«Λάθος» χαρακτηρίζει τη συνταγή της σκληρής λιτότητας στην Ελλάδα μετά το ΔΝΤ και ο Οργανισμός Οικονομικής Ανάπτυξης και Συνεργασίας, ο οποίος σε έκθεσή του επιρρίπτει ευθύνες στους ηγέτες της Ευρωζώνης που δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την κρίση δημοσίου χρέους.

 
«Λάθος» χαρακτηρίζει τη συνταγή της σκληρής λιτότητας στην Ελλάδα μετά το ΔΝΤ και ο Οργανισμός Οικονομικής Ανάπτυξης και Συνεργασίας, ο οποίος σε έκθεσή του επιρρίπτει ευθύνες στους ηγέτες της Ευρωζώνης που δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την κρίση δημοσίου χρέους.
 
Σε αντίθεση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που παραδέχτηκε πέρυσι ότι κακώς χρησιμοποίησε μικρότερους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές, δηλαδή ότι υποεκτίμησε τις επιπτώσεις που είχε η λιτότητα στην ανάπτυξη των διαφόρων οικονομιών και ιδίως της Ελλάδας, ο ΟΟΣΑ διαπιστώνει πολιτικές ευθύνες:
 
«Αποδείχτηκε ότι τα σημαντικότερα λάθη οφείλονται στη λανθασμένη εκτίμηση ότι η κρίση της Ευρωζώνης θα υποχωρήσει με τον καιρό και ότι θα μειωθούν οι διαφορές μεταξύ του επιτοκίου δανεισμού που πληρώνουν οι διάφορες χώρες» ανέφερε από το Λονδίνο ο επικεφαλής οικονομολόγος του Οργανισμού, Πιερ Κάρλο Πάντοαν, στην παρουσίαση της έκθεσής του Οργανισμού με τίτλο «Οι προβλέψεις του ΟΟΣΑ κατά την διάρκεια και μετά την οικονομική κρίση».
 
Στην έκθεση αναφερεται ότι ο Οργανισμός, την περίοδο 2007-2012 υπερεκτίμησε επανειλημμένα τις προοπτικές ανάπτυξης διαφόρων χωρών, προσθέτοντας ότι ακόμη και όταν αποφάσισε να υποβαθμίσει τις προβλέψεις μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης, η υποβάθμιση των προβλέψεων αυτών δεν ήταν αρκετή.
 
Τα κύρια ευρήματα της έρευνας του ΟΟΣΑ
 
• Η αύξηση του ΑΕΠ είχε υπερεκτιμηθεί κατά μέσο όρο στο διάστημα 2007-2012 , αντανακλώντας όχι μόνο τα λάθη στον υπολογισμό της οικονομικής κρίσης, αλλά και λάθη στον υπολογισμό της ανάκαμψης.

• Οι λανθασμένες προβλέψεις ήταν μεγαλύτερες σε χώρες που είναι πιο ανοιχτές σε εξωτερικές εξελίξεις και, επομένως, είναι εκτεθειμένες σε διαταραχές από άλλες οικονομίες.

• Τα μεγαλύτερα σφάλματα στις προβλέψεις της περιόδου 2007-2012 έχουν εντοπισθεί στις χώρες που πριν από την κρίση είχαν πιο αυστηρούς κανόνες στους τομείς εργασίας και προϊόντων.

• Η ανάκαμψη υπήρξε ασθενέστερη σε σχέση με τις προβλέψεις στις χώρες στις οποίες οι τράπεζες είχαν χαμηλή κεφαλαιακή επάρκεια προ της κρίσης.

• Η αρνητική επίπτωση της δημοσιονομικής προσαρμογής στην προβλεπόμενη αύξηση του ΑΕΠ (δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές), διαπιστώνεται μόνον σε κάποιες χρονιές, και μόνο όταν συμπεριλαμβάνεται στο δείγμα και η Ελλάδα.

•  Η επαναλαμβανόμενη άποψη ότι η κρίση του ευρώ θα εξασθενήσει με την πάροδο του χρόνου, και ότι οι αποδόσεις των ομολόγων θα μειωθούν, υπήρξε η πιο σημαντική πηγή σφαλμάτων.