Νόμισε ότι ο πολιτικός όρκος που έδωσε ο Πρωθυπουργός θα άνοιγε το δρόμο και στη δική της ορκωμοσία ως ειδικευόμενης ιατρού…αλλά «θέλει πολύ κόπο για να έρθει η Άνοιξη» όπως ανέφερε η ίδια χαρακτηριστικά.

Μάλλον ο κ. Διοικητής δεν το είχε ξανακούσει. Σάμπως και οι ειδήσεις εκείνες τις μέρες δεν είχαν αναφέρει τίποτα για την πολιτική ορκωμοσία του πρωθυπουργού και της νέας κυβέρνησης; Σάμπως και ήταν μια διαδικασία άγνωστη, που δεν είχε πραγματοποιηθεί ποτέ ξανά από τους προκατόχους του κ. Διοικητή; Θεώρησε, λοιπόν, λογικό να με διώξει από το γραφείο του, χωρίς, φυσικά, να υπογράψει την σύμβασή μου, και πληροφορώντας με (μετά από δική μου πίεση) ότι δεν πρόκειται να διοριστώ αν δεν ορκιστώ θρησκευτικά. 

Και στη διαβεβαίωση μου ότι δεν πρόκειται να το κάνω, η απάντηση ήταν «θα περιμένουμε τη γνωμοδότηση του δικηγόρου». Λίγη ώρα αργότερα, και μετά από παρέμβαση των υπολοίπων εργαζομένων στη διοίκηση (και προς τιμήν τους), ολοκληρώθηκε η τυπική (;) διαδικασία. Ορκίστηκα πολιτικά, διαβάζοντας τον όρκο που είχα ήδη υπογράψει, υπεγράφη η σύμβαση, και, έτσι, ξεκίνησε η μακρά πορεία της εκπαίδευσής μου».