Από την 59η Μπιενάλε της Βενετίας η εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας της Λουκίας Αλαβάνου «Στον δρόμο για τον Κολωνό», βρήκε… Στέγη.

«Στη διάρκεια μιας επίσκεψής μου σε μια αχαρτογράφητη περιοχή της Δυτικής Αττικής, χάθηκα και βρέθηκα τυχαία στο γκέτο των Ρομά, το οποίο θεωρείται ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη στην Ελλάδα. Αυτή η κοινότητα Ρομά εγκαταστάθηκε εκεί τη δεκαετία του 1980, ερχόμενη από τη Θήβα, όπως και ο Οιδίπους δηλαδή. Υπάρχει μάλιστα μια υπόθεση ότι η διαδρομή που ακολούθησε ο Οιδίπους, από τη Θήβα προς τον Κολωνό, περνούσε ακριβώς από αυτή την τοποθεσία, που έχει το ενδιαφέρον όνομα Νέα Ζωή».

Αυτή ήταν η έμπνευση της όπως την περιγράφει η εικαστικός, υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση και fellow artist στο ONX Studio, τη διεθνή πρωτοβουλία του Ιδρύματος Ωνάση στη Νέα Υόρκη για την τεχνητή νοημοσύνη και την επαυξημένη πραγματικότητα, Λουκία Αλαβάνου για την εγκατάσταση-ταινία εικονικής πραγματικότητας  με τίτλο «Στον δρόμο για τον Κολωνό» που εκτίθεται στην Στέγη.

«Στον δρόμο για τον Κολωνό», λοιπόν, ή πώς ο «Οιδίπους επί Κολωνώ» γίνεται virtual reality ταινία με πρωταγωνιστές Ρομά.

Μια εγκατάσταση, που εκπροσώπησε τη χώρα μας στην 59^η Μπιενάλε της Βενετίας και την οποία συνθέτουν ντοκιμαντέρ, μυθοπλασία, πτήσεις με drone, slapstick, βίντεο κλιπ εμπνευσμένα από τη διαβαλκανική ποπ κουλτούρα σύγχρονων Ρομά τραγουδιστών, εξεζητημένες φάρσες, τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας, ημισφαιρικοί θόλοι και υβριδικά καθίσματα εμπνευσμένα από τον αρχιτέκτονα της ουτοπίας του μοντερνισμού Τάκη Ζενέτο.

Στην εγκατάστασή της, η Λουκία Αλαβάνου προσκαλεί το κοινό να κάνει ένα ταξίδι στον χρόνο, με μια πλοκή που εκτυλίσσεται γύρω από τα θέματα των γηρατειών και του θανάτου, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της οικουμενικής ελευθερίας, με κυρίαρχη τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα της μετανάστευσης, του εκτοπισμού, των μειονοτήτων, των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

 Στον ημιφωτισμένο εκθεσιακό χώρο της Στέγης στο -1 και σε μια θεατρική ατμόσφαιρα, οι επισκέπτες της εγκατάστασης οδηγούνται στους ειδικά διαμορφωμένους ημισφαιρικούς θόλους, μέσα στους οποίους βρίσκονται τα υβριδικά καθίσματα, μεταξύ καρέκλας γραφείου και ανατομικής πολυθρόνας τηλεόρασης, που αφήνουν –χάρη στην εργονομία τους– τους θεατές ελεύθερους να βιώσουν το φάσμα των 360 μοιρών της ταινίας. Επιπλέον, ο σχεδιασμός του ήχου της ταινίας εικονικής πραγματικότητας είναι κατευθυντικός και, όπως και η εικόνα, ανταποκρίνεται στις κινήσεις των θεατών δημιουργώντας μια πρωτόγνωρη εμπειρία.

Η πρώτη έκδοση της ταινίας «Στον δρόμο για τον Κολωνό» ανήκει στη συλλογή του Ιδρύματος Ωνάση και πραγματοποιήθηκε με τη συμβολή του Onassis Culture και με την υποστήριξη του PCAI/Polygreen Culture and Art Initiative.

Η παρουσίασή της στην 59η Μπιενάλε της Βενετίας, σε επιμέλεια του Heinz Peter Schwerfel, πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την ενίσχυση του Ιδρύματος Ωνάση και με φορέα υλοποίησης την Εθνική Πινακοθήκη.

 «Στον δρόμο για τον Κολωνό»,
 της Λουκίας Αλαβάνου

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Διάρκεια έκθεσης:  έως 30 Νοεμβρίου

Διαβάστε επίσης

Τρεις σπουδαίοι εικαστικοί σε μία έκθεση στην Sianti Gallery

Έκθεση «Συμβιωτικά» στο ΕΜΣΤ: Οι θηλυκότητες στην τέχνη

Η άβολη εγγύτητα μεταξύ θανάτου και ύπνου στην τέχνη του Steaven Shearer στη Συλλογή Γιώργου Οικονόμου (Photos)