«Περίεργες» διαδικασίες για την αγορά προμηθειών στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο, που οφείλουν να διερευνήσουν οι αρχές, κατήγγειλε στο «Π» το Σωματείο Εργαζομένων του νοσοκομείου.

«Περίεργες» διαδικασίες για την αγορά προμηθειών στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο, που οφείλουν να διερευνήσουν οι αρχές, κατήγγειλε στο «Π» το Σωματείο Εργαζομένων του νοσοκομείου.

Σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας, βάσει του κανονισμού προμηθειών, η αγορά φαρμάκων και εργαλείων για τις εγχειρήσεις γίνεται μέσω διαγωνισμών και όχι με… απευθείας ανάθεση σε μία ή δύο συγκεκριμένες εταιρείες.
«Από το 2006 και μετά δεν γινόντουσαν διαγωνισμοί για την προμήθεια φαρμάκων, παρά τον κανονισμό προμηθειών. Κανένας διαγωνισμός. Υπήρχε η εντολή από τη διεύθυνση, όπως λένε οι γιατροί, να προμηθευόμαστε όλα αυτά τα υλικά από μία συγκεκριμένη εταιρεία», μας είπαν ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Αριστείδης Γεωργάλας, ο γενικός γραμματέας Κωνσταντίνος Φραγκιαδάκης και η ταμίας Μαρία Πατεράκη. Οι διαγωνισμοί, όπως μας ενημέρωσαν οι εργαζόμενοι, ξεκίνησαν ξανά, έπειτα από επτά ολόκληρα χρόνια (!), τον Δεκέμβριο του 2013.
Το 2011 το Σωματείο έκανε αίτηση – αναφορά προς την αποκεντρωμένη διοίκηση, η οποία κοινοποιήθηκε στους υπουργούς Παιδείας, Υγείας, Οικονομικών και στον ειδικό γραμματέα του Σώματος Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης.
«Από το έτος 2005 και έπειτα παρατηρήθηκε υπερκατανάλωση εξειδικευμένων υλικών και φαρμάκων, η οποία δεν συνδέεται με τον αριθμό των περιστατικών που νοσηλευόταν στο θεραπευτήριο, καθώς αυτός τα τελευταία έτη παραμένει κατά μέσο όρο σταθερός. Η υπερκατανάλωση αυτή ήταν αποτέλεσμα της αλλαγής της πολιτικής της διοίκησης του θεραπευτηρίου, από το έτος 2005, όταν ανέλαβε ως διευθυντής ο Γεώργιος Σαββίδης…», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην αίτηση – αναφορά που είχαν καταθέσει οι εργαζόμενοι. Πώς γινόταν η υπερκατανάλωση φαρμάκων και υλικών; «Επιτυγχανόταν με τη χρέωση υλικών και φαρμάκων σε ασθενείς, χωρίς ουδέποτε αυτά να χρησιμοποιούνται και τα οποία στη συνέχεια, στην περίπτωση φαρμάκων, καταστρέφονταν, στη δε περίπτωση των υλικών, είτε επιστρέφονταν στις εταιρείες που τα προμήθευαν στο θεραπευτήριο είτε διατηρούνταν σε αποθήκες του θεραπευτηρίου χωρίς νόμιμα παραστατικά», σημείωνε στην αναφορά του το Σωματείο Εργαζομένων το 2011.
Στην αναφορά επισημαίνεται ότι το κόστος της αγοράς φαρμάκων από 1.320.000 ευρώ το 2003 εκτινάχθηκε στα 4.400.000 το 2004!
Επιπροσθέτως, όπως καταγγέλλουν στο «Π», βρέθηκαν δελτία παραγγελίας συγκεκριμένου τμήματος του χειρουργείου, τα οποία δεν ανταποκρίνονται στη χρέωση για τον κάθε ασθενή. «Δηλαδή τα υλικά που παραλαμβάναμε ήταν περισσότερα συγκριτικά με αυτά που παραγγέλναμε», μας είπαν χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, σε ορισμένα υλικά, στο τμήμα παραλαβής των προμηθειών του νοσοκομείου, τοποθετούνταν ειδική σφραγίδα (bar code) του Ευγενιδείου. Για παράδειγμα, μία μέρα το τμήμα Προμηθειών παρέλαβε 10 καινούρια υλικά, από τα οποία τα τρία είχαν τη σφραγίδα του θεραπευτηρίου. Πώς γινόταν αυτό; «Μα φυσικά ήταν ξεκάθαρη ‘‘ανακύκλωση’’ των υλικών. Πράγμα που σημαίνει ότι το υλικό αυτό ενώ το είχαν παραλάβει κάποιες μέρες πριν, είχε επιστραφεί στην εταιρεία και είχε ξαναέρθει στο νοσοκομείο. Από το τμήμα μηχανογράφησης περνούσαν μόνο τα υλικά που ήταν χρεωμένα στους ασθενείς. Όχι δηλαδή με δελτία αποστολής. Αυτά είχαν καταγγελθεί και στον κ. Λιακάκο, τον τότε πρόεδρο του Δ.Σ. του ιδρύματος, και στον κ. Σφηκόπουλο, αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, και στον κ. Αντωνίου, ο οποίος ήταν οικονομικός διευθυντής».

Επ’ αυτοφώρω
Ακόμη ένα αξιοπερίεργο περιστατικό συνέβη στο Ευγενίδειο το 2009, όπως επισημαίνεται και στην αίτηση – αναφορά που υπέβαλε το Σωματείο το 2011. Ο τότε αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Κίττας έκανε αιφνιδιαστικό έλεγχο στο υπόγειο του θεραπευτηρίου, όπου έπιασε επ’ αυτοφώρω έναν υπάλληλο του νοσοκομείου να αδειάζει φάρμακο αναισθησίας στον… υπόνομο. Γιατί να έκανε κάτι τέτοιο; Έπειτα από εκείνο το πρωτόγνωρο περιστατικό δόθηκε εντολή για έρευνα, «της οποίας τα αποτελέσματα δεν μάθαμε ποτέ». Ξαφνικά εκείνη την περίοδο το νοσοκομείο, όπως σημείωσε το Σωματείο των Εργαζομένων στο «Π», «σταμάτησε να αγοράζει τόσο πολλά φάρμακα χωρίς λόγο».
Κατά καιρούς οι εργαζόμενοι έχουν καταγγείλει την κακή διαχείριση στο Ευγενίδειο, το οποίο, όπως μας λένε, ναι μεν εμφανίζει θετικούς ισολογισμούς, αλλά οι εργαζόμενοι αυτή τη στιγμή έχουν καθυστερήσεις στους μισθούς της τάξεως των δύο μηνών. Το 2002 υπήρξε εγγραφή ποσού της τάξεως των 1.959.925 ευρώ, το οποίο αφορούσε ζημιές του θεραπευτηρίου, όπως καταγράφηκε στο βιβλίο των πρακτικών του Διοικητικού Συμβουλίου του νοσοκομείου. Δέκα ολόκληρα χρόνια μετά τη διαπίστωση της ζημίας, το 2012, ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου, Θωμάς Σφηκόπουλος, εισηγήθηκε, ύστερα από αίτηση του νοσοκομείου, την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στο θεραπευτήριο κατά 3 εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να καλυφθεί η ζημιά και μέρος των χρημάτων να διατεθούν για «αναπτυξιακούς σκοπούς του Ευγενιδείου». Τι έγινε με αυτά τα λεφτά; Ήρθε, άραγε, η πολυπόθητη… ανάπτυξη στο νοσοκομείο; «Όχι», μας απάντησαν οι εργαζόμενοι.
Όταν ανέλαβε πρύτανης ο Θεοδόσης Πελεγρίνης, το Σωματείο Εργαζομένων έκανε καταγγελία στον ίδιο με αίτημα «να διενεργήσει με εντολή του το Πανεπιστήμιο Αθηνών διαχειριστικό έλεγχο στο θεραπευτήριο με τη συμμετοχή των εργαζομένων». Ο διαχειριστικός έλεγχος, όπως μας καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, έγινε χωρίς τη συμμετοχή τους. «Οι μόνοι που συμμετείχαν ήταν οι προϊστάμενοι του Ευγενιδείου. Υπήρξε και μία έκθεση της εταιρείας Deloite, η οποία απέδειξε ότι η κατάσταση είναι τραγική. Από τότε δεν έχει γίνει τίποτα για να τιμωρηθεί κάποιος γι’ αυτά που γίνονται εδώ πέρα».