Τον Ιούνιο του 2002 η έκρηξη του αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού στα χέρια του Σάββα Ξηρού, στο λιμάνι του Πειραιά, έμελλε να αποτελέσει την αρχή του τέλους για τον «θρύλο» της «17 Νοέμβρη».

Τον Ιούνιο του 2002 η έκρηξη του αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού στα χέρια του Σάββα Ξηρού, στο λιμάνι του Πειραιά, έμελλε να αποτελέσει την αρχή του τέλους για τον «θρύλο» της «17 Νοέμβρη».

Τον Ιούνιο του 2013, έντεκα χρόνια μετά, μια μακροσκελής προκήρυξη, με την οποία η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών αναλάμβανε την ευθύνη για την επίθεση στα κεντρικά γραφεία της Ν.Δ. στη Λεωφόρο Συγγρού (14 Ιανουαρίου 2013), «ξύπνησε» θαμμένους εφιάλτες σε έμπειρα στελέχη της αντιτρομοκρατικής.

Ενώ «βιαστικοί» αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. «διαρρέουν» πως πίσω από τους «Λαϊκούς Αγωνιστές» βρίσκονται οι φυγάδες Νίκος Μαζιώτης και Χρύσα Ρούπα και συνδέουν το χτύπημα με αντιεξουσιαστές που στο παρελθόν έχουν στοχοποιηθεί για συμμετοχή σε οργανώσεις της λεγόμενης «νεοτρομοκρατίας», όσοι μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν το νόημα των 10.661 λέξεων της 25σέλιδης προκήρυξης αντιλαμβάνονται ότι έχουν να κάνουν με το πολιτικό μανιφέστο ενός «νεοσύστατου επαναστατικού κοινωνικού κινήματος».

Μιλούν για μια μικρή ομάδα, προερχόμενη από τα λαϊκά και μεσαία στρώματα, με σκοπό να αποκτήσει τη δομή ενός πολιτικού φορέα. Αλλά αυτό το δηλώνει και η οργάνωση… μόνη της. Η ιδέα της δημιουργίας ενός ελληνικού… Σιν Φέιν, στα πρότυπα του IRA, μπορεί να φαντάζει έξω από την ελληνική λογική. Άλλωστε, για να υπάρξει ένα Σιν Φέιν, πρέπει πρώτα να υπάρξει ένας… IRA. Σύμφωνα με κάποια «τσακάλια», αυτός είναι ο στόχος των Λαϊκών Αγωνιστών, οι οποίοι ιδεολογικά κινούνται σε ένα πλαίσιο απολύτως συγγενικό με αυτό της «17 Νοέμβρη».

Οι πιο προσεκτικοί από τους μελετητές της νεοσύστατης οργάνωσης δεν παρασύρονται από τις εξόφθαλμες «συμπτώσεις» που παραπέμπουν στον Επαναστατικό Αγώνα, όπως η… αστοχία του ρουκετοβόλου RPG. Όπως λένε, «η συγκεκριμένη προκήρυξη δεν έχει γραφτεί ούτε από τον Μαζιώτη ούτε από τη Ρούπα, αλλά από κάποιον ιδεολογικά πολύ πιο συγκροτημένο»…

Οι δύο πόλοι

Στις τάξεις των έμπειρων αξιωματικών της αντιτρομοκρατικής επικρατεί προβληματισμός και ανησυχία, αφού πλέον έχουν να κάνουν με δύο διαφορετικούς πόλους της ελληνικής «νεοτρομοκρατίας»: Από τη μία το δαιδαλώδες σχήμα της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς, στο οποίο εκτιμούν ότι έχουν ενταχθεί οι εκτελεστές της Σέχτας Επαναστατών, και από την άλλη μια νέα ομάδα που επιθυμεί να μετεξελιχθεί σε διάδοχο της «17 Νοέμβρη».

• Ένα μηδενιστικό σχήμα από τη μία, το οποίο στρέφει τις βόμβες και τις κάννες των όπλων εναντίον του «συστήματος» και τα ιδεολογικά πυρά του κατά της πλειονότητας του κοινωνικού συνόλου.

• Στην απέναντι όχθη βλέπουν μια ομάδα «ιδεολόγων τρομοκρατών», που στρέφονται κατά συγκεκριμένων στόχων επιζητώντας τη συμπάθεια της κοινής γνώμης. Ό,τι δηλαδή επιζητούσε – και θεωρούσε ότι είχε κερδίσει σε έναν βαθμό για χρόνια – η «17 Νοέμβρη»!

Στην αντιτρομοκρατική είναι πεπεισμένοι ότι και οι δύο οργανώσεις διαθέτουν πλούσια οπλοστάσια έτοιμα να χρησιμοποιηθούν ανά πάσα στιγμή!

Παρά τις συλλήψεις των τριών τελευταίων ετών, την αποψίλωση της πρώτης γενιάς των Πυρήνων και την εξάρθρωση του Επαναστατικού Αγώνα, οι αρχές στάθηκε αδύνατο να εντοπίσουν τη γιάφκα όπου φυλάσσεται ο εξοπλισμός της Σέχτας. Για τα μέλη της οργάνωσης που ευθύνεται για τις δολοφονίες του αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα και του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια ούτε λόγος. Παραμένουν άφαντοι, παρά τα εξελιγμένα συστήματα παρακολούθησης που έχει στη διάθεσή της η αντιτρομοκρατική.

Δεδομένο είναι επίσης πως το σύγχρονο «αντάρτικο πόλεων» εξακολουθεί να διαθέτει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού έναντι της ΕΛ.ΑΣ., στοιχείο που ενισχύει την ανησυχία στους κόλπους της αντιτρομοκρατικής εν όψει ενός νέου χτυπήματος μιας εκ των δύο ενεργών οργανώσεων, με ανώτερους αξιωματικούς να εκφράζουν φόβους πως αυτή τη φορά το νέο μήνυμα των τρομοκρατών θα βαφτεί με αίμα.
Το αν έχουν δίκιο μένει απλώς να αποδειχθεί.