Το νέο του βιβλίο, ένα έργο που γεννήθηκε μέσα από την εμπειρία της ασθένειας, της μοναξιάς και της βαθιάς ανάγκης για αυτογνωσία, παρουσιάζει ο Δημήτρης Ζάχαρης.

Επιχειρώντας με όπλο τον ποιητικό του λόγο, μία δύσκολη, αλλά γοητευτική ισορροπία ανάμεσα στην εξομολόγηση και την υπαρξιακή αναζήτηση, ο Δημήτρης Ζάχαρης συναρπάζει με το βιβλίο του ως την ικανότητα της διεισδυτικής, ψύχραιμης, αλλά εξόχως συναισθηματικής ματιάς και προσέγγισης στα επώδυνα, αλλά μακριά από πεσιμισμούς, βιώματα της σύγχρονης εποχής.

Μέσα από ποιήματα, σύντομα πεζά και στοχαστικές αναφορές, ο συγγραφέας αναμετριέται με τις εσωτερικές του σκιές και θέτει ερωτήματα για την ανθρώπινη ευαλωτότητα, την κοινωνική απομόνωση, αλλά και τη δυνατότητα λύτρωσης. Η φωνή του είναι ταυτόχρονα προσωπική και καθολική: αγγίζει τον αναγνώστη εκεί που η καθημερινότητα συχνά σιωπά.

Το έργο χωρίζεται σε τρία μέρη:

• Το Ταξίδι, που περιγράφει την αναζήτηση νοήματος.

• Τις Εσωτερικές σκιές, που αποτυπώνουν τον αγώνα με το τραύμα και την ψυχική δοκιμασία.

• Τη Λύτρωση, ως μια ήρεμη, εσωτερική συμφιλίωση.

Με αποτυπωμένες επιρροές από τον Jung, τον Freud και τον σύγχρονο φιλόσοφο Byung-Chul Han, το βιβλίο αρθρώνει έναν λογοτεχνικό λόγο που ξεπερνά τα όρια της αυτοβιογραφίας και μετατρέπεται σε συλλογική εμπειρία.

Απόσπασμα από το βιβλίο:

«Είμαι ένας ξεχασμένος στίχος στο τραπέζι της κουζίνας.

Ένα χαλασμένο τρενάκι από τα παιδικά σου χρόνια.

Γράφω για τη ζωή χωρίς να τη ζω.

Γράφω για τον θάνατο χωρίς να μπορώ να πεθάνω.»

Διαβάστε επίσης:

Πειραιάς: Εντοπίστηκε κατάστημα με «φρουτάκια» – Τρεις συλλήψεις

Θεσσαλονίκη: Μπήκε στον Θερμαϊκό για… να λούσει τα μαλλιά της (Video)

Φωτιά σε εργοστάσιο ξυλείας στη Μάνδρα