Μπορεί το 78ο Φεστιβάλ των Καννών να ξεκίνησε με «άγριες» πολιτικές διαθέσεις (τοποθέτηση Ντε Νίρο για τις δασμολογικές διαθέσεις του Τραμπ, επιστολή σκηνοθετών και ηθοποιών για τα όσα συμβαίνουν στη Γάζα), ωστόσο όλα πήραν ομαλούς κινηματογραφικούς ρυθμούς…ως την τελευταία μέρα του, το Σάββατο.

Από το πρωί, οι Κάννες και η γύρω περιοχή έπεσαν θύμα μιας μεγάλης διακοπής ρεύματος, κάτι που απείλησε ακόμη και την τελετή λήξης. Βέβαια, το Παλέ ντε Φεστιβάλ διαθέτει αυτονομία στη ρευματοδότησή του, αλλά είναι ευνόητες οι δυσκολίες που θα παρουσιάζονταν, σε περίπτωση που δεν αποκαθιστόταν η βλάβη. Τελικά, διήρκεσε πέντε ώρες, κάτι που έφτανε για να δημιουργήσει χάος. Κυριότερη αιτία η αδυναμία των τηλεφώνων να λειτουργήσουν, κάτι που έκανε τους πανικόβλητους, λόγω της ημέρας, δημοσιογράφους να συνωστίζονται στο Παλέ ντε φεστιβάλ.

Ως προς τα αίτια της διακοπής, ο συνδυασμός τόπου και ημέρας έδωσε ασίστ στη συνωμοσιολογία, αλλά επισήμως οι έρευνες για το…φως παραμένουν στο σκοτάδι. Είναι χαρακτηριστικό το ανέκδοτο που κυκλοφορούσε στην Κρουαζέτ, αφού στα καφέ της όλοι έπιναν χυμούς, αντί του συνηθισμένου καφέ τους, μια που οι μηχανές βρίσκονταν εκτός λειτουργίας.

Τα βραβεία

Δεύτερη πολιτική νότα του Σαββάτου (αν τελικά, δώσουμε χόρο στη θεωρία της χακερικής χείρας), θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η απονομή του Χρυσού Φοίνικα στον Ιρανό Τζαφάρ Παναχί, για το φιλμ «Ένα απλό ατύχημα». Πρόκειται για γνώριμο όλων των φεστιβάλ, διαθέτοντας στη συλλογή του ένα Χρυσό Λιοντάρι, για τον «Κύκλο» στη Βενετία και μια Χρυσή Άρκτο, για το «Ταξί στην Τεχεράνη». Έτσι, έκλεισε ο κύκλος των βραβεύσεων στις μεγάλες διοργανώσεις. Για πολλά χρόνια είχε περιοριστεί σε κατ’ οίκον εγκλεισμό από το θεοκρατικό καθεστώς της πατρίδας του, κάτι που τον υποχρέωνε να «φυγαδεύει» τις ταινίες του, μηχανευόμενος διάφορες μεθόδους. Τα γυρίσματα, πολλές φορές πραγματοποιούνταν με περιπετειώδεις τρόπους, σε συνθήκες μυστικότητας, όπως το «Ταξί στην Τεχεράνη».

Στο συγκεκριμένο έργο ο Παναχί κατασκευάζει, με την απλή, μικρή φόρμα που τον διακρίνει, ένα πολιτικό, αλλά και φιλοσοφικό δοκίμιο. Όταν, μετά από ένα ατύχημα ένας βασανισμένος από το καθεστώς αναγνωρίζει τον βασανιστή του, ξεκινάει μια αναζήτηση της αλήθειας και η αμφιβολία διαδέχεται την αρχική οργή.

Η βράβευση σαφώς διακρίνεται για τον πολιτικό της προσανατολισμό, αφού το φιλμ που κέρδισε τις καρδιές των θεατών ήταν το νορβηγικό «Συναισθηματική αξία». Περπατώντας πάνω στα χνάρια του Μπέργκμαν και του Ίψεν, ο Γιόακιμ Τρίερ ( στην Ελλάδα τον αγαπήσαμε για τον «Χειρότερο άνθρωπο του κόσμου») περιορίσθηκε στο Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής, κάτι σαν ασημένιο μετάλλιο. Παρ’ όλα αυτά αναμένεται να συγκεντρώσει κι άλλα «μετάλλια» στη συλλογή του, ίσως και το ξενόγλωσσο Όσκαρ.

Άλλη μια ταινία που κέρδισε εντυπώσεις και βραβεία ήταν ο βραζιλιάνικης καταγωγής «Μυστικός πράκτορας», του Μεντόνσα Φίλιου, αναφερόμενη και πάλι στην περίοδο της δικτατορίας της χώρας στη δεκαετία του ᾽70 (όπως το φετινό «Είμαι ακόμη εκεί» του Βάλτερ Σάλες). Κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας, αλλά και το σημαντικό βραβείο της FIPRESCI ( της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Κριτικών).
Εκτός αυτών, ο ηθοποιός του Βάγκνερ Μόουρα χάιδεψε τα φύλλα του Φοίνικα, για το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου. Μπορεί το όνομα του να μη μας λέει πολλά, ωστόσο είναι διάσημος στη Βραζιλία, για την ερμηνεία του Πάμπλο Εσκομπάρ, στη σειρά «Narcos» του Netflix.

Διαβάστε επίσης:

Φεστιβάλ Καννών: Ο Βάγκνερ Μόοουρα κέρδισε το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας – Στην Νάντια Μελιτί το γυναικείο βραβείο

Alex Garland – A24: Ο σκηνοθέτης του «28 Μέρες Μετά» επιβεβαιώνει ότι θα γυρίσει την ταινία Elden Ring

«Avengers: Doomsday»-«Avengers: Secret Wars»: Η Disney καθυστερεί την κυκλοφορία των δύο υπερπαραγωγών της Marvel