Επιβεβαιώνοντας πλήρως το ρεπορτάζ του «Ποντικιού» τους τελευταίους τρεις μήνες, το «Κείμενο Εργασίας» που κυκλοφόρησαν οι υπηρεσίες της Κομισιόν στο Eurogroup της περασμένης Δευτέρας απεικονίζει την άτακτη υποχώρηση προσδοκιών και στόχων…

Επιβεβαιώνοντας πλήρως το ρεπορτάζ του «Ποντικιού» τους τελευταίους τρεις μήνες, το «Κείμενο Εργασίας» που κυκλοφόρησαν οι υπηρεσίες της Κομισιόν στο Eurogroup της περασμένης Δευτέρας απεικονίζει την άτακτη υποχώρηση προσδοκιών και στόχων στις αποκρατικοποιήσεις, με τη μεταφορά πολλών άγονων ιδιωτικοποιήσεων την επόμενη χρονιά, αλλά και τη μείωση του εισπρακτικού πήχη από τα 2,6 δισ. ευρώ στα 1,9 δισ.

Η συμφωνία της τρόικας δεν ενεργοποιεί τον αυτόματο μηχανισμό λήψης πρόσθετων μέτρων, αφού αυτά ενσωματώνονται – καταπώς φαίνεται – σε αυτά που θα καλύψουν την ευρύτερη μαύρη τρύπα των 8 δισ. Αποδεικνύει όμως, όπως είχε καταγράψει το «Ποντίκι», ότι ο σχεδιασμός είχε γίνει με εξαιρετική προχειρότητα και στόχους που δεν είχαν την παραμικρή ελπίδα επίτευξης. Το δυστύχημα είναι ότι η υποσχεσιολογία συνεχίζεται από την κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ φέρνοντας πιο κοντά τον κίνδυνο «ατυχήματος».
Ο νέος σχεδιασμός προβλέπει να μεταφερθεί η πώληση ΛΑΡΚΟ, ΕΛΒΟ και ΕΑΣ στο 2014, διότι υπήρχαν τεράστια νομικά προβλήματα με κρατικές ενισχύσεις (και για τις τρεις) και με την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος (για τις δυο αμυντικές βιομηχανίες). Για τις δύο αυτές η Κομισιόν πιέζει για εκκαθάρισή τους εξαιτίας των σοβαρών προβλημάτων με τις κρατικές ενισχύσεις. Ωστόσο ο υπουργός Άμυνας Π. Παναγιωτόπουλος και οι συνεργάτες του διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι μπορούν να πωληθούν τμήματα των δύο βιομηχανιών, αφού στο… παρελθόν είχε εκδηλωθεί ενδιαφέρον. Το κακό είναι ότι δεν μπορεί να υπάρχει ενδιαφέρον χωρίς αμυντικές παραγγελίες…

Παράταση
Η αναδόμηση των προγραμμάτων φέρνει για το 2013 μόνο την ολοκλήρωση των διαγωνισμών για τις μαρίνες, τα περιφερειακά αεροδρόμια και την Εγνατία, που φαίνονται ευκολότερα. Μέσα στο εξάμηνο θα πωληθούν ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, ενώ το τρίτο τρίμηνο θα κλείσουν ΟΔΙΕ και ΕΥΑΘ. Αντίθετα, ο διαγωνισμός για ΕΥΔΑΠ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ και «Ελ. Βενιζέλος» πάνε για το δεύτερο τρίμηνο του 2014 μαζί με τα μεγάλα λιμάνια, τη ΔΕΗ και το λεγόμενο «ψηφιακό μέρισμα».
Παρ’ όλα αυτά θα είναι μάλλον δύσκολο να κλείσουν μέσα στη χρονιά ΕΥΑΘ και ΕΛ.ΠΕ., για τα οποία δεν έχει υπάρξει προετοιμασία, αλλά και τα ΕΛ.ΤΑ., για τα οποία το ενδιαφέρον είναι ελάχιστο. Όσο για το Ελληνικό, οι ημερομηνίες υποβολής δεσμευτικών προσφορών πήραν παράταση για το φθινόπωρο. Ίσως όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα να είναι ότι η τρόικα πιέζει για επίσπευση της αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ μέχρι το τρίτο τρίμηνο του 2014.

Μαλλιά – κουβάρια
Με αυτά τα δεδομένα, το βάρος για το 2013 (με εισπρακτικό στόχο 1,9 δισ. ευρώ) πέφτει σε ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. Ήδη η τελική ημερομηνία κατάθεσης των δεσμευτικών προσφορών μετατέθηκε πάλι για 29 Μαΐου, μετά τις – διαφαινόμενες – αλλεπάλληλες υποχωρήσεις κυβέρνησης και ΤΑΙΠΕΔ στα αιτήματα των Ρώσων (περί τα 20) για αλλαγές στους όρους του διαγωνισμού. Η αγωνία της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα ρωσικά αιτήματα δείχνει – μέχρι… νεωτέρας – την προθυμία της να σκύψει το κεφάλι στις υψηλές προσφορές που «υποσχέθηκαν» οι δυο υποψήφιοι στο πρώτο στάδιο του διαγωνισμού. Το θέμα όμως είναι ότι έκτοτε οι όροι του παιχνιδιού άλλαξαν, τα δεδομένα επίσης, ενώ οι προσφορές δεν είναι καν δεσμευτικές…
Έτσι, ενώ η Gazprom έχει ρίξει στο τραπέζι μια μη δεσμευτική για 900 εκατ. ευρώ για τη ΔΕΠΑ (αναγκάζοντας την κυβέρνηση να τρέχει πίσω της…), ανέκυψε το θέμα των οφειλών προς την εταιρεία από τους ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς, αλλά και των αντίστοιχων οφειλών που έχει το Δημόσιο προς τους παραγωγούς. Το όλο θέμα αναμένεται να περιπλέξει κι άλλο την υπόθεση της ΔΕΠΑ με «μαθηματικά» σαν αυτά του ΟΠΑΠ, που θα οδηγήσουν, όπως εκτιμούν ειδικοί, σε μείωση του τελικού τιμήματος.
Η ρωσική εταιρεία, έπειτα από εξαντλητικές διαπραγματεύσεις, έχει πετύχει να ικανοποιηθεί σχεδόν το σύνολο των αιτημάτων της, όπως η μείωση της ρήτρας της εγγυητικής επιταγής κάτω από 20%, σταθεροποιημένο φορολογικό πλαίσιο, η εγγύηση των χρεών προς τη ΔΕΠΑ από το Δημόσιο, ακόμη και ρήτρα δραχμής στο συμβόλαιο. Αν και το σχέδιο σύμβασης (SPA) δεν έχει ακόμη σταλεί από το Ταμείο, η ελληνική πλευρά φέρεται να έχει υποχωρήσει σχεδόν σε όλα τα σημεία, απλώς και μόνο για να πιάσει ένα φαινομενικά υψηλότερο τίμημα
Πάντως τα τελευταία 24ωρα μία σημαντική διευκρίνιση από την πλευρά του ΤΑΙΠΕΔ έδωσε νέα δυναμική στον διαγωνισμό. Η «λεπτομέρεια» σε όρο του διαγωνισμού σημείωνε ότι ένας υποψήφιος που είχε καταθέσει προσφορά για όλο τον όμιλο ΔΕΠΑ, στη φάση των μη δεσμευτικών προσφορών, θα μπορεί στην τελική φάση να υποβάλει χωριστές δεσμευτικές προσφορές, είτε για τη ΔΕΠΑ είτε για τον ΔΕΣΦΑ. Το αίτημα είχε υποβάλει η δεύτερη ρωσική εταιρεία, Sintez, η οποία πλέον μπορεί να κινηθεί όπως θέλει. Είτε δηλαδή να «τρέξει» ως δεύτερος στη ΔΕΠΑ, διασφαλίζοντας τα ρωσικά συμφέροντα εάν η Ε.Ε. βάλει εμπόδια σε μια πώληση στην Gazprom, είτε να πάει μόνο για τον ΔΕΣΦΑ.
Η εξέλιξη υπογραμμίζει και μια άλλη πραγματικότητα: ο ΔΕΣΦΑ, ως διαχειριστής του αερίου, έχει πιο έντονα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά, σε αντίθεση με τη ΔΕΠΑ, της οποίας η πώληση αφορά περισσότερο την είσπραξη του Ελληνικού Δημοσίου. Για τον ΔΕΣΦΑ, λοιπόν, προβάδισμα έχει αποκτήσει η αζερική εταιρεία αερίου Socar, με τη Sintez από κοντά, αλλά και την κοινοπραξία της ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ με τον Τσέχο επιχειρηματία Γίρι Σμέιτς, πρώην εταίρο του fund που εξαγόρασε και τον ΟΠΑΠ.
Στο μεταξύ, στο παρά πέντε της ιδιωτικοποίησης, ο ΔΕΣΦΑ τιμωρήθηκε με πρόστιμο 4,3 εκατ. ευρώ από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία του καταλόγισε μονοπωλιακή συμπεριφορά και λειτουργία υπέρ της μητρικής ΔΕΠΑ για την παλαιότερη υπόθεση παρεμπόδισης εισαγωγής φυσικού αερίου από την Αλουμίνιον της Ελλάδος.
Στην υπόθεση αυτή η Επιτροπή κατέληξε ότι ο ΔΕΣΦΑ δεν λειτούργησε ως ανεξάρτητος διαχειριστής, αλλά ως «προστάτης» των συμφερόντων της μητρικής του, ΔΕΠΑ, προκειμένου να διατηρήσει το μονοπώλιό της.