Απίστευτο και όμως δυστυχώς συμβαίνει. Η Αυστραλία σχεδιάζει να φτιάξει αεροδρόμιο στην Ανταρκτική. Το καταστροφικό σχέδιο προβλέπεται ότι θα απειλήσει αποικίες πιγκουίνων και ότι θα θέσει σε κίνδυνο σπάνια πουλιά, ενώ εκτός των άλλων θα «ρίξει» στην άγρια φύση περισσότερους από 115.000 τόνους τσιμέντου.

Η κυβέρνηση στην Καμπέρα υποστηρίζει ότι το έργο είναι απαραίτητο για να χαρίζει όλο το χρόνο πρόσβαση σε επιστήμονες και συνεργεία διάσωσης στο ερευνητικό σταθμό Daviw που είναι η νοτιότερη βάση στην Ανταρκτική. Όπως σημειώνει ο Guardian, μπορεί να υπάρχουν και στρατηγικοί λόγοι, για παράδειγμα η αυξανόμενη παρουσία της Κίνας στα νότια της παγωμένης ηπείρου.

Οι περιβαλλοντολόγοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μια σπατάλη δισεκατομμυρίων δολαρίων, που εκτός των άλλων, μπορεί να οδηγήσει σε μια κούρσα ανταγωνισμού μεταξύ εχθρών και «φίλων».

«Είναι χωρίς προηγούμενο το έργο στην Ανταρκτική σε ό,τι αφορά το μέγεθος της επένδυσης και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον», λέει ο Σον Μπρουκς του Ισντιστούτου Θαλασσίων Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας.

«Και παρότι γίνεται στο όνομα της επιστήμης, ελάχιστοι επιστήμονες ενθουσιάστηκαν με την ιδέα. Κυρίως αφορά την εδραίωση της Αυστραλίας και τις διεκδικήσεις της. Πώς μπορεί να δικαιολογήσει κανείς ένα διάδρομο προσγείωσης πολλών εκατομμυρίων για μια βάση με μόνο 19 άτομα τον χειμώνα και η οποία συντηρείται χωρίς προβλήματα από το 1957;»

Αυτός ο διάδρομος που σκέφτεται η Αυστραλία θα είναι μήκους 2,7 χιλιομέτρων και πλάτους 40 μέτρων και θα αποτελεί μόνιμη κατασκευή από τσιμέντο και 11.500 τσιμεντόλιθους, βάρους 10 τόνων ο καθένας.

Η μόλυνση, η σκόνη, ο θόρυβος και οι εκπομπές ρύπων είναι πρόσθετα προβλήματα. Η μεταφορά δια θαλάσσης των πρώτων υλών αναμένεται να διαρκέσει μια δεκαετία με παγοθραυστικά που θα πρέπει να κάνουν 100 δρομολόγια. Η κυβέρνηση λέει ότι το έδαφος θα πρέπει να ισοπεδωθεί με εκρήξεις, να διαλυθεί και να γεμίσει πάλι συνολικά με 3 εκατομμύρια κυβικά μέτρα μπάζων.

Για να υλοποιηθεί αυτό το έργο θα πρέπει να κατασκευαστεί χώρος αποθήκευσης για τα εκρηκτικά, επιχωμάτωση της παραλίας για τη δημιουργία νέας αποβάθρας, μεταφορά δεξαμενών για την αποθήκευση καυσίμων για τα αεροπλάνα και δρόμος μήκους 4 χιλιομέτρων.

Αρνητικές οι επιπτώσεις

Πολλαπλές έρευνες και ιστορικά παραδείγματα έχουν δείξει τις αρνητικές επιπτώσεις των αεροσκαφών στην Ανταρκτική. Οπως αναφέρει η Εφημερίδα των Στυντακτων πό τα χαρακτηριστικά παραδείγματα μια ρίψη ταχυδρομείου από αεροπλάνο που πετούσε χαμηλά, την δεκαετία του 1980, προκάλεσε ομαδικό πανικό σε αποικία βασιλικών πιγκουίνων και τον θάνατο 7.000 εξ αυτών. Και η περιοχή Vestfold Hills φιλοξενεί αποικίες πιγκουίνων, που γεννούν εκεί τα αυγά τους και πρέπει να περιμένουν εκεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα μέχρι να εκκολαφθούν τα μικρά τους.

Σχέδια για μόνιμο αεροδρόμιο στην Ανταρκτική συζητούνται στην Αυστραλία εδώ και δεκαετίες, αλλά οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν υποχωρήσει μπροστά στο κόστος. Πρόσφατα η ιδέα εμφανίστηκε και πάλι και τώρα προωθείται από τον επικεφαλής της ομάδας για την Ανταρκτική Κιμ Ελις, που είναι πρώην στρατιωτικός και διευθύνων σύμβουλος του αεροδρομίου του Σίδνεϊ.

Τα σχέδια για τον τσιμεντωμένο διάδρομο προσγείωσης βρίσκονται τώρα στο στάδιο της περιβαλλοντολογικής μελέτης, οι συζητήσεις για τον προϋπολογισμό του έργου αναμένεται να γίνουν το 2022 και εφόσον εγκριθεί το έργο, οι κατασκευές θα ξεκινήσουν το 20023 και αναμένεται να διαρκέσουν το νωρίτερο μέχρι το 2040.