Tου Νίκου Μάντζαρη*
 
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο για τη μικρή ΔΕΗ που κατατέθηκε προς συζήτηση στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, τα παραχωρούμενα λιγνιτωρυχεία «με βάση τα διαθέσιμα αποθέματα εξασφαλίζουν την παροχή καυσίμου για τη μακροχρόνια λειτουργία των παραπάνω λιγνιτικών μονάδων».

Tου Νίκου Μάντζαρη*
 
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο για τη μικρή ΔΕΗ που κατατέθηκε προς συζήτηση στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, τα παραχωρούμενα λιγνιτωρυχεία «με βάση τα διαθέσιμα αποθέματα εξασφαλίζουν την παροχή καυσίμου για τη μακροχρόνια λειτουργία των παραπάνω λιγνιτικών μονάδων». Ίσως σε αυτή τη φράση συμπυκνώνεται η πρόθεση της πολιτείας να συνεχιστεί και στο νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΔΕΗ, το ίδιο κι απαράλλαχτο, παρωχημένο, καταστροφικό, βρώμικο λιγνιτικό μοντέλο ηλεκτροπαραγωγής, που ακολούθησε η ενιαία και δημόσια ΔΕΗ για δεκαετίες.
 
Μπορεί η κυβέρνηση ή άλλα πολιτικά κόμματα να το προτιμούν, αλλά είναι βέβαιο ότι η βιωσιμότητα του ενεργειακού μοντέλου της χώρας δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίζεται ως αστερίσκος στη σχετική συζήτηση περί μικρής ΔΕΗ. Ιδού γιατί:  
 
·        Ουδέποτε έχει αποδειχθεί η οικονομική βιωσιμότητα των νέων λιγνιτικών μονάδων, μεταξύ αυτών και της Μελίτης ΙΙ, η άδεια ηλεκτροπαραγωγής της οποίας προβλέπεται να περάσει στα χέρια της νέας εταιρίας. Με δεδομένη τη δέσμευση της ίδιας της ΔΕΗ για μηδενικές εκπομπές άνθρακα ως το 2050, και αυτή της χώρας για ολοένα και μεγαλύτερες διεισδύσεις ΑΠΕ, οι ώρες λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων και άρα τα έσοδα τους θα μειώνονται συνεχώς, ενώ οι αυξανόμενες τιμές των δικαιωμάτων εκπομπών θα κάνουν τη λιγνιτική κιλοβατώρα όλο και πιο ακριβή. Μάλιστα, η μελέτη του WWF-Eλλάς δείχνει ότι αν η Ελλάδα τηρήσει τις δεσμεύσεις της, τότε ακόμα και για μετριοπαθή σενάρια εξέλιξης των διεθνών τιμών δικαιωμάτων εκπομπών, η εμμονή στις νέες λιγνιτικές μονάδες θα οδηγήσει τη ΔΕΗ σε οικονομικό αδιέξοδο, που θα επωμισθούν οι καταναλωτές.
 
·        Με βάση το χρονοδιάγραμμα απόσυρσης που παρουσιάστηκε από την Επιτροπή 20-20-20 του ΥΠΕΚΑ, οι μονάδες Αμύνταιο Ι και Αμύνταιο ΙΙ, που σχεδιάζεται να μεταφερθούν στη νέα εταιρία, προβλέπεται να αποσυρθούν ως το 2019, ενώ στα μέτρα που πρότεινε η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν για την περαιτέρω απελευθέρωση της χονδρεμπορικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της Ελλάδας, περιλαμβάνεται και η απόσυρση των 2 αυτών λιγνιτικών μονάδων ως το 2020. Δεν είναι δυνατόν ο δημόσιος διάλογος γύρω από τη μικρή ΔΕΗ να προσπερνά τα παραπάνω ως λεπτομέρεια.
 
·        Παρά το ότι η ΔΕΗ αρνείται να το συζητήσει, το «φθηνό» λιγνιτικό ρεύμα συνοδεύεται από ένα πολύ υψηλό εξωτερικό κόστος που μπορεί να μην το πληρώνουμε στον λογαριασμό της ΔΕΗ, αλλά είναι σίγουρο ότι το πληρώνουμε και θα συνεχίσουμε να το πληρώνουμε αν το χρονοδιάγραμμα αποσύρσεων των λιγνιτικών μονάδων δεν τηρηθεί.
 
·        Η Δυτική Μακεδονία η οποία για δεκαετίες τώρα καίγεται για να φωτιζόμαστε εμείς, κατέχει τη θλιβερή πρωτιά σε ποσοστά ανεργίας στην Ελλάδα. Ουδέποτε εξετάστηκε σοβαρά η υπονόμευση από την λιγνιτική βιομηχανία των προοπτικών αυτής της ταλαιπωρημένης περιφέρειας της Ελλάδας για εναλλακτικές οικονομικές δραστηριότητες.
 
Ο ελέφαντας λοιπόν στο δωμάτιο που πεισματικά αρνούνται να δουν τα πολιτικά κόμματα, είναι η βιωσιμότητα (περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική) όχι μόνο των 2 εταιριών αλλά και του ενεργειακού μοντέλου που θα επιλέξουμε να ακολουθήσουμε. Η κυβέρνηση έχει προφανώς τη μεγαλύτερη ευθύνη. Αντί να συζητήσει ανοικτά, αναλυτικά, με επιχειρήματα και με όλους τους φορείς, με στόχο να θεσπίσει ξεκάθαρους σε όλους, μακροπρόθεσμους και προπαντός όχι αντικρουόμενους μεταξύ τους στόχους για κάθε τεχνολογία ηλεκτροπαραγωγής, επιλέγει, στη μέση του καλοκαιριού, να οδηγήσει τον δημόσιο διάλογο σε αδιέξοδες συγκρούσεις για ιδιωτικοποιήσεις, τεμαχισμούς και αποσχίσεις.
 
Το κάρο μπροστά από το άλογο για μια ακόμη φορά.
 
*Ο Νίκος Μάντζαρης συνεργάτης του WWF Ελλάς σε θέματα ενέργειας και κλιματικής αλλαγής.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.