Στην υποβάθμιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων λόγω λιτότητας αναφέρθηκε σε έκθεσή της η Διεθνής Ομοσπονδία για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε. 

 

«Η κρίση είχε σοβαρές και μακροχρόνιες επιπτώσεις στα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα. Μεταξύ άλλων: καλπάζουσα ανεργία, η οποία σε χώρες όπως η Ελλάδα έφτασε σε πρωτοφανή επίπεδα, ειδικά στις νεότερες γενιές. Υποβάθμιση της προστασίας του εργατικού δυναμικού, της ασφάλειας της υγείας στις συνθήκες εργασίας καθώς και της συλλογική διαπραγμάτευσης», αναφέρει μεταξύ άλλων, στην έκθεσή της η Διεθνής Ομοσπονδία για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. 

 

«Η κοινωνική αναταραχή και η ματαίωση για τα μέτρα λιτότητας προκάλεσαν ευρεία δυσαρέσκεια και μεγάλης κλίμακας διαδηλώσεις, οι οποίες όλο και πιο συχνά αντιμετωπίζονται με βίαιη καταστολή από τις αρχές. Οι περιορισμοί στα άλλα δικαιώματα (στα δικαιώματα του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι, το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, της ελεύθερης πληροφόρησης και το δικαίωμα στη χρηστή απονομή δικαιοσύνης, πολλαπλασιάζονται συνεχώς, ενώ το δικαίωμα του λαού να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων περιορίζεται συνεχώς», προσθέτει η έκθεση. 

 

«Άγνωστο αν η Ελλάδα θα επιστρέψει στο ‘’κανονικό’’» 

 

Ανάμεσα στις Ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες έχουν πληγεί από την λιτότητα, η Ελλάδα συγκαταλέγεται σε αυτές που έχουν πληγεί περισσότερο. «Εδώ, ο αντίκτυπος της κρίσης ήταν τόσο μεγάλος στην εύρυθμη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας, ώστε είναι δύσκολο να προσδιοριστεί εάν και πότε τα πράγματα θα επιστρέψουν στο «κανονικό»9 – μια κατάσταση καθίσταται δυνητικά μη αναστρέψιμη στον βαθμό που προοιωνίζεται μια νέα «ομαλότητα», στην οποία πράγματα που θεωρούνταν αδιανόητα λίγα μόνο χρόνια πριν γίνονται τώρα αποδεκτά με προθυμία», αναφέρει η έκθεση για την χώρα μας.

 

 «Το 2009, οι κοινωνικές δαπάνες, με εξαίρεση τις συντάξεις και την υγεία, βρισκόταν αισθητά χαμηλότερα από τα ευρωπαϊκά πρότυπα, καθώς αποτελούσαν μόνο το 4,25% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η αποτελεσματικότητα των κοινωνικών επιδομάτων στη μείωση της φτώχειας κυμαίνονταν περίπου στο ένα τρίτο του μέσου όρου της ζώνης του ευρώ λόγω κακής στόχευσης, μη εξέτασης των διαθέσιμων πόρων ζωής των δικαιούχων και μιας βαριάς εξάρτησης από ανταποδοτικές παροχές.18 Έτσι, όταν χιλιάδες εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους λόγω της κρίσης, οι ίδιοι και τα εξαρτώμενα από αυτούς άτομα έχασαν και την πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές. Επιπλέον, κάποιες παροχές, όπως οικογενειακά επιδόματα, διοχετεύθηκαν ισομερώς σε πλούσιους και φτωχούς: ο ΟΟΣΑ εκτίμησε ότι μόνο το 50% των δικαιούχων τέτοιων επιδομάτων ανήκε στο φτωχότερο 30% του πληθυσμού», προσθέτει η έκθεση.

 

 

Δείτε εδώ όλη την έκθεση εδώ