Γιατί κάποιος που έχει πληρώσει με καμάρι 700.000 ευρώ, τσιγκουνεύεται να δώσει 500; Γιατί κάποιος που έχει επενδύσει στη μεζονέτα του πανάκριβο μάρμαρο και πρώτης ποιότητας ξύλο, ρίχνει κρυφά τα κόπρανά του στο δρόμο;

Γιατί κάποιος που έχει πληρώσει με καμάρι 700.000 ευρώ, τσιγκουνεύεται να δώσει 500; Γιατί κάποιος που έχει επενδύσει στη μεζονέτα του πανάκριβο μάρμαρο και πρώτης ποιότητας ξύλο, ρίχνει κρυφά τα κόπρανά του στο δρόμο; Πώς ορίζεται, τελικά, η ποιότητα ζωής και τι είναι διατεθειμένος να πληρώσει ο καθένας ;
Τα ερωτήματα μου έθεσε μια φίλη που ζει στις εξοχές του Λεκανοπεδίου εκεί που πράγματι η ποιότητα ζωής δεν έχει καμιά σχέση με την Αθήνα ειδικά εάν έχεις παιδιά. Πόσοι, όμως, από αυτούς που έχουν πληρώσει τα μαλλιά της κεφαλής τους έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ποιότητα ζωής δεν ορίζεται από το περιβάλλον του σπιτιού τους αλλά από το περιβάλλον του δημόσιου χώρου. Του χώρου, δηλαδή, που αρχίζει λίγα εκατοστά από την εξώπορτά τους.
Η κατάσταση στις εξοχές του Λεκανοπεδίου έχει ξεφύγει. Και όχι μόνο γιατί ακόμα δεν υπάρχει κεντρική αποχέτευση, αλλά γιατί κοινό μυστικό είναι ότι πολλοί ιδιοκτήτες σπιτιών, δεν θεωρούν ότι αξίζει να πληρώνουν χρήματα στο βυτίο για να αδειάζει ο βόθρος τους, αφού υπάρχει ο δημόσιος χώρος αφού υπάρχει ο δρόμος για να γίνει αποδέκτης των λυμάτων τους.
 Μια βόλτα για παράδειγμα στη Νέα Μάκρη- γιατί συμβαίνει παντού- σου αποκαλύπτει ότι από πολλά σπίτια και από επιμελώς κρυμμένα σημεία ξεπροβάλλουν σωλήνες στο δρόμο. Και από τη μυρωδιά και μόνο καταλαβαίνεις ότι οι ιδιοκτήτες των σπιτιών αυτών που χρεώθηκαν για ένα σπίτι κοντά στο δάσος και τη θάλασσα επί της ουσίας αφοδεύουν στο δημόσιο χώρο, έξω από το σπίτι τους και τα σπίτια των γειτόνων.
Οι καταγγελίες που γίνονται στην υγειονομική υπηρεσία και στο δήμο δεν καταλήγουν πουθενά παρά μόνον σε εντάσεις και σε τεταμένες σχέσεις . Γιατί ο δήμος μετά από συνεχείς οχλήσεις  το πολύ – πολύ επιβάλλει ένα ευτελές πρόστιμο για «βρομόνερα» αφού με πρόσχημα την κρίση κανένας δεν τολμά να επιβάλλει το τσουχτερό πρόστιμο για την απόρριψη λυμάτων. Βλέπετε ο δημότης είναι και ψηφοφόρος και δεν πρέπει να στενοχωριέται.
Και κάπως έτσι επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά ότι έχει χαθεί τελείως η έννοια του δημόσιου χώρου. Έχει χαθεί ο σεβασμός στο δημόσιο χώρο και τελικά ο αυτοσεβασμός μας. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς… Να χρεώνεσαι  για δεκαετίες στις τράπεζες για να απολαμβάνει το παιδί σου την εξοχή και να καμαρώνεις  καθώς το βλέπεις να διασχίζει με ορθοπεταλιά τα σκ@#ά που ο ίδιος έχεις αδειάσει από το βόθρο σου.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.