Την παράσταση «Πατριδογνωσία ή Τίποτα δεν είναι πια για συγγνώ­μη», των Γεράσιμου Γεννατά και Γιώργου Γαλίτη, τη σηκώνει εύκολα σήμερα το κλίμα. Ακούς λόγια του Ιέρωνα, «Ο τύραννος πιστεύει ότι όσο πιο φτωχοί είναι οι άνθρωποι τόσο πιο υποταγμένοι ώστε να μπορεί να τους χρησιμοποιεί», αλλά και λόγια του Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Οι χορτάτοι μιλούν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα έρθουν».

Την παράσταση «Πατριδογνωσία ή Τίποτα δεν είναι πια για συγγνώ­μη», των Γεράσιμου Γεννατά και Γιώργου Γαλίτη, τη σηκώνει εύκολα σήμερα το κλίμα. Ακούς λόγια του Ιέρωνα, «Ο τύραννος πιστεύει ότι όσο πιο φτωχοί είναι οι άνθρωποι τόσο πιο υποταγμένοι ώστε να μπορεί να τους χρησιμοποιεί», αλλά και λόγια του Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Οι χορτάτοι μιλούν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα έρθουν».
 
Πρόκειται για μια μικρή πολιτική επιθεώρηση, που ανεβαίνει στον φιλόξενο χώρο τέχνης «Διά Δύο», σε σκηνοθεσία Θανάση Χαλκιά. Μέσα από έναν καυστικό μονόλογο, ο κωμικός Γεράσιμος Γεννατάς αποτυπώνει, στις δύο ώρες που διαρκεί η παράσταση, τη βασανι­στική κοινωνική πραγματικότητα. Η ερμηνεία του, καθώς κινείται στο πλαίσιο της επιθεώρησης, σε κάνει και γελάς. Κι όμως, σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, τα λόγια του σε προβληματίζουν. Μέσα από έναν αιχμηρό, δηκτικό και καταγγελτικό καλλιτεχνικό λόγο, ανα­ρωτιέσαι πού πήγε η κοινωνική συνείδηση και αναλογίζεσαι για το παρόν, το μέλλον και το παρελθόν. «Αυτό που γίνεται στις μέρες μας θα περάσει στην Ιστορία ως έγκλημα. Κυρίως τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια απολύτως προδοτική διακυβέρνηση από το πολιτικό προσωπικό της χώρας» μας είπε ο ηθοποιός, επισημαίνοντας: «Οι τύποι που μας οδήγησαν εδώ θα έπρεπε να είναι τώρα στη φυλακή και αντ’ αυτού συνεχίζουν και αμείβονται αδρά».
 
Ανεβασμένος σε μια σκαλωσιά και κρατώντας μια ντουντούκα στο χέρι, απαγγέλλει αποσπάσματα από τον Μαγιακόφσκι σαν να μας καλεί όλους να συνομιλήσουμε. Αργότερα, υποδυόμενος έναν εφοριακό, έναν δωσίλογο, έναν καλόγερο αλλά και έναν καθηγητή, μπερδεύει κείμενα που έγραψε ο ίδιος και ο Γιώργος Γαλίτης με αυτά μεγάλων ποιητών και δραματουργών. Στην παράσταση ακούγονται σε πρώτη εκτέλεση μελοποιημένα ποιήματα, από Έλιοτ μέχρι Λασκαράτο, από την ορχήστρα με συνθέτη τον Γιώργο Καμπογιάννη. Κι ο κόσμος τραγουδάει μαζί τους. «Είναι σαν να ακούμε μια φωνή από το παρελθόν που σου φωνάζει να επανακτήσεις αυτά που σου αξίζουν. Δεν γίνεται να μασάς τα λόγια σου όταν χάνονται ανθρώπινες ζωές. Μόνο με μία λέξη μπορώ να χαρακτηρίσω την κατάσταση: Πόλεμος. Σε κάθε πόλεμο λοιπόν δεν χωράνε ευγενικές προσεγγίσεις» μας λέει ο Γ. Γεννατάς και συνεχίζει: «Η τέχνη πρέπει να τα αφου­γκράζεται όλα αυτά. Πρέπει να επανατοποθετηθεί και να γίνει δηλωτική. Εγώ ανήκω στην Αριστερά και θεωρώ ότι τη χώρα την κατάντησε έτσι το ΠΑΣΟΚ. Έκανε τον λαό “απολιτίκ”.
 
Όλοι ξέραμε ότι η Δεξιά πάντα προάσπιζε τα συμφέροντα των προνομιούχων. Όμως το ΠΑΣΟΚ τα ισοπέδωσε όλα. Έκανε τη χώρα μια κοινωνία απέραντου σκυλάδικου». Η παράσταση δεν θα κρατήσει για πολύ. Είχε προγραμματιστεί για επτά μέρες μένουν άλλες τρεις. Ο λόγος είναι προφανής. Το οικονομικό κομμάτι αποτελεί τροχοπέδη παντού. Άλλο ένα μάθημα πατριδογνωσίας: ότι στην τέχνη μπαίνει λουκέτο λόγω κρί­σης. Κάτι ήξερε τελικά ο Γεννατάς όταν στην αρχή της παράστασης άνοιξε την πόρτα του θεάτρου και φώναζε στον δρόμο της οδού Σπ. Πάτση, στον Βοτανικό: «Την πα­ράσταση σπεύσε, πολί­τη, να δεις μέσα στην παράσταση τρέξε, πολίτη, να μπεις γιατί δεν θα είναι για πολύ ακόμα».

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.