Την εκτίμηση ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα σταματήσει ποτέ, κάνει o Jamie Dettmer σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύει το Politico, τονίζοντας ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να πολεμήσει έναν αέναο πόλεμο. Απλώς ρωτήστε τον αγαπημένο ψευδοϊστορικό του Βλαντιμίρ Πούτιν, γράφει ο αρθρογράφος.

Ο Βλαντιμίρ Μεντίνσκι διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού του επικεφαλής του Κρεμλίνου από το 2012 έως το 2020 και επέβλεψε την αναδιατύπωση ενός στρεβλού προγράμματος σπουδών ιστορίας που θα διδάσκεται στους μαθητές της Ρωσίας. Υπέρμαχος της ανέγερσης αγαλμάτων του Ιωσήφ Στάλιν, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους διώκτες των ιστορικών και χρονικογράφων των γκουλάγκ.

COMMENTARY: Moscow’s red lines have not shifted since it launched its full-scale invasion of Ukraine.

And until the regions Russia claims as part of its Federation are internationally recognized, Vladimir Putin will continue to wage a forever war.

🔗 https://t.co/As7ISSgJQc pic.twitter.com/NJdV5ti2CX

— POLITICOEurope (@POLITICOEurope) May 21, 2025

Ηγήθηκε επίσης της αντιπροσωπείας της Μόσχας στις συνομιλίες για την Ουκρανία στην Κωνσταντινούπολη την περασμένη εβδομάδα.

Ο Μεντίνσκι επικαλέστηκε τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο του 1700-21 ως προειδοποίηση ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να πολεμήσει την Ουκρανία για όσο χρειαστεί για να κερδίσει – ή να την  αναγκάσει σε παράδοση.

«Ο Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος με τη Σουηδία διήρκεσε 21 χρόνια. Αλλά μόλις λίγα χρόνια μετά την έναρξή του, ο Μέγας Πέτρος πρόσφερε ειρήνη στους Σουηδούς… Τι είπαν οι Σουηδοί; “Όχι, θα πολεμήσουμε μέχρι τον τελευταίο Σουηδό”», χλεύασε ο Μεντίνσκι σε τηλεοπτική συνέντευξη.

Αυτή η σύγκρουση μεταξύ της τσαρικής Ρωσίας και της Σουηδίας ήταν για την κυριαρχία στην περιοχή της Βαλτικής και κατέληξε σε ήττα της Σουηδίας. Ο Πούτιν φαντάζεται τον εαυτό του ως ένα υπόλειμμα του Μεγάλου Πέτρου. Έχει μάλιστα ένα χάλκινο άγαλμα του τσάρου του 18ου αιώνα στην αίθουσα του Υπουργικού Συμβουλίου.

Και ο Πούτιν πιθανότατα πιστεύει ότι δεν είναι μόνο οι παρατεταμένες μάχες που θα του εξασφαλίσουν το μεγαλύτερο μέρος των στόχων του για ρεβανσιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά θα βοηθηθεί από ατελείωτες συνομιλίες που θα εξαντλήσουν την επιθυμία του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να καταλήξει σε μια ειρηνευτική συμφωνία.

Η δίωρη τηλεφωνική τους συνομιλία τη Δευτέρα δεν άλλαξε τον πίνακα προς την ειρήνη.

Οι αναρτήσεις του Τραμπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ακούγονταν κατά καιρούς ελπιδοφόρες ότι θα μπορούσε να μεσολαβήσει σε μια συμφωνία – μια συμφωνία που πιθανότατα θα ευνοούσε τη Ρωσία – αλλά υπήρξε μια υπόνοια μετατόπισης μετά την τελευταία του συνομιλία με τον Ρώσο ομόλογό του.

Αντί να εξοργιστεί με τον ακλόνητο Πούτιν – κάτι που ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήλπιζε ότι θα συνέβαινε – ο Τραμπ φαίνεται έτοιμος να τα παρατήσει και μάλιστα απέσυρε την επίμονη καυχησιολογία του ότι μπορεί να οδηγήσει τον πόλεμο σε μια λύση.

Ενώ ο Τραμπ την περασμένη εβδομάδα αποδέχτηκε την απόφαση του Πούτιν να μην εμφανιστεί στην Τουρκία και παραδέχτηκε ότι δεν θα υπάρξει τέλος στον πόλεμο μέχρι οι δύο άνδρες να μπορέσουν να «συναντηθούν» και να το διευθετήσουν αυτοπροσώπως, τη Δευτέρα άφησε να εννοηθεί ότι, στην πραγματικότητα, μια ειρηνευτική συμφωνία θα μπορούσε να διαπραγματευτεί μόνο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας «επειδή γνωρίζουν λεπτομέρειες μιας διαπραγμάτευσης που κανείς άλλος δεν θα γνώριζε», έγραψε ο Τραμπ.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ άφησε να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να εγκαταλείψει ολόκληρη την επιχείρηση για να μεσολαβήσει σε μια ειρηνευτική συμφωνία, παραπονούμενος «αυτή ήταν μια ευρωπαϊκή κατάσταση. Και θα έπρεπε να είχε παραμείνει έτσι. Αλλά η προηγούμενη κυβέρνηση μας έπεισε ακράδαντα ότι έπρεπε να εμπλακούμε».

Είπε ότι αν δεν υπάρξει πρόοδος «απλώς θα κάνω πίσω», μια δυσοίωνη, πλέον επίμονη απειλή.

Νωρίτερα, ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς χρησιμοποίησε παρόμοιο τόνο, λέγοντας: «Θα προσπαθήσουμε να το τερματίσουμε, αλλά αν δεν μπορέσουμε να το τερματίσουμε, τελικά θα πούμε: «Ξέρετε κάτι; Άξιζε να το δοκιμάσουμε, αλλά δεν το κάνουμε πια”».

Αυτό, αναμφίβολα, θα προκαλέσει χλευασμούς στο Κρεμλίνο.

Ο Πούτιν και οι βοηθοί του έχουν το μέτρο του Τραμπ. Καταλαβαίνουν το πρότυπό του να μιλάει μεγαλόφωνα αλλά να χάνει την προσοχή του όταν οι συζητήσεις τραβούν, όπως ακριβώς έκανε και στην πρώτη του θητεία με τον Βορειοκορεάτη αυτοκράτορα Κιμ Γιονγκ Ουν.

Όσον αφορά τον Γερμανό υπουργό Άμυνας Μπόρις Πιστόριους, η Ρωσία προσφέρει μια πιθανή συμφωνία στον Τραμπ, πριν «συνεχίσει να παίζει για να κερδίσει χρόνο» με «ελλιπή λόγια».

Ο Γερμανός πρόσθεσε: «Πρέπει να πούμε ότι ο Πούτιν εξακολουθεί να μην φαίνεται να ενδιαφέρεται σοβαρά για την ειρήνη ή την κατάπαυση του πυρός — τουλάχιστον όχι υπό όρους που είναι αποδεκτοί από τους άλλους. Ακούω τα λόγια, ακούω τις δηλώσεις, αλλά στο τέλος, επιμένω στην προσέγγισή μου να λέω “Δεν κρίνω πλέον τα λόγια, μόνο τις πράξεις και τις πράξεις”. Πιστεύω ότι αυτό μας βοηθά όλους περισσότερο από το να κάνουμε εικασίες για τη σοβαρότητα των προθέσεων».

Αλλά γιατί θα περίμενε κανείς από τον Πούτιν να είναι σοβαρός σχετικά με τον τερματισμό του πολέμου;

Το Κρεμλίνο πάντα καθυστερεί. Μια τακτική που έχει χρησιμοποιήσει ξανά και ξανά όταν συμμετέχει σε διαπραγματεύσεις και έχει ελάχιστο ενδιαφέρον να ολοκληρώσει εκτός από τους δικούς του πλήρεις όρους.

Και ύψιστη προτεραιότητα: Δεν θέλει κατάπαυση του πυρός πριν λάβει παραχωρήσεις που θα σήμαιναν το τέλος της δημοκρατικής και ανεξάρτητης Ουκρανίας.

Οι κόκκινες γραμμές της Μόσχας δεν έχουν αλλάξει ούτε στο ελάχιστο στα χρόνια από τότε που ο Πούτιν ξεκίνησε την πλήρη εισβολή του.

Ο Ρώσος ηγέτης και οι κορυφαίοι βοηθοί του τις έχουν περιγράψει με έμφαση εδώ και μήνες — όρους που, στην πραγματικότητα, θα κατέστρεφαν τα έθνη της Ουκρανίας. Θέλουν εγγυήσεις ότι το Κίεβο δεν θα ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ, ότι θα παραμείνει γεωπολιτικά ουδέτερο και ανίκανο να καθορίσει τη μοίρα του, και με αυστηρούς περιορισμούς στα όπλα.

Η Μόσχα θέλει επίσης την Κριμαία και τις τέσσερις ανατολικές περιοχές που ισχυρίζεται ότι αποτελούν μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας να αναγνωριστούν διεθνώς ως τέτοιες.

Και μέχρι τότε – όπως καυχήθηκε ο Μεντίνσκι – η Ρωσία θα συνεχίσει να διεξάγει πόλεμο, με τη βοήθεια μιας κυβέρνησης Τραμπ που δεν είναι διατεθειμένη να ασκήσει καμία πίεση στον Πούτιν και είναι απίθανο να συνεχίσει να υποστηρίζει στρατιωτικά την Ουκρανία.

Άλλωστε, τόσο ο Τραμπ όσο και ο Βανς υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα ευρωπαϊκό χάος και ότι η Αμερική δεν έπρεπε ποτέ να είχε εμπλακεί.

Ακόμα κι αν ο Ζελένσκι είχε την πρόθεση, και δεν έχει, να υποκύψει στις απαιτήσεις του Πούτιν, είναι απίθανο να μπορέσει να κερδίσει την υποστήριξη του κοινοβουλίου του ή να κερδίσει ένα δημοψήφισμα. Πολλοί στον στρατό θα ήταν αηδιασμένοι και εξοργισμένοι και θα αναρωτιόντουσαν για ποιο λόγο έγιναν όλες αυτές οι θυσίες. Η χώρα θα εμπλεκόταν σε πολιτικές συγκρούσεις.

Και γιατί λοιπόν ο Πούτιν να μπει στον κόπο να διαπραγματευτεί σοβαρά όταν το μόνο που έχει να φοβάται είναι μια αμερικανική εγκατάλειψη της Ουκρανίας εάν δεν επιτευχθεί ειρηνευτική συμφωνία;

Αυτή είναι άψογη λογική, όπως αναγνώρισε η πρώην πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Μπρίτζετ Μπρινκ, διαμορφώνοντας την απόφασή της να παραιτηθεί τον περασμένο μήνα «επειδή η πολιτική από την αρχή της κυβέρνησης ήταν να ασκηθεί πίεση στο θύμα, την Ουκρανία, και όχι στον επιτιθέμενο, τη Ρωσία», καταλήγει ο αρθρογράφος του Politico.

Διαβάστε επίσης:

Δυτική Όχθη: Ισραηλινοί στρατιώτες άνοιξαν πυρ κατά αντιπροσωπείας ξένων διπλωματών στην Τζενίν (videos)

Εχούντ Ολμέρτ για Γάζα: «Έγκλημα πολέμου αυτό που κάνει τώρα το Ισραήλ» – Πληθαίνουν οι επικρίσεις και στο εσωτερικό της χώρας

Μαδρίτη: Εκτέλεσαν στη μέση του δρόμου πρώην πολιτικό της Ουκρανίας – Ποιος ήταν ο «φιλορώσος» Andriy Portnov (photos/videos)