Είχε προκαλέσει αίσθηση η αποκάλυψη του «Ποντικιού» πριν από δύο εβδομάδες για τη λαθροχειρία που είχε γίνει σε κυβερνητικό επίπεδο προκειμένου με την αλλαγή του αλγορίθμου που έγινε να υπάρξει πλεονάζον διοικητικό προσωπικό στα οκτώ ΑΕΙ

Είχε προκαλέσει αίσθηση η αποκάλυψη του «Ποντικιού» πριν από δύο εβδομάδες (στο φύλλο της 3ης Οκτωβρίου) για τη λαθροχειρία που είχε γίνει σε κυβερνητικό επίπεδο προκειμένου με την αλλαγή του αλγορίθμου που έγινε να υπάρξει πλεονάζον διοικητικό προσωπικό στα οκτώ ΑΕΙ κι έτσι να θυσιαστεί και αυτό στον βωμό των απαιτήσεων της τρόικας.

Είχε επισημανθεί τότε από πολλούς ότι το μοντέλο που χρησιμοποίησε το υπουργείο Παιδείας για τον προσδιορισμό αυτών των αναγκών ήταν λανθασμένο και ουσιαστικά φτιάχτηκε για να οδηγήσει στη διαθεσιμότητα 1.350 διοικητικούς υπαλλήλους και να καλυφθεί μία ακόμη μνημονιακή υποχρέωση.
Οι αποκαλύψεις μας αλλά και οι επισημάνσεις αυτές επιβεβαιώνονται από τα σημεία και τέρατα που προβλέπει η εισήγηση του υπουργείου Παιδείας στο Κεντρικό Συμβούλιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης (20.9.2013).
Πρόκειται ουσιαστικά για αποτελέσματα από το περίφημο «Μοντέλο Δεικτών & Τιμών Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίων & ΤΕΙ» που κατασκευάστηκε από το υπουργείο για «τον υπολογισμό του διοικητικού προσωπικού που καταρχήν δύναται να τεθεί σε διαθεσιμότητα»:
1. Εκτιμήθηκαν οι απαιτήσεις σε διοικητικούς υπαλλήλους ως συνάρτηση των τμημάτων κάθε Ιδρύματος υπολογίζοντας μόλις 15 διοικητικούς υπαλλήλους για κάθε τμήμα. Για την κατανόηση του πρωτοφανούς αυτού ατοπήματος θα πρέπει να επισημανθεί ότι το Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών έχει πέντε τομείς και λειτουργεί 27 εργαστήρια και 66 κλινικές σε νοσοκομεία όπως το Αττικό, το Αρεταίειο, το Λαϊκό, το Ιπποκράτειο, το Παίδων «Αγία Σοφία», το ΚΑΤ, το Ευγενίδειο κ.ά.
2. Εκτιμήθηκαν οι απαιτήσεις σε διοικητικούς υπαλλήλους ως συνάρτηση του εξυπηρετούμενου φοιτητικού πληθυσμού κάθε Ιδρύματος υπολογίζοντας μόλις 1,5 διοικητικούς υπαλλήλους για κάθε 100 φοιτητές.
3. Εκτιμήθηκαν οι απαιτήσεις σε διοικητικούς υπαλλήλους ως συνάρτηση των μελών ΔΕΠ κάθε Ιδρύματος υπολογίζοντας μόλις έναν διοικητικό υπάλληλο για κάθε 100 μέλη ΔΕΠ!!!
Ας δούμε τι αποτελέσματα έδωσαν τα παραπάνω – υπερβολικά αυστηρά για τα διεθνή εκπαιδευτικά πρότυπα, ακόμα και αυτά του ΟΟΣΑ – για το Πανεπιστήμιο Αθηνών ως προς τις ανάγκες του σε διοικητικούς υπαλλήλους:
1. Ως συνάρτηση των τμημάτων κάθε Ιδρύματος: ανάγκες για 493 διοικητικούς υπαλλήλους.
2. Ως συνάρτηση του εξυπηρετούμενου φοιτητικού πληθυσμού κάθε Ιδρύματος: 1.123.
3. Ως συνάρτηση των μελών ΔΕΠ κάθε Ιδρύματος: 20!!!
Σύνολο αναγκών του Πανεπιστημίου Αθηνών: 1.648 διοικητικοί υπάλληλοι, δηλαδή 311 λιγότεροι από όσους έχει σήμερα.

Οι συντελεστές της διάλυσης
Τα μνημονιακά νούμερα κατά συνέπεια δεν έβγαιναν και τότε ανακαλύφθηκαν οι λεγόμενοι συντελεστές βαρύτητας, που ορίστηκαν σε 35% για τις απαιτήσεις σε διοικητικούς υπαλλήλους με βάση το πλήθος τμημάτων, σε 40% για τις απαιτήσεις με βάση τους εξυπηρετούμενους φοιτητές και σε 25% για τις απαιτήσεις με βάση το πλήθος μελών ΔΕΠ/ΕΠ.
Η εφαρμογή αυτών των συντελεστών είχε ως τελικό αποτέλεσμα το Πανεπιστήμιο Αθηνών να εκτιμηθεί ότι διαθέτει πλεονάζον προσωπικό και να οδηγούνται τελικά στη διαθεσιμότητα 498 διοικητικοί υπάλληλοι και το πανεπιστήμιο σε διάλυση. Είναι προφανές ότι το μοντέλο προσαρμόστηκε για να προκύψει το αποτέλεσμα που συνέφερε την κυβέρνηση και βεβαίως αν χρειαζόταν και νέα προσαρμογή, λ.χ. αυστηρότερους συντελεστές βαρύτητας, θα άλλαζε και πάλι.
Δεν έχουν δίκιο, λοιπόν, όλοι όσοι διαμαρτύρονται για αδιαφανείς και ατεκμηρίωτες διαδικασίες από πλευράς του αρμόδιου υπουργείου; Μήπως αυτός είναι ο λόγος που με ύποπτη επιμονή το υπουργείο αρνείται να δώσει στους συλλόγους των διοικητικών υπαλλήλων το πόρισμα της επιτροπής που «κατασκεύασε» και εφάρμοσε το περίφημο μοντέλο;
Είναι τυχαίο ότι το μοντέλο αγνοεί τις ανάγκες σε διοικητικούς υπαλλήλους για μια σειρά από κρίσιμες δραστηριότητες του Πανεπιστημίου Αθηνών (αλλά και των άλλων πανεπιστημίων), όπως:
1. Τις 66 πανεπιστημιακές κλινικές, στις οποίες παρέχονται ιατρικές υπηρεσίες αλλά και εκπαιδεύονται οι φοιτητές Ιατρικής, Οδοντιατρικής, Φαρμακευτικής κ.ά.
2. Τις φοιτητικές εστίες, στις οποίες διαμένουν πάνω από 10.000 φοιτητές.
3. Τα πανεπιστημιακά γυμναστήρια, τα διδασκαλεία ξένων γλωσσών, τις βιβλιοθήκες και σπουδαστήρια.
4. Τις επιτροπές ερευνών, που χειρίζονται και στηρίζουν το σύνολο των κοινοτικών προγραμμάτων των ΑΕΙ.
5. Τις διευθύνσεις κληροδοτημάτων, που καλούνται να αξιοποιήσουν την ακίνητη περιουσία των ΑΕΙ κ.ά.
Όμως οι αστοχίες και αλχημείες του περίφημου μοντέλου του υπουργείου δεν σταματούν στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά έχουν και άλλα θύματα. Έτσι έχουμε:
Θεσσαλονίκη: Ενώ λοιπόν η εισήγηση του υπουργείου για το πλεονάζον προσωπικό του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου (όπως κατατέθηκε στο Κεντρικό Συμβούλιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης στις 20.9.2013) ανέφερε ότι θα πρέπει να τεθούν σε διαθεσιμότητα 132 διοικητικοί υπάλληλοι, η τελική απόφαση αναφέρει ότι τίθενται σε διαθεσιμότητα 169 διοικητικοί υπάλληλοι. Τι άλλαξε μέσα στη συνεδρίαση και πώς το περίφημο μοντέλο έδινε άλλα αποτελέσματα τη μία ημέρα και άλλα (περισσότερο επιβαρυντικά μάλιστα) την επόμενη; Έχουν άδικο όσοι διαμαρτύρονται για περίεργα μαγειρέματα;
Επίσης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας η εισήγηση ανέφερε πλεόνασμα 40 διοικητικών υπαλλήλων που τίθενται σε διαθεσιμότητα. Τελικά όμως εξαιρέθηκε από την τελική απόφαση και στη θέση του μπήκε το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Πάτρα: Η εισήγηση του υπουργείου ανέφερε πλεόνασμα 65 διοικητικών υπαλλήλων του πανεπιστημίου που τίθενται σε διαθεσιμότητα. Η τελική απόφαση διαμορφώθηκε σε πλεόνασμα 118 διοικητικών υπαλλήλων!!!
Θεσσαλία: Εκεί στο πανεπιστήμιο η κατάσταση γίνεται εκρηκτική καθώς, ενώ η εισήγηση ανέφερε έλλειμμα δύο διοικητικών υπαλλήλων, η τελική απόφαση διαμορφώθηκε σε πλεόνασμα 33 διοικητικών υπαλλήλων που τίθενται σε διαθεσιμότητα. Τι μεσολάβησε και πάλι;

Και μετά το ξεπούλημα
Αυτό που όμως τρομάζει περισσότερο για το μέλλον του δημόσιου πανεπιστημίου είναι το ενιαίο βασικό σενάριο αναδιοργάνωσης που προτάθηκε από την Ομάδα Διοίκησης Έργου που συγκροτήθηκε στο υπουργείο Παιδείας (η ίδια που εφάρμοσε το μοντέλο), καθώς περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:
1. Την κατάργηση οργανικών θέσεων των υπό κατάργηση δραστηριοτήτων και ανάθεσή τους στον ιδιωτικό τομέα, όπως της καθαριότητας, της φύλαξης και της ασφάλειας.
2. Την κατάργηση οργανικών θέσεων από συγχώνευση οργανικών μονάδων προκειμένου να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας σε δραστηριότητες όπως βιβλιοθήκες, χωρίς να θεωρείται απίθανο η διαχείριση ορισμένων να περάσουν σε ιδιωτικά χέρια.
3. Τη μείωση μεγέθους ή κατάργηση οργανικών μονάδων που δεν ασκούν βασικές πολιτικές.
Με άλλα λόγια, η απόφαση για τις διαθεσιμότητες ήταν η πρώτη πράξη της επίθεσης της κυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Η επόμενη πράξη προβλέπει και νέες διαθεσιμότητες προσωπικού, περαιτέρω μείωση των προϋπολογισμών των ΑΕΙ και εν τέλει την αλλαγή του άρθρου 16 του Συντάγματος, ώστε να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών «πανεπιστημίων».
 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.