπου μιας από τις κρατικές μας σκηνές, το οποίο μας πληροφορεί ότι την τάδε παράσταση τη σκηνοθετεί ο δείνα «ανατρεπτικός σκηνοθέτης». Ομολογώ ότι εξεπλάγην.
 
Πρώτον: Διότι νομίζω ότι οι δημόσιοι οργανισμοί δεν είναι ντελάληδες να διαλαλούν το «εμπόρευμά» τους με υπερβολές και μεγαλοστομίες.
 
Δεύτερον: Διότι ο συγκεκριμένος όρος δεν σημαίνει απολύτως τίποτα έτσι που τον κατάντησαν.
 
Τρίτον: Διότι το αφόρητο κλισέ συμπαρασύρει στο ίδιο τσουβάλι εκείνον που έκανε τρεις μέτριες παραστάσεις με θόρυβο με ολίγους αληθινά ταλαντούχους.
 
Και πάλι με αφορμή τις ανακοινώσεις τους, θα ήθελα να παρακαλέσω τους «ειδικούς» των κρατικών μας σκηνών να μας εξηγήσουν τι ακριβώς εννοούν χρησιμοποιώντας τον συγκεκριμένο όρο, με ποια κριτήρια τον αποδίδουν ως «εύσημο» και γιατί κάποιοι τον αξίζουν, ενώ άλλοι όχι.
 
Επειδή δεν είμαι άνθρωπος φημισμένος για την υπομονή του, τρέχω στο Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας μέχρι να έρθει – αν έρθει ποτέ – η απάντηση: «Ανατρεπτικός: εκείνος που είναι ικανός ή πρόσφορος για ανατροπή. Εκείνος που ματαιώνει κάτι». Και «Ανατρέπω: φέρνω τα πάνω κάτω, αναποδογυρίζω, αποδείχνω κάτι ως αβάσιμο, ματαιώνω, καταργώ, καταλύω».
 
Τώρα μάλιστα! Θέλει και απόδειξη η «ανατροπή». Δεν αρκεί δηλαδή να στήσει κανείς ένα μίνιμαλ σκηνικό, να αφαιρέσει τα περιττά ρούχα των πρωταγωνιστών, να αλλάξει το τέλος ενός κλασικού έργου και να τα βάψει όλα μαύρα. Πρέπει και να καταλύσει όλα όσα ξέραμε, να ματαιώσει βεβαιότητες, να πάρει άλλους δρόμους, να καταργήσει νόρμες, να «νομοθετήσει» εκ νέου.
 
Ποιοι από όλους τους γνωστούς αυτοδιαφημιζόμενους ως «ανατροπείς» μπορούν στ’ αλήθεια να ισχυριστούν ότι έχουν «ανοίξει» δρόμους καταργώντας (επιτυχώς εννοείται) τους παλιούς; Κατά τη γνώμη μου κανείς από όσους διαφημίζουν υπερηφάνως τον τίτλο «ψήνοντας» ακόμα και τις επίσημες σκηνές της χώρας να τους παραδεχτούν ως τέτοιους.
 
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα μεγάλα λόγια κι ας επικεντρωθούμε στα μικρά. Στο τι μπορεί να προσφέρει ο καθένας, ανάλογα με τις μικρές ή μεγάλες δυνάμεις του.
 
Άντε, γιατί μπαφιάσαμε από τις πολλές «ανατροπές» κι ακόμα να δούμε πού μας έχει βγάλει η τόση πολλή καλλιτεχνική «επανάσταση».

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.