Σε παλαιότερο σημείωμά μας είχαμε γράψει ότι «η δημοκρατία είναι από τη σωστή μεριά της ιστορίας», θέλοντας να επισημάνουμε ότι ο Πούτιν όπως και όλοι οι αιμοσταγείς δικτάτορες ηττώνται απ’ την ανθρώπινη ανάγκη για ελευθερία. 

Ο Πούτιν έκανε λάθος, ο Πούτιν ερμήνευσε λάθος την «παρακμή της Δύσης», την ανεκτικότητά της, την αμετακίνητη προσήλωσή της στην δημοκρατία, που δεν φοβάται τα λάθη της, που δεν καλύπτει τις αδυναμίες της αλλά που όταν το φέρει η ανάγκη, εμπιστεύεται την ακατανίκητη δύναμή της που δεν είναι άλλη από τις αξίες της:  Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο Πούτιν και ο κάθε Πούτιν, είναι ότι η Δύση υπερασπίζεται την ρουτίνα της καθημερινότητας των πολιτών της, το να γυρίσουν στο σπίτι τους, να στρώσουν το δικό τους πιάτο στο τραπέζι, να πιουν τον καφέ τους στην δική τους κούπα, δίχως φόβο μην δηλητηριαστούν.

Σε αυτόν τον καθόλα αναχρονιστικό πόλεμο που διεξάγεται στην Ευρώπη με αποκλειστική ευθύνη του δικτάτορα Πούτιν και του ρωσικού μεγαλοϊδεατισμού που βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση στο εσωτερικό της Ρωσίας, κανείς δεν περίμενε  ότι μια χώρα σαν την Ουκρανία θα μπορούσε να αντέξει πάνω από μια εβδομάδα, άντε δέκα μέρες…  Ωστόσο, με την σημαντική -δεν πρέπει να παραβλέπεται αυτό- βοήθεια της Δύσης, οι Ουκρανοί  δείχνουν πρωτοφανή  ηρωισμό και αναδεικνύονται μέσα στις πλέον φρικτές συνθήκες ως ένας λαός αξιοπρεπής και απίστευτα γενναίος. Ταυτόχρονα, μέσα από αυτόν τον επώδυνο πόλεμο, η Ουκρανία σφυρηλατεί  την εθνική της ταυτότητα, αποκτά ξεκάθαρη εθνική συνείδηση με κυρίαρχο χαρακτηριστικό το άσβεστο μίσος εναντίον της Ρωσίας. Αυτοί οι δυο λαοί αποξενώθηκαν πλέον οριστικά καθώς θα τους χωρίζει ένας μακρύς κατάλογος ρωσικών εγκλημάτων πολέμου που έρχεται να προστεθεί στην ουκρανική τραγωδία του 1932 από την σταλινική κτηνωδία, με 6 εκατομμύρια νεκρούς Ουκρανούς από πείνα κι εξάντληση.

Σήμερα ο πρόεδρος Ζελένσκι -που επίσης τα εγχώρια  ξεφτέρια με το ξουράφι μυαλό αποκαλούσαν «Χαϊκάλη» και γελούσαν στη σκέψη ότι ο Πούτιν θα τον κάνει μια μπουκιά!-  μίλησε στο αμερικανικό Κογκρέσο μετά την επίσκεψή του στο Οβάλ Γραφείο. Η Αμερική -για πολλοστή φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο-  εμφανίζεται ως εγγυητής της Δύσης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων ελευθεριών, ως ο υπέρτατος υπερασπιστής του τρόπου ζωής μας, της καθημερινότητάς μας και εν τέλει της ευτυχίας μας. Η Αμερική συνεχίζει να στηρίζει την Ουκρανία παρέχοντάς της κάθε είδους βοήθεια.

Και τότε οι Αμερικανοί ήταν αυτοί που όταν χρειάστηκε στις αρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου προσέφεραν μιαν απίστευτη σε κόστος βοήθεια στην σταλινική Ρωσία. Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Νικήτα Χρουστσόφ  γράφει σχετικά με τη … «ιμπεριαλιστική»  βοήθεια Lend-lease στα απομνημονεύματά του: «Θα ήθελα να μιλήσω με κάθε ειλικρίνεια για τις απόψεις του Στάλιν για το εάν ο Κόκκινος Στρατός και η Σοβιετική Ένωση θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπίσει τη ναζιστική Γερμανία και να επιζήσουν από τον πόλεμο χωρίς βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία.  Ο Στάλιν επανέλαβε πολλές φορές όταν συζητούσαμε ελεύθερα μεταξύ μας ότι “αν δεν μας είχαν βοηθήσει οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν θα είχαμε κερδίσει τον πόλεμο”.»* 

Slava America! Slava Patriot!

*Χρουστσόφ, Νικήτα Σεργκέεβιτς· Khrushchev, Serge (2004). Αναμνήσεις του Nikita Khrushchev: Commissar, 1918–1945 . Penn State Press. σελ. 638–639.

Διαβάστε επίσης:

Να βάλουμε θετικό πρόσημο στο 2023

Πρακτικά ανεφάρμοστη η νέα αύξηση ασφαλιστικών εισφορών

To μήλο της Εύας