Συνδαιτυμόνες στελέχη της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιον «έχρισαν» πρωθυπουργό.

Σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου γνωρίζουν ότι τους τελευταίους δύο μήνες έχουν γίνει τουλάχιστον τρία δείπνα με συνδαιτυμόνες στελέχη της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ και «μενού» τον σχηματισμό άλλης κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, για να επιτευχθεί η συμμετοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια τέτοια «οικουμενική» κυβέρνηση έχει πέσει στο τραπέζι ακόμη και η πρωθυπουργία, παρότι το πρόσωπο που κυκλοφορεί περισσότερο στις σχετικές συζητήσεις παρασκηνίου ως καταλληλότερο είναι ο Π. Πικραμμένος.
Από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει ανταπόκριση ούτε κάποιο στέλεχος που θα μπορούσε να συνεργαστεί παραγωγικά για την προώθηση αυτού του σχεδιασμού. Στο εσωτερικό της Ν.Δ. όμως η στρατηγική αυτή εξακολουθεί να εμπνέει φιλόδοξους διαδόχους του Σαμαρά. Το σενάριο αυτό υποστηρίζεται και από τη ΔΗΜΑΡ, αφού και δημοσίως ο Φώτης Κουβέλης έχει αναφερθεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Στην Αγίου Κωνσταντίνου συζητείται η πιθανότητα να άλλαζαν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών, ώστε να επιστρέψει η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση με άλλους όρους και, φυσικά, με ένα ισχυρό άλλοθι.

Στο περιβάλλον του Σαμαρά έχουν καταγράψει ότι η Ντόρα Μπακογιάννη, τελευταία, είναι πολύ κριτική απέναντι στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, έχει αποδοκιμάσει τη θεωρία των «δύο άκρων», έχει υπαινιχθεί ότι την ενοχλεί η ρητορεία στενών συνεργατών του πρωθυπουργού, όπως ο Χρ. Λαζαρίδης, και εμφανίζεται, προσεκτικά, ως υπέρμαχος μιας «ποιοτικότερης» σχέσης με την αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο Αβραμόπουλος
Θεωρητικός της εθνικής συναίνεσης είναι, άλλωστε, και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος ως υπουργός Εξωτερικών ήταν πάντα πρόθυμος να ενημερώνει τον ΣΥΡΙΖΑ και ως υπουργός Άμυνας δείχνει κατανόηση στην επιθυμία του να διερευνηθεί η υπόθεση των υποβρυχίων. Για το θέμα αυτό συγκρούστηκε μετωπικά με τον Βενιζέλο, τον οποίο στήριξε το Μέγαρο Μαξίμου, με αποτέλεσμα να ενισχυθεί το προφίλ του ως υπερκομματικού παίκτη.

Ο Αβραμόπουλος αποφεύγει τις ζυμώσεις με τους βουλευτές που θεωρούνται ύποπτοι για ανταρσία και γενικώς δεν κάνει κινήσεις που να μπορούν να θεωρηθούν υπονομευτικές της ηγεσίας. Παράλληλα προσέχει πάρα πολύ τις σχέσεις του με τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει πολύ καλή επικοινωνία με αρκετά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δημόσια εικόνα του, όπως θυμηθήκαμε με αφορμή την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, όταν έφερε πίσω τα τεθωρακισμένα εξασφαλίζοντας και χορηγία για τα έξοδα.

Θεωρώντας ότι έχει «αδειαστεί» από τον πρωθυπουργό, που δεν τον έκανε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και τον έβγαλε από το υπουργείο Εξωτερικών για να χωρέσει ο Βενιζέλος, προφανώς κινείται πλέον στον δικό του δρόμο, που, δυνητικά, οδηγεί στην Προεδρία της Δημοκρατίας.

Αλλά και αυτή είναι μια θέση περιζήτητη, οπότε το στριμωξίδι θα είναι αναπόφευκτο. Αρκετοί καραμανλικοί την ονειρεύονται για τον Κώστα Καραμανλή. Και θεωρούν ότι, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ διαχωρίζει τη Δεξιά του Καραμανλή από τη Δεξιά του Σαμαρά, παίζοντας με τις λεπτές γαλάζιες εσωκομματικές ισορροπίες, ο Αλ. Τσίπρας θα μπορούσε να τον προτείνει ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μια και, μετά τον Παπούλια, η σειρά είναι για δεξιό πρόεδρο, αν η Κουμουνδούρου θελήσει να τηρήσει την πολιτική παράδοση.

Οι καραμανλικοί προκαλούν και αυτοί, για άλλους λόγους και με άλλον τρόπο, πολιτικές ημικρανίες στο Μέγαρο Μαξίμου. Το αγαπημένο τους σπορ είναι η στοχοποίηση του Στουρνάρα, αλλά και αυτοί αρέσκονται στην αποδοκιμασία της θεωρίας των «δύο άκρων», στην υπενθύμιση της σημασίας του μεσαίου χώρου και, γενικώς, δεν έχουν δισταγμό στο να φέρουν σε δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό, είτε τραβώντας μια επίθεση στον κυβερνητικό του εταίρο Ευ. Βενιζέλο είτε ασκώντας κριτική σε κυβερνητικές επιλογές.

Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις Σαμαρά – Καραμανλή είναι παγωμένες. Δεν ανταλλάσσουν απόψεις, δεν επικοινωνούν τακτικά, δεν συνεννοούνται. Αλήθεια είναι επίσης ότι ο πρώην πρωθυπουργός, παρόλο που μιλάει συχνά με βουλευτές και στελέχη, δεν έχει ενθαρρύνει κανέναν και καμία ομάδα να κινηθεί προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Ο Αντώναρος τιτιβίζει χωρίς προηγούμενη συνεννόηση, ο Προκόπης επίσης, για τον Νικήτα και τον Άρη δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτενεργούν, το ίδιο ισχύει και για τον Στυλιανίδη.

Παρ’ όλα αυτά, ρίχνοντας συνεχώς διάφορες μπηχτές εναντίον του κυβερνητικού έργου, γίνονται ενοχλητικοί στο Μέγαρο Μαξίμου, που δεν τους καταλογίζει φραξιονισμό και δεν βλέπει κινητοποίηση μιας ομάδας, αλλά ατομικές επιδιώξεις που συγκλίνουν στο ίδιο αποτέλεσμα.

«Βούδας»
Παρόλο που ο ηγέτης στον οποίο αναφέρονται παραμένει «βούδας», αρκετοί καραμανλικοί, που αισθάνονται παραγκωνισμένοι, προσβλέπουν στη δυναμική επιστροφή του σε κάποιο σημαντικό ρόλο. Για κάποιους στις παρυφές της Ν.Δ. αυτός ο ρόλος είναι εκείνος του ηγέτη που θα ενώσει όλη τη Δεξιά και θα της ξαναδώσει εκλογικό σφρίγος.

• Ο πρώην υπουργός Κώστας Κιλτίδης είναι ο τελευταίος που δήλωσε ότι πρέπει «να παρέμβει ο Κώστας Καραμανλής ως ο μακροβιότερος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, της ναυαρχίδας πάλαι ποτέ του αστικού κόσμου και αυτός που έχει στίγμα και αναφορά ιδεολογική».

• Είχε προηγηθεί πριν από μερικούς μήνες ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Παύλος Χαϊκάλης προτείνοντας την ένωση όλων των κομμάτων – πλην της Χρυσής Αυγής – με πρωθυπουργό τον Καραμανλή και αντιπρόεδρο τον Τσίπρα. Πέρα από την ελαφρότητα της πρότασης, σημασία έχει ότι τον Καραμανλή επικαλούνται και πρόσωπα που βρίσκονται σήμερα εκτός των τειχών της Ν.Δ. και του αποδίδουν χαρακτηριστικά εγγυητή της εθνικής ενότητας και της πολιτικής ομαλότητας.

Η επαναφορά στο προσκήνιο των σεναρίων για σχέδιο δολοφονίας του από ξένο παράγοντα ενθαρρύνουν όσους τον φαντάζονται να έρχεται πάνω στο άσπρο άλογο για να μας σώσει.

Είναι ένας από αυτούς ο Βύρων Πολύδωρας; Μάλλον όχι, απαντούν οι μυημένοι στα γαλάζια μυστήρια. Περισσότερο πιστεύουν ότι ο πρώην υπουργός βλέπει μπροστά τη δημιουργία νέου κόμματος της Λαϊκής Δεξιάς, που θα μπορέσει να πάρει κάποιους από τους ψηφοφόρους που εγκατέλειψαν τη Χρυσή Αυγή μετά τη δολοφονία Φύσσα και προσβλέπει σε έναν δικό του ρόλο εκεί.

Ανάλογα κίνητρα αποδίδονται, για παράδειγμα, και στον καραμανλικό Γιώργο Βλάχο, για τον οποίο άλλωστε ακούγεται ότι θέλει να είναι υποψήφιος δήμαρχος… Η αναζήτηση προοπτικής εκτός των τειχών της Βουλής ή εκτός των τειχών της Ν.Δ. είναι κινητήριος δύναμη για αντιμνημονιακές στροφές ακόμη και 180 μοιρών. Άλλωστε στην ανάποδη στροφή, από το αντιμνημονιακό στο μνημονιακό, πρώτος διδάξας είναι ο ίδιος ο αρχηγός τους και πρωθυπουργός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν την αλληλεγγύη του.