Έχοντας παράλληλη πορεία με τη χώρα, η ομάδα του Παναθηναϊκού βρίσκεται αντιμέτωπη με την ίδια της την ιστορία. Ακόμα και η θρυλική της έδρα, η Λεωφόρος Αλεξάνδρας, έχει πλέον γίνει μέρος της εικόνας αυτού του φαντάσματος που επιμένουν να αποκαλούν Παναθηναϊκό…  

Έχοντας παράλληλη πορεία με τη χώρα, η ομάδα του Παναθηναϊκού βρίσκεται αντιμέτωπη με την ίδια της την ιστορία. Ακόμα και η θρυλική της έδρα, η Λεωφόρος Αλεξάνδρας, έχει πλέον γίνει μέρος της εικόνας αυτού του φαντάσματος που επιμένουν να αποκαλούν Παναθηναϊκό…  
 
Προφανώς και δεν έχουμε να κάνουμε με ένα σύμπτωμα φυσιολογικής παρακμής αλλά με μια προσπάθεια απαξίωσης μιας ομάδας που δίχως την παρουσία της απαξιώνεται στο σύνολό του το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ως σύμπτωμα της μεταπολίτευσης όπου όλα αποδείχτηκαν μια τεράστια φούσκα, το ελληνικό ποδόσφαιρο έγινε  υποχείριο στην κυριολεξία επωνύμων και ανωνύμων κακοποιών.  Άνθρωποι του υποκόσμου κατέλαβαν όλες τις καίριες θέσεις και έστησαν ένα πρωτάθλημα -παρωδία. Σε αυτό το πρωτάθλημα, οι οπαδοί των ομάδων δεν κοιτούσαν την ενδεκάδα αλλά τον πρόεδρο, δεν παρακολουθούσαν το παιχνίδι αλλά τις δηλώσεις της διοίκησης…  Αυτό το πρωτάθλημα που στήθηκε πάνω στον «οπαδισμό» , την τυφλότητα και την πλήρη αποδοχή της αλλοίωσης των αποτελεσμάτων από το «φίλαθλο» κοινό, είχε ως αντίκτυπό του στην κοινωνία την πλήρη απαξίωση της ίδιας μας της ζωής!  Κυρίαρχη φιγούρα, ο συνήθως πιθηκοειδής στην όψη αλλά και στο πνεύμα, «παράγοντας» – αυθεντικός απόγονος της προ των σπηλαίων εποχής – ο οποίος έκανε κουμάντο με τον …τσαμπουκά του, την …μαγκιά του και τα …κουμπούρια του. Από την άλλη, μια πολιτεία – παρωδία η οποία δεν κατάφερε καν να σηκώσει το (βεβαρημένο…)  βλέμμα της και να αντικρίσει αυτή την εθνικών διαστάσεων καταστροφή. Έχοντας αποδεχτεί ότι τίποτα δεν λειτουργεί σε αυτό τον τόπο, έχοντας υποκλιθεί στην αναξιοκρατία , την διαμεσολάβηση, με δυο λόγια την απάτη και την παραχάραξη, ζήσαμε σε μια πραγματικότητα όπου ο πρωταθλητής – για δέκατη πέμπτη συνεχομένη φορά – γιουχαϊζόταν (από αηδία…) από τους ίδιους τους οπαδούς του. 

Επανερχόμενος, θέλω να τονίσω ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι μόνο ο ισολογισμός του,  όπως ανοήτως θέλουν να πιστεύουν οι παντός καιρού επαΐοντες.  Ο Παναθηναϊκός έχει να υπερασπιστεί το παρελθόν του.  Αν ωστόσο δεν το μπορεί, ας αναστείλει τη λειτουργία του αντί να σέρνεται εξευτελίζοντας το σύλλογο και την φανέλα. Αυτό που δεν πέτυχαν οι άσπονδοι φίλοι του συλλόγου, το πέτυχε η δυναμική μειοψηφία των οπαδών του οι οποίοι έναντι ενός δωρεάν εισιτηρίου έκτος των άλλων έδιωξαν από το γήπεδο  την συντριπτική πλειοψηφία των μοναδικών για το ήθος τους και την ποιότητά τους φιλάθλων του Παναθηναϊκού που για προφανείς λόγους αρνούνται πλέον να συμμετάσχουν  στον εξευτελισμό της ομάδας. Αντί άλλων διαπρύσιων δηλώσεων, διαμαρτυριών και φωνασκιών, ο Παναθηναϊκός θέλει περίσκεψη και περισυλλογή και κυρίως πολύ σιωπή. Να μην φέρουν επί ματαίω το όνομα του ούτε χείλη αλαλάζοντα, ούτε ειδησεογραφικά δελτία καθ’  υπόδειξη και εντολή.
 
Αυτό που σύντομα θα γίνει αντιληπτό και από τους φίλους ποδοσφαιρικούς αντιπάλους είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει ούτε Ολυμπιακός δίχως τον Παναθηναϊκό του – και τούμπλαλιν!      

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.