Για τον κουτσοφλέβαρο πάνε οι προσφορές. Γόρδιος δεσμός το νέο καζίνο στην πρωτεύουσα.

O λόγος δεν είναι άλλος από το ότι στην υπόθεση του Ελληνικού μπλέχτηκε και επίσημα η υπόθεση ενός νέου καζίνο για την περιοχή της πρωτεύουσας. Και βέβαια, οι πολλές και διάφορες διαρροές των τελευταίων ημερών δεν είναι άσχετες με την υπόθεση. Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι.

Η αποχώρηση της Qatari Diar (για δεύτερη φορά) από την κούρσα για το Ελληνικό ήταν ένα πλήγμα για το κυβερνητικό στρατόπεδο, το οποίο έμεινε τεχνικά με τρεις διεκδικητές: τους Ισραηλινούς της Elbit, τους Βρετανούς της London & Regional Properties και τον όμιλο Λάτση.

Το φαραωνικών διαστάσεων επενδυτικό πρόγραμμα του Ελληνικού είναι τέτοιο, που φοβίζει και τον Λάτση. Τις περασμένες εβδομάδες ο επικεφαλής του ελληνικού ομίλου Οδυσσέας Αθανασίου δήλωνε (διόλου τυχαία) ότι «το project του Ελληνικού είναι ούτως ή άλλως πολύ μεγάλο για τη Lamda». Τι λογικότερο, λοιπόν, το όλο project να «ντυθεί» και με μια άδεια για καζίνο (σχεδόν στην καρδιά της πόλης), ώστε να αμβλύνει τις εντυπώσεις για το ρίσκο των επενδυτών.

Μεγάλο φιλέτο

Ας μην ξεχνάμε ότι η επένδυση στο πρώην αεροδρόμιο περιλαμβάνει αξιοποιήσιμη έκταση 6.200 στρεμμάτων, με παράκτια ζώνη συνολικής έκτασης 955.000 τ.μ., η οποία περιλαμβάνει την Ολυμπιακή Μαρίνα Αγίου Κοσμά, το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Νεότητας Αγίου Κοσμά και παράκτιο μέτωπο μήκους 3,5 χλμ.

Μεγάλο λοιπόν το φιλέτο, αλλά μεγάλη και η επένδυση (υπολογίζεται χονδρικά στα 5-6 δισ. ευρώ σε βάθος 10ετίας) και αντίστοιχα μεγάλοι οι κίνδυνοι. Το καζίνο λοιπόν έγινε το κερασάκι στην τούρτα του Ελληνικού και για τον λόγο αυτό με την ένταξή του συμφώνησαν (ή, για την ακρίβεια, πίεσαν) και οι τρεις διεκδικητές.

Έτσι τις τελευταίες ημέρες του χρόνου το ΤΑΙΠΕΔ εισηγήθηκε προς τα συναρμόδια υπουργεία ότι στο σχέδιο της σύμβασης που θα κληθούν να υπογράψουν οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές να υπάρχει πρόβλεψη και για καζίνο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η σύμβαση πώλησης που έχει σταλεί προς έγκριση στα εμπλεκόμενα υπουργεία (Οικονομίας, Περιβάλλοντος κ.λπ.) προβλέπει τη δυνατότητα εγκατάστασης καζίνο σε κάποιο σημείο της έκτασης του Ελληνικού, που σημαίνει ότι για τη χορήγηση της σχετικής κρατικής άδειας (για τη λειτουργία του καζίνο) θα προκηρυχθεί άλλος διαγωνισμός. Κάτι τέτοιο βέβαια θα πρέπει, εκτός από την κυβερνητική βούλα, να πάρει και την έγκριση της Βουλής, οπότε θα χρειαστεί και χρόνος, αλλά και μηχανισμός για τον έλεγχο των αναμενόμενων αντιδράσεων…

Οι μονομάχοι

Με το καζίνο (σχεδόν) εξασφαλισμένο, οι μνηστήρες του Ελληνικού ετοιμάζονται για τον τελευταίο γύρο. Δεν βρίσκονται όμως όλοι στην ίδια μοίρα. Εδώ και εκεί τις τελευταίες ημέρες διαβάζουμε για τα προβλήματα των Ισραηλινών της Elbit, αλλά και για την «αποστασιοποίηση» της London Regional, που θεωρεί ριψοκίνδυνη μια επένδυση 5-6 δισ. στην Ελλάδα.

Τα προβλήματα της ισραηλινής εταιρείας, εισηγμένης στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και του Τελ Αβίβ, δεν είναι καινούργια. Τον περασμένο Οκτώβριο αναγκάστηκε να «κουρέψει» ομόλογα που είχε εκδώσει, ενώ πριν από έναν χρόνο οι Midroog και Maalot, θυγατρικές των Moody’s και Standard & Poor’s, υποβάθμισαν την αξιολόγηση των ομολόγων της Elbit, σε μια κίνηση που άρχισε να οδηγεί την ισραηλινή εταιρεία σε πτώση.

Όσο για τους Άγγλους, οι ενδοιασμοί μάλλον θα πρέπει να αποδίδονται στη δυσκολία εξεύρεσης χρηματοδότη για το (ομολογουμένως ριψοκίνδυνο) ελληνικό πρόγραμμα σε μια περίοδο που ταυτόχρονα τρέχουν την ανάπτυξη του οικιστικού και εμπορικού έργου Panama City στον Παναμά, που απαιτεί αντίστοιχα μεγάλα κεφάλαια. Όλα αυτά βέβαια (που μάλλον σκόπιμα διακινούνται τις τελευταίες ημέρες) δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά βούτυρο στο ψωμί του Λάτση, που εξ αρχής δήλωνε ότι το Ελληνικό τον ενδιαφέρει όσο τίποτε άλλο…

Από την πλευρά του, ο ελληνικός όμιλος φέρεται κατά καιρούς να έχει διασφαλίσει τη συνεργασία του πρίγκιπα του Μπαχρέιν, των Τούρκων της Dogus και της κινεζικής Fosun. Κεφάλαια ιδιαίτερα ισχυρά και αρκετά αξιόπιστα, που δεν αποκλείεται και να συνδυαστούν, όπως φάνηκε στην περίπτωση του Αστέρα.

Τι θα γίνει όμως με το καζίνο;

Καταρχήν δεν είναι η πρώτη φορά που Έλληνες και ξένοι επιχειρηματίες ζητούν να γίνει καζίνο στο Ελληνικό. Η προηγούμενη φορά ήταν το 2007, όταν ο ισραηλινής καταγωγής δισεκατομμυριούχος Σέλντον Άντελσον, ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης διαχειρίστριας καζίνων παγκοσμίως, της Las Vegas Sands (αλλά και με βαθύ παρελθόν…), είχε ζητήσει από τον Αλογοσκούφη να αναλάβει ο ίδιος την επένδυση. Συνέχεια δεν δόθηκε τότε, αλλά τις τελευταίες εβδομάδες ο Άντελσον επανεμφανίστηκε στο αθηναϊκό προσκήνιο.

Οι πληροφορίες λένε πως βρίσκεται κοντά στους Ισραηλινούς της Elbit, αλλά οι διαβουλεύσεις είναι διαρκείς και στην πραγματικότητα δεν αποκλείεται να βρίσκεται σε προσέγγιση με οποιονδήποτε.

Την ίδια στιγμή στην υπόθεση εμπλέκονται και τα δύο υφιστάμενα καζίνο, τα οποία λόγω της κρίσης αντιμετωπίζουν προβλήματα, με τις δουλειές τους να έχουν συρρικνωθεί. Η οικογένεια Λασκαρίδη, του καζίνου της Πάρνηθας, έχει ζητήσει επίσημα και από καιρό τη μεταφορά του σε άλλη θέση στην Αττική. Μάλιστα οι πολύ καλές σχέσεις που διατηρεί η εφοπλιστική οικογένεια με τον όμιλο Λάτση έχει δώσει τροφή σε σχόλια ότι θα μπορούσε να υπάρξει και σύμπραξη.

Στην κυβέρνηση, όμως, επιμένουν ότι η μεταφορά της Πάρνηθας στην παραλία θα μείωνε την αξία της άδειας. Εκτός αν… πέσει χρήμα. Στο καζίνο Λουτρακίου οι Ισραηλινοί μέτοχοι της Club Hotel έχουν ξεκαθαρίσει ότι τόσο μια μεταφορά της Πάρνηθας στην Αθήνα όσο και η έκδοση μια νέας άδειας στην Αττική θα είναι αιτία πολέμου. Και επικαλούνται τις σχετικές προβλέψεις της σύμβασης που έχουν υπογράψει με το κράτος…