Αρχικά ο Χιουζ επιχειρεί να κάνει μια σύντομη ιστορική αναδρομή για τους διαχρονικούς διωγμούς που έχουν υποστεί οι ελληνορθόδοξοι της Τουρκίας από τις τουρκικές κυρβενήσεις κάτι που σύμφωνα με τον Χιούζ οδήγησε το Πατριαρχείο να συνάψει στενές σχέσεις με την αμερικανική πολιτική ηγεσία.

Αυτό έχει αποτέλεσμα, όπως παρατηρεί ο Χιούζ, ορισμένες από τις κύριες πηγές χρηματοδότησης του Πατριαρχείου να προέρχονται από Ελληνοαμερικάνους ή αλλους φορείς και πως  μέλη του αμερικανο-ισραηλινού λόμπι στην Αμερική είναι  ιερείς του Πατριαρχείου. Ταυτόχρονα ο Χιουζ αναφέρει πως  οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τις θρησκευτικές μειονότητες στην Τουρκία ως εργαλείο για την άσκηση διπλωματικών πιέσεων.

Ο αρθογράφος μάλιστα αναφέρεται στις καλές σχέσεις που διατηρεί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με το κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλεν στα πλαίσια του διαθρησκευτικού διαλόγου και πως ίσως αυτό αποτελέσει «πάτημα» για τον Ερντογάν για να κάνει εκκαθαρίσεις και στο Πατριαρχείο.  Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Χιουζ, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος το 1996 είχε συναντηθεί με τον Φετουλάχ Γκιουλέν, ενώ το 2012 ο Πατριάρχης είχε «πλέξει το εγκώμιο» του Γκιουλέν στην ‘Ενωση Δημοσιογράφων και Συγγραφέων  – της οποίας επίτιμος πρόεδρος είναι ο Φετουλαχ Γκιουλέν- για την προσπάθεια που καταβάλει ώστε να υπάρξει γόνιμος διάλογος μεταξύ όλων των θρησκειών.

Από εκεί ορμόμενος, ο Αμερικάνος διπλωμάτης υποστηρίζει ότι  θα ήταν πολύ εύκολο για τον Ερντογάν να κόψει τις πηγές χρηματοδότησης για την ολιγομελή ορθόδοξη κοινότητα της Τουρκίας, προκειμένου να απαλλαγεί μια και καλή από τον Ορθόδοξο Πατριάρχη. «Από την άλλη μεριά, όμως, η συνεργασία με τον Ορθόδοξο Πατριάρχη θα μπορούσε να δώσει νέες δυνατότητες στην Τουρκία προκειμένου να βελτιώσει την φήμη της και να επεκτείνει την επιρροή της στον ορθόδοξο κόσμο» καταλήγει ο αμερικανός διπλωμάτης.