Το ΚΚΕ είναι σαφές όπως πάντα. Δεν λέει και ξελέει, αναλόγως τόπου, χρόνου και στελέχους.

Το ΚΚΕ είναι σαφές όπως πάντα. Δεν λέει και ξελέει, αναλόγως τόπου, χρόνου και στελέχους. Είναι κατά των μνημονίων και υποστηρίζει (όσο πιο ξεκάθαρα μπορεί αυτό να διατυπωθεί και εν συνόλω) την κατάργησή τους και την έξοδο της χώρας από την ΕΕ. Είναι μια ξεκάθαρη θέση, με την οποία  πολιτεύεται και δεν κοροϊδεύει κανέναν, ούτε τον   λαό, ούτε τους πολιτικούς του αντιπάλους, ούτε τον εαυτό του.
Αντίθετα με το ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται σε πλήρη παραληρηματική σύγχυση. Άλλα λέει ο διεθνιστής πρόεδρος στο εξωτερικό και άλλα στο εσωτερικό, άλλα λένε τα στελέχη της μιας συνιστώσας την Δευτέρα και άλλα την Τρίτη . Με δυο λόγια, « άλλα λόγια να αγαπιόμαστε»!   Ο ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο, πού  και πού  θυμάται – κατά περίσταση, όταν δεν έχει κενά μνήμης – ότι βρίσκεται και στην αξιωματική αντιπολίτευση .

Απελπιστικά προβλέψιμος – έστειλε «επαναστάτες»  βουλευτές προς στήριξη της εργατικής αριστοκρατίας των συγκοινωνιών.

Ωστόσο, αν εφαρμοστούν οι απαιτήσεις των εργαζομένων στο μετρό, τα πράγματα είναι απλά . Παραβαίνουμε τους όρους του μνημονίου  το οποίο πρόσφατα υπογράψαμε και πέρασε από την Βουλή. Όταν μια χώρα βάζει την υπογραφή της, είναι υπόλογος απέναντι στη διεθνή κοινότητα κι όχι απέναντι στον κύριο Αντώνη Σταματόπουλο (πρώην συνδικαλιστή του ΠΑΣΟΚ και νυν της ΑΝΤΑΡΣΥΑ!). Εάν λοιπόν γίνουν δεκτές οι απαιτήσεις των συνδικαλιστών των συγκοινωνιών – που ζητούν σημειωτέον επιλεκτική μεταχείριση – αυτόματα προσβάλλεται η σύμβασή  μας με τα μνημόνια . Να σημειώσουμε εδώ ότι προφανώς η εξαίρεση για το ενιαίο μισθολόγιο θα γενικευτεί. Υποθέτουμε ότι δεν θα δεχτούν οι κοινωνικά υπερευαίσθητοι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες να ισχύσει μόνο για αυτούς – αλλά θα αγωνιστούν να επεκταθεί παντού…

Πράγμα που σημαίνει ότι σταματά η χρηματοδότηση,  όχι μόνο στις τράπεζες , αλλά και στους πετσοκομμένους μισθούς των Δημοσίου τομέα και στις συντάξεις¨  γενικά το κράτος καταρρέει για πλάκα. Αυτό δεν είναι ένας εκφοβισμός,  είναι μια πραγματικότητα. Η χώρα συντηρείται απ’ τις δόσεις- αν δεν έχει γίνει κατανοητό. Αυτό λοιπόν με άλλα λόγια σημαίνει έξοδο της χώρας από το ευρώ και αργότερα από την ΕΕ.

Δεν θα εξετάσουμε καθόλου το ενδεχόμενο του τι σημαίνει στην πραγματική ζωή κι όχι σε αυτή των ιδεών, ένα παρόμοιο ενδεχόμενο για τον κάθε Έλληνα πολίτη και για την χώρα . Θα το αφήσουμε στην άκρη για μια άλλη φορά. Εδώ θα μιλήσουμε για ασυνέπεια και αχαλίνωτο λαϊκισμό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, τα τελευταία εικοσιτετράωρα, δια στόματος του αρχηγού του διαβεβαίωσε την παγκόσμια κοινότητα με σαφήνεια ότι δεν θα καταγγείλει το μνημόνιο σε περίπτωση που έρθει στην εξουσία , όπως έλεγε προεκλογικά και μετεκλογικά – έως ότου πέρασε τα σκαλιά της καγκελαρίας. Επίσης, δήλωσε σε όλους τους τόνους  ότι επιθυμεί διακαώς την παραμονή μας στο ευρώ  – είναι καταστροφικό δήλωσε ο Κύριος Τσίπρας να φύγουμε από το ευρώ – αλλά και την Ε.Ε.

Από τη μεριά τους οι Ευρωπαίοι έχουν δηλώσει ευθαρσώς και ξεκάθαρα ότι αν δεν τηρηθούν οι συμφωνίες, η Ελλάδα δεν έχει θέση στην Ευρώπη. Για να τηρηθούν οι συμφωνίες πρέπει να περάσει το ενιαίο μισθολόγιο. Τότε, ο κάθε εχέφρων και λογικός άνθρωπος σκέπτεται:  πώς ο ΣΥΡΙΖΑ  υποστηρίζει την απεργία; με ποια λογική, με ποια συνέπεια , με ποια σοβαρότητα;  Ο ΣΥΡΙΖΑ, όλο και περισσότερο μοιάζει με το βαθύ ΠΑΣΟΚ των συνδικαλισταράδων που κρατούσαν σε ομηρία την κοινωνία προκειμένου να διατηρούν τα γνωστά προνόμια των συντεχνιών . Ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ΠΑΣΟΚΟΣΥΡΙΖΑ…