Γιάννος και Λιακουνάκος στο μικροσκόπιο, αλλά τίποτε δεν προδικάζει την κατάληξη των υποθέσεων.

Όταν το «Ποντίκι», την άνοιξη του 2011, σημείωνε σε ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμά του ότι το γερμανικό οικονομικό και βιομηχανικό κατεστημένο δεν θα δίσταζε σε κάποιο μεταγενέστερο χρόνο να θυσιάσει μια γενιά από τους παλιούς Έλληνες συνεργάτες του, ώστε «καθαγιασμένο» να μπορέσει να συνεχίσει τις δουλειές του στην Ελλάδα, προφανώς δεν είχε την ενημέρωση από την… κοιλιά του.

Ο καιρός ήταν τότε… ανύποπτος, αλλά προφανώς η προετοιμασία είχε αρχίσει. Και για τον λόγο αυτόν υπήρξε η έγκαιρη πληροφόρηση.

Λίγο αργότερα το «ξεκαθάρισμα» στην υπόθεση Siemens ήρθε να αποδείξει του λόγου το αληθές, που επιβεβαιώνεται από τον περασμένο χρόνο με τα εξοπλιστικά:

Αρχικά με τον Άκη και τα υποβρύχια και στη συνέχεια… ποιος ξέρει. Όσοι γνωρίζουν σε βάθος τις υποθέσεις των εξοπλιστικών έχουν αντιληφθεί ότι όλες οι πληροφορίες που έχουν υπόσταση και συνοδεύονται από διασταυρωμένα και αδιάσειστα στοιχεία προέρχονται είτε από τις γερμανικές αρχές είτε από γερμανικά συστήματα διαρροής πληροφοριών, τα οποία δρουν συντονισμένα, πρακτικά καταδίδοντας πρόσωπα που έχουν εμπλακεί σε κυκλώματα δωροδοκιών.

Δεν είναι τυχαίο ότι η ίδια γραμμή πληροφοριών που χρησιμοποιήθηκε για την αποκάλυψη του κυκλώματος της Siemens ήταν αυτό που έφερε στην επιφάνεια και την υπόθεση των υποβρυχίων και του Άκη Τσοχατζόπουλου. Μάλιστα και στις δύο περιπτώσεις είχε προηγηθεί εισβολή των γερμανικών διωκτικών αρχών στα γραφεία των επιχειρήσεων που πρωταγωνίστησαν στις υποθέσεις.

Έτσι και η συνέχεια που δόθηκε λίγο πριν από τις γιορτές με την περίπτωση του διευθυντή Εξοπλισμών επί Άκη και Γιάννου, Αντώνη Κάντα, είχε… γερμανική προέλευση. Όπως άλλωστε αποδείχθηκε, οι δύο πρώτες κλήσεις υπόπτων – κατηγορουμένων (από αυτούς που «έδωσε» ο Κάντας) αφορούσαν πρόσωπα που είχαν συνεργαστεί με γερμανικούς οίκους και απλά… «άκουσαν» ό,τι τους καταμαρτυρήθηκε, καθώς οι υποθέσεις ήταν καλά δεμένες:

◆ Ο Παναγιώτης Ευσταθίου, εκπρόσωπος της STN ATLAS για τα γερμανικά υποβρύχια και τα αντιπυραυλικά ASRAD.

◆ Ο Δημήτρης Παπαχρήστος, εκπρόσωπος της γερμανικής Wegmann για τη σύμβαση των αυτοκινούμενων πυροβόλων ΡΗΖ 2000.

Ωστόσο και οι δύο δεν έδωσαν κάποια… συναρπαστική τροπή στις έρευνες.
◆ Ο πρώτος κατονόμασε μια σειρά χαμηλόβαθμων αξιωματικών που είχε πληρώσει ως συνεργάτες του (μαζί με τον αποβιώσαντα πρώην αρχηγό ΓΕΝ).

◆ Ο δεύτερος, αν και επιβεβαίωσε ότι πράγματι δωροδόκησε τον Αντώνη Κάντα (ανεβάζοντας μάλιστα το συνολικό ποσό που πήρε ο πρώην αξιωματούχος σε 950.000 ευρώ, εκ των οποίων οι 300.000 στο χέρι, αντί 750.000 που ομολόγησε ο Κάντας), δεν έδωσε κανένα άλλο όνομα.

Οι δύο αυτές καταθέσεις, λοιπόν, δεν φέρνουν στο προσκήνιο κάποιο «μεγάλο όνομα», το οποίο θα μπορούσε να πέσει στην πυρά δημιουργώντας εντυπώσεις και εικόνα κάθαρσης. Έρχεται λοιπόν συγκάλυψη ή απλώς η Δικαιοσύνη δεν έχει συγκεντρώσει ακόμη τα στοιχεία που χρειάζονται; Κι αν είναι έτσι, ποιος θα τα δώσει; Τα κεντρικά ερωτήματα είναι δύο:

1) Σε ό,τι αφορά τον πρώην υπουργό Άμυνας του ΠΑΣΟΚ Γιάννο Παπαντωνίου, ο ανακριτής επέμεινε ρωτώντας τον Κάντα αν κατά τη γνώμη του είχαν δοθεί ποσά στον Παπαντωνίου, εισπράττοντας αρνητική απάντηση. Παράλληλα, υπάρχουν δεκάδες δημοσιεύματα για την περίοδο της υπουργίας του. Ωστόσο μέχρι τώρα δεν έχουν βρεθεί στοιχεία. Ποια θα είναι η εξέλιξη;

2)Θα υπάρξουν «πληροφορίες» και για τον Σπήλιο Σπηλιωτόπουλο, τον πρώτο υπουργό Άμυνας του Κώστα Καραμανλή (για τον οποίο επίσης δρομολογήθηκε έρευνα), και εν γένει θα διερευνηθούν και τυχόν μίζες για την περίοδο της Ν.Δ., οι οποίες βρίσκονται και χρονικά «πιο κοντά»;

Επόμενο βήμα τα Leopard 2

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το επόμενο βήμα αφορά τη σύμβαση των Leopard 2. Μια αγορά συνολικού ύψους 2,2 δισεκατομμυρίων ευρώ για 170 τανκς, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα εξοπλιστικά προγράμματα που υπέγραψε ποτέ η χώρα μας. Η σύμβαση υπεγράφη το 2003 από τον Γιάννο Παπαντωνίου. Η παραλαβή των αρμάτων, όμως, άρχισε το 2007, όταν υπουργός ήταν ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος. Και, τέλος, η παραγγελία για τα πυρομαχικά των αρμάτων (που είχε αποσχιστεί από τη βασική παραγγελία για προφανείς λόγους…) υπεγράφη επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου.

Σύμφωνα με όσα λέει στην απολογία του ο προφυλακισμένος πρώην διευθυντής Εξοπλισμών Α. Κάντας, ο Θωμάς Λιακουνάκος του έδωσε 600.000 ευρώ για να μην δημιουργεί προβλήματα στην αγορά των γερμανικών αρμάτων Leopard από την εταιρεία Krauss-Maffei Wegmann, την οποία εκπροσωπούσε.

Μάλιστα ο Κάντας υποστήριξε ότι ο Λιακουνάκος τον είχε στη μισθοδοσία του από το 1988 και του είχε καταβάλει συνολικά πάνω από 1.000.000 ευρώ για να προχωρά διάφορα προγράμματα που τον ενδιέφεραν. Και αυτό καθώς ο Λιακουνάκος αντιπροσώπευε μέσω της εταιρείας ΑΧΟΝ και πολλές άλλες εταιρείες που απέσπασαν συμβόλαια. Μαζί με αυτά, τα συνολικά ποσά που φέρεται να πήρε ο Κάντας από τον όμιλο της ΑΧΟΝ έφτασαν τα 1,7 εκατ. ευρώ!

Στη Γερμανία, όπου το θέμα έχει προκαλέσει αντίστοιχο σάλο λόγω της έρευνας των γερμανικών αρχών στη Βρέμη, η Krauss-Maffei Wegmann αντέδρασε άμεσα ανακοινώνοντας ότι δεν «λάδωσε» ούτε επιφόρτισε κάποιον άλλον για να «λαδώσει» τον Κάντα ή κάποιον άλλον και συμπλήρωσε ότι «όλοι οι συνεργάτες και οι εταίροι της υποχρεούνται να συμπεριφέρονται απολύτως νόμιμα».

Παρ’ όλα αυτά, η «Sueddeutsche Zeitung», η εφημερίδα που ανέδειξε το θέμα στη Γερμανία αποκαλύπτοντας ότι περίπου 18 εκατ. ευρώ διοχετεύθηκαν σε Έλληνες αξιωματούχους μόνο για τον εκσυγχρονισμό στα υποβρύχια τύπου «Ποσειδών», αναφέρει ότι οι αρχές συνεχίζουν να επιχειρούν τον εντοπισμό προσώπων που συνδέονται με πράξεις δωροδοκίας.

Αυτό έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η δωροδοκία ξένων αξιωματούχων είναι αξιόποινη πράξη στη Γερμανία από το 1999. Εάν μάλιστα οι κατηγορίες αποδειχθούν, τότε το αδίκημα δεν έχει παραγραφεί, καθώς η συναλλαγή δεν έχει ολοκληρωθεί, αφού για παράδειγμα η Ελλάδα χρωστά ακόμη στην KMW μερικά εκατομμύρια ευρώ!

Στις αποκαλύψεις Κάντα έχει απαντήσει και ο Λιακουνάκος κάνοντας λόγο για «ανερμάτιστες, αναπόδεικτες, έωλες, ασαφείς και αντιφατικές αναφορές», ώστε «να εμπλέξει την AXON και τον πρόεδρό της προσωπικά σε έκνομες και παράνομες συμπεριφορές». Βέβαια, σε περίπτωση που οι καταγγελίες Κάντα «δεθούν» από την έρευνα της Δικαιοσύνης, τα πράγματα θα είναι δύσκολα για τον Έλληνα επιχειρηματία, αλλά και τους πολιτικούς που ίσως βρεθούν αναμεμειγμένοι.

Θα πρέπει ωστόσο να σημειώσουμε ότι επί Ν.Δ. το «Spiegel» σε έρευνά του επιχείρησε να εμπλέξει και τον Άκη (αλλά και τον Γιάννο) σε «πονηρές» οικονομικές υποθέσεις στο πρόγραμμα των Leopard 2. Την υπόθεση μάλιστα τότε επιχείρησε να αξιοποιήσει και ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Άμυνας πρώην δικαστικός Γεώργιος Ζορμπάς. Ωστόσο, παρά τα στοιχεία, δέσιμο δεν «έγινε» και ο Άκης, ο οποίος αντεπιτέθηκε στο γερμανικό περιοδικό με αγωγή, κέρδισε τη δίκη.

Παρ’ όλα αυτά, από τον Μάρτιο του 2012 ο φάκελος για την προμήθεια αρμάτων μάχης άνοιξε ξανά, αφήνοντας πολλά περιθώρια να βγουν… λαβράκια. Εκτός από τα άρματα, υπό τη διερεύνηση των αρχών βρίσκονται ακόμα πέντε φάκελοι που αφορούν προγράμματα τα οποία εγκρίθηκαν την περίοδο του Γιάννου και βέβαια έχουν την υπογραφή του.

1 Η απευθείας ανάθεση της προμήθειας του συστήματος αυτοπροστασίας των 60 μαχητικών F-16 στην αμερικάνικη εταιρεία Raytheon. To συνολικό κόστος της σύμβασης έφτασε τα 200 εκατ. δολάρια, διπλάσια από την πρόβλεψη του ΕΜΠΑΕ. Τη Raytheon εκπροσωπούσε ο Λιακουνάκος. Η υπόθεση βρίσκεται στον ανακριτή, καθώς έχει ασκηθεί ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος κατά παντός υπευθύνου.

2 Η σύμβαση για την προμήθεια των 12 αμερικάνικων επιθετικών ελικοπτέρων Apache το 2003. Το συμβόλαιο, ύψους 660 εκατ. δολαρίων προς την Boeing Helicopters, έγινε με χρηματοδότηση μέσω swap από την Deutsche Bank. Το επιπλέον κόστος των 70 εκατ. που προέκυψε ήταν η αφορμή της έρευνας που διεξάγεται. Αντιπρόσωπος και εδώ η ΑΧΟΝ.

3 Για αντίστοιχους λόγους (πληρωμή μέσω swap που ανέβασε το κόστος) ερευνάται και η προμήθεια των μεταφορικών ελικοπτέρων NH 90, που ανέλαβε η Eurocopter, η οποία καθυστέρησε υπερβολικά λόγω τεχνικών προβλημάτων.

4 Ο εκσυγχρονισμός των έξι φρεγατών τύπου Standard του Ναυτικού (2003), ο οποίος, αν και ανατέθηκε στον Σκαραμαγκά, αφορούσε μόνο την τοποθέτηση συστημάτων της γαλλικής εταιρείας Thales, με το ναυπηγείο να κάνει απλώς… ματσακόνι. Η προκαταρκτική έρευνα της Δικαιοσύνης για τη σύμβαση άρχισε από το 2005 κιόλας και συνεχίστηκε μετά τα δημοσιεύματα τεσσάρων γαλλικών εφημερίδων («Le Monde», «Le Figaro», «Liberation» και «L’ Umanite»), κατά τα οποία το πρώην στέλεχος της Τhales Μισέλ Ζοσεράν ομολόγησε χρηματισμό Έλληνα υπουργού την περίοδο 2002-2003. Το 2008 την υπόθεση ανέλαβε η ευρωπαϊκή υπηρεσία καταπολέμησης απάτης.

5 Η σύμβαση για τον εκσυγχρονισμό τριών υποβρυχίων τύπου 209, τον οποίο είχε αναλάβει η κοινοπραξία HDW – Ferrostaal (κατασκευάστρια και των 214), ως προίκα προκειμένου η μητρική HDW να αγοράσει τα υπό εκποίηση ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Ακόμη η διαχείριση του Γιάννου ελέγχεται καθώς δεν επέβαλε τις ποινικές ρήτρες που απορρέουν από τη σύμβαση του Δημοσίου με τη Sonak ΑΕΒΕ (ιδιοκτησίας του ομίλου Λιακουνάκου) για την προμήθεια των συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου του Ελληνικού Στρατού. Η εταιρεία εισέπραξε ως προκαταβολή το 50% της προμήθειας, αλλά τα συστήματα απέτυχαν στις τεχνικές δοκιμές μέχρι και το 2005. Θεωρητικά το Δημόσιο μπορούσε να διεκδικήσει σε διαιτητικά δικαστήρια μέχρι και 593.000.000 ευρώ. Πρόκειται για την υπόθεση για την οποία πρόσφατα ασκήθηκε δίωξη και στον ίδιο τον Λιακουνάκο.

Θα ψάξουν και τις δεξιές μίζες;

Η Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή, αναλαμβάνοντας το 2004, αποφάσισε να κάνει σημαία τη διαφθορά στους εξοπλισμούς τοποθετώντας στο τιμόνι του υπουργείου Άμυνας τον φερόμενο ως γνώστη των θεμάτων (αυτός είχε την ευθύνη της αντιπολιτευτικής στρατηγικής όλη την περίοδο Σημίτη) Σπήλιο Σπηλιωτόπουλο και τον συνταξιούχο εισαγγελέα Γεώργιο Ζορμπά για να αναλάβει τις… διώξεις.
«Περιέργως» δεν κατάφερε να πετύχει τίποτε. Όλες οι έρευνες οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο και, με την εξαίρεση των υποβρυχίων, η Ν.Δ. παρέλαβε όλα τα οπλικά συστήματα που είχε παραγγείλει το ΠΑΣΟΚ.

Αυτό της επέτρεψε να δηλώνει ότι «δεν αγόρασε τίποτε», αλλά όχι και να μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν μπλέχτηκε σε δοσοληψίες, ιδιαίτερα καθώς οι τεχνικές αξιολογήσεις των υπό παραλαβή συστημάτων βρίθουν από παρατηρήσεις και καταγραφές τεχνικών και ελλειμματικών προδιαγραφών.

Είναι επομένως ένα κρίσιμο ερώτημα το ποιοι και πώς υπέγραψαν τις παραλαβές και υπό ποιων την πίεση.

Επίσης η κυβέρνηση της Ν.Δ. υπέγραψε δεκάδες επεκτάσεις συμβάσεων του ΠΑΣΟΚ, για τις οποίες δεσμεύθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, χωρίς όμως οι αρμόδιοι να έχουν τη «ρετσινιά» ότι έβαλαν την πρώτη υπογραφή. Το μόνο που επίσημα παραδέχεται πως αγόρασε η Ν.Δ. επί Σπηλιωτόπουλου (το 2005) ήταν τα 30 μαχητικά F-16 από τη Lockheed. Η αλήθεια είναι όμως ότι τα όπλα ήταν ένα σπορ που άρεσε πάντα στο επιτελείο του Κωστάκη, το οποίο διαπραγματεύτηκε και την αγορά του Eurofighter και των γαλλικών φρεγατών.

Τα κεντρικά ερωτήματα σήμερα, ύστερα από όλα αυτά, είναι:

◆ Πόσο βαθιά θα φτάσει το ξεκαθάρισμα στο θέμα των προμηθειών για τις αγορές οπλικών συστημάτων;

◆ Πόσο οι ίδιοι οι Γερμανοί θέλουν να ξεκαθαριστεί το τοπίο;

◆ Πόσα και ποια στοιχεία θα φτάσουν στα χέρια της ελληνικής Δικαιοσύνης;

◆ Μήπως τελικά η υπόθεση «μίζες για όπλα» θα περιοριστεί στην «απόσυρση» μερικών υπέργηρων ή συνταξιούχων ώστε οι δουλειές να συνεχιστούν κανονικά και χωρίς το βάρος των υποψιών που σήμερα δυναμιτίζουν ολόκληρο τον χώρο;
Λίγη υπομονή ακόμη και θα φανεί κατά πού πάει το πράγμα…