Έχει ενδιαφέρον η συζήτηση στον ΣΥΡΙΖΑ περί «μεταπολιτικής», η οποία, σύμφωνα με στελέχη του, τον χτύπησε κατακέφαλα διά του Κασσελάκη. Ο εν λόγω όρος δεν αντιμετωπίζεται με την ίδια διάθεση απ’ όλους ούτε σημαίνει τα ίδια για όλους.

Ας δεχτούμε όμως, για χάρη της συζήτησης, ότι πράγματι η «μεταπολιτική» είναι η νίκη της εικόνας επί της πολιτικής.

Πρώτο ερώτημα: Γιατί η «μεταπολιτική» εισέβαλε στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι στα υπόλοιπα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου»; Τι έκανε ψηφοφόρους και μέλη του να απορρίψουν ηχηρά τα πλέον πολιτικοποιημένα – και με πιο συμπαγή ιδεολογική ταυτότητα – στελέχη του και να αναδείξουν πρώτο τον «μεταπολιτικό» Κασσελάκη και δεύτερη τη συγκριτικά λιγότερο χρεωμένη με πολιτικές «αμαρτίες» και ιδεολογικό δογματισμό Αχτσιόγλου;

Δεύτερο ερώτημα: Τι φταίει για την ήττα όσων σήμερα διαμαρτύρονται;

● Η πολιτική που άσκησαν ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση; Η έλλειψη αυτοκριτικής;

● Η αδυναμία κατανόησης βασικών κοινωνικών αναγκών;

● Μήπως τα τελευταία χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ εκπαίδευσε τους ψηφοφόρους του στη διεκδίκηση της εξουσίας πάση θυσία αντί για την άσκηση πολιτικής;

Τα ζητούμενα στην ανάλυση ενός αποτελέσματος είναι πάντα δύο: Γιατί νίκησε ο νικητής, αλλά και γιατί έχασε ο ηττημένος. Το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα πάντως είναι δείγμα αδυναμίας και λέγεται «αντιποδόσφαιρο»…

Διαβάστε επίσης:

«Ευγενής, λαμπερός»: Οι εντυπώσεις βουλευτή που συνάντησε πρώτη φορά τον… αρχηγό του

Ο Μητσοτάκης, ο Άδωνις και το… ΚΚΕ

Νέα Δημοκρατία: Ο Κασσελάκης αλλάζει τα σχέδια για το ΛΟΑΤΚΙ+ νομοσχέδιο της κυβέρνησης