Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα συναρπαστικό βιβλίο που μας πληροφορεί σχετικά με μιαν απίθανη σπατάλη: για το πώς τα μισά τρόφιμα στον πλανήτη καταλήγουν στα σκουπίδια

Αν στην πιο ακραία υπερβολή θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να υπάρξει δίχως να αναπνέει, θα ήταν αδύνατο των αδυνάτων να τον φανταστεί δίχως να καταναλώνει… Το αδηφάγο τέρας του καταναλωτισμού έχει εμποτίσει το μεδούλι της ύπαρξής μας και μας έχει καταστήσει αιχμάλωτους του πιο καταστροφικού πάθους – ενός πάθους που υπερβάλλει τις ανάγκες της δικής μας ζωής και στρέφεται ανηλεώς κατά της ζωής των άλλων. Ο καταναλωτισμός, αυτή η υπερβολή στις καθημερινές μας συνήθειες, μας φέρνει αντιμέτωπους με τις μεγάλες μας αδυναμίες καθιστώντας την πλεονεξία και την αδηφαγία κυρίαρχες αντιλήψεις τής πιο άρρωστα εγωιστικής άποψης για τη ζωή.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα συναρπαστικό βιβλίο που μας πληροφορεί σχετικά με μιαν απίθανη σπατάλη: για το πώς τα μισά τρόφιμα στον πλανήτη καταλήγουν στα σκουπίδια! Οι αριθμοί είναι συντριπτικοί, όπως και η δυστυχία που προκαλεί αυτή η καθημερινή μας συνήθεια που σχετίζεται με την αγορά και την κατανάλωση των τροφών μας. Πριν οι δυο Γερμανοί συγγραφείς του βιβλίου μάς πληροφορήσουν για τα τερατώδη μεγέθη που σχετίζονται με την τροφική μας αλυσίδα, παραθέτουν έναν συγκλονιστικό πρόλογο του προέδρου του Slow Food International που γράφει για την μπουκιά του ψωμιού στις παλαιότερες γενιές ανθρώπων που, όταν έπεφτε κάτω από το τραπέζι, έσκυβαν, την έπιαναν και τη φιλούσαν πριν τη φάνε, τονίζοντας έτσι τον ιερό σεβασμό που έτρεφε ο κόσμος απέναντι σε μια μπουκιά ψωμιού στη δυσεύρετη καθημερινή τροφή! Από τότε που μάζευαν ευλαβικά ώς και τα ψίχουλα του ψωμιού έως σήμερα, η ανθρωπότητα έχει διανύσει μεγάλη πορεία όπου η περίσσεια του φαγητού στο τραπέζι μιας μερίδας ανθρώπων γίνεται εφιαλτική στέρηση στο τραπέζι ενός συγκλονιστικά μεγάλου αριθμού ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη…

Τι λένε οι αδιάψευστες έρευνες; Ότι τουλάχιστον το ένα τρίτο της τροφής που παράγεται παγκοσμίως, καταλήγει στις χωματερές… Αυτό συμβαίνει στη διαδικασία της συγκομιδής των τροφίμων άλλα και στη διάρκεια της επεξεργασίας τους και της διανομής τους. Επίσης, σε αυτήν την ποσόστωση συμβάλλουμε και εμείς ως καταναλωτές όταν – παρασυρόμενοι από «προσφορές και ευκαιρίες» – αγοράζουμε πάντα περισσότερα από αυτά που μπορούμε να καταναλώσουμε. Έτσι, πετάμε τα υπολείμματα στα σκουπίδια στο πλαίσιο μιας θανατηφόρας καταναλωτικής υστερίας που βασίζεται στη σπατάλη και το εύκολο κέρδος. Τα υπολείμματα αυτά, που με περισσή ευκολία πετάμε στα σκουπίδια μας, τα μισοφαγωμένα φαγητά της επάρκειάς μας, γίνονται ταυτόχρονα αιτία απάνθρωπης στέρησης και εξωφρενικής πείνας για εκατομμύρια ανθρώπων του πλανήτη. Προφανώς, αυτή η σπατάλη δεν περιορίζεται στο ηθικό πρόβλημα εξαιτίας του οποίου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι υποφέρουν από πείνα και ταλαιπωρούνται από τον υποσιτισμό. Αυτή η καταναλωτική υπερβολή εντοπίζεται και στον οικονομικό και οικολογικό τομέα, όπου η τεράστια εξοικονόμηση χρημάτων από μια λελογισμένη κατανάλωση τροφίμων θα μπορούσε να επενδυθεί δημιουργικά σε ένα σωρό άλλους τομείς, επ’ ωφελεία της ανθρωπότητας και όχι του κέρδους… Το βιβλίο έχει στο τέλος και ειδικό παράρτημα για τον Έλληνα αναγνώστη.

Πρόκειται για ένα χρήσιμο έργο που μας ενημερώνει υπεύθυνα και μας φέρνει μπροστά στις ατομικές και συλλογικές μας ευθύνες, σε μια προσπάθεια να γίνουμε ενεργοί, υπεύθυνοι και συνειδητοποιημένοι πολίτες όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και του πλανήτη!