Θα το ξεκαθαρίσω από την αρχή. Όσοι διατείνονται άτι τα ευπώλητα είναι συλλήβδην «λογοτεχνικά σκουπίδια», ενώ «η ποιότητα δεν πουλά», αγνοούν τα στοιχειώδη γύρω από το θέμα.

Θα το ξεκαθαρίσω από την αρχή. Όσοι διατείνονται άτι τα ευπώλητα είναι συλλήβδην «λογοτεχνικά σκουπίδια», ενώ «η ποιότητα δεν πουλά», αγνοούν τα στοιχειώδη γύρω από το θέμα. Πριν απ’ όλα, ας ξεκινήσουμε από μια βασική όσο και θεμελιώδη παραδοχή που θέλει τα λογοτεχνικά αριστουργήματα να είναι ελάχιστα. Στην Ελλάδα, ο κάθε πικραμένος που πουλά ελάχιστα αντίτυπα, θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο συγγραφέα, θύμα της πολιτιστικής έκπτωσης. Δεν είναι έτσι. Ούτε ισχύει ως κανόνας και το αντίθετο, που θέλει σώνει και καλά τα βιβλία που πουλάνε, να είναι σκουπίδια. Κάλλιστα, ανάμεσά τους μπορεί να βρεθεί ένα σημαντικό έργο. Με δυο λόγια, οι πωλήσεις δεν αποτελούν ένα ασφαλές και λογικό κριτήριο για την ποιότητα ενός βιβλίου – και κατά συνέπεια ενός συγγραφέα. Μέσα σε αυτήν τη λογική εντάσσεται και μια σειρά εκδόσεων όπου οι συνοδευτικές κρίσεις στα διαφημιστικά φυλλάδια, στο εξώφυλλο ή το οπισθόφυλλο είναι πάνω από κάθε λογική και φαντασία. Άπειρα βραβεία, απίθανες μεγαλοστομίες, τις οποίες φιλοξενούν γνωστά έντυπα και υπογράφουν πρόθυμοι κριτικοί… Μερικές φορές, νομίζεις ότι τα βραβεία είναι πιο πολλά κι από τα βιβλία που εκδίδονται – και τα υπό κρίση βιβλία, ανώτερα της «Ιλιάδας»!

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.