Καλημέρα σας και καλό μήνα

Δύσκολη η εβδομάδα με τα όσα συμβαίνουν στη Μονή Σινά και τον αιφνιδιασμό της Αθήνας από τις κινήσεις της Αιγύπτου.

Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να μείνει άθικτο το καθεστώς αιώνων, φαίνεται ότι ξεκίνησε το «ξήλωμα».

Το Κάιρο – είτε μέσω της δικαστικής, είτε μέσω της εκτελεστικής εξουσίας – αρχίζει να αμφισβητεί τα όσα ίσχυαν μέχρι σήμερα. Ακόμα κι αν αναγνωρίζεται τώρα ο θρησκευτικός χαρακτήρας της Μονής και δίνονται υποσχέσεις ότι δεν θα αλλάξει κάτι σε αυτό, όλοι αντιλαμβάνονται σιγά σιγά ότι από τη στιγμή που ανατρέπονται ιδιοκτησιακά κεκτημένα, τα πάντα είναι στον αέρα…

Γι’ αυτό φωνάζουν οι μοναχοί και γι’ αυτό θα πάει στην Αίγυπτο αντιπροσωπεία από το υπουργείο Εξωτερικών…

Αλλά δεν βλέπω φως.

Το καλώδιο ξανάρχεται

Η οδυνηρή για την Αθήνα εξέλιξη στη Μονή Σινά εκθέτει ως ένα βαθμό και την κυβέρνηση. Όχι κυρίως ή μόνο γιατί δεν πρόλαβε και δεν απέτρεψε τις κινήσεις στο περίπλοκο εσωτερικό παίγνιο στην Αίγυπτο.

Αλλά και γιατί έδειξε αιφνιδιασμένη, έχοντας περίπου παρουσιάσει μία άλλη (θετική) εικόνα για τα επερχόμενα. Προφανώς επειδή πίστεψε (κακώς) τις διαβεβαιώσεις του προέδρου Σίσι προς τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Πιθανόν για να μετατοπίσει το ενδιαφέρον για τα γεωστρατηγικά θέματα στην περιοχή και να «ισορροπήσει» την αρνητική εξέλιξη στη Μονή, η κυβέρνηση επανέφερε χθες το θέμα του καλωδίου προς την Κύπρο, σκληραίνοντας τη στάση της. Η ηλεκτρική διασύνδεση θα γίνει διαβεβαίωσε ο Παύλος Μαρινάκης, «απαντώντας» έτσι και στις ενστάσεις που έχει προβάλλει η Άγκυρα.

Φαβορί ο Ελπιδοφόρος

Μιας και είμαστε και γύρω γύρω στα εκκλησιαστικά, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι στο παρασκήνιο για τη διαδοχή του Βαρθολομαίου – όταν έρθει η ώρα – στον θρόνο του Οικουμενικού Πατριάρχη, κερδίζει έδαφος ο Ελπιδοφόρος.

Αυτή την αίσθηση μου μεταφέρουν άνθρωποι που παρακολουθούν τα όσα γίνονται. Και δεν έχω κανένα λόγο να μην πιστέψω ότι ο σημερινής αρχιεπίσκοπος Αμερικής είναι το πρώτο φαβορί για το Φανάρι…

Το ότι η κυβέρνηση έχει προβληματικές σχέσεις μαζί του ίσως είναι ένα θέμα που πρέπει να το ξαναδεί – η κυβέρνηση, όχι ο Ελπιδοφόρος.

Οι αφορισμοί Βορίδη

Αυτό το καινούργιο δόγμα του Μάκη Βορίδη για τη μετανάστευση μπορεί να μπλέξει άσχημα την κυβέρνηση. Το «όποιος μπαίνει παράνομα δεν θα νομιμοποιείται ποτέ» δεν είναι πολιτική, είναι αφορισμός. Αλλά οι αφορισμοί είναι για την εκκλησία και για τον Φρανς Κάφκα, άντε και για τον Ζάρκο Πετάν.

Πέρα από το προφανές, – μα, πώς να έρθουν «νόμιμα», όπως το εννοεί ο Βορίδης, άνθρωποι που παίρνουν άρον άρον το δρόμο της προσφυγιάς κυνηγημένοι και συχνά χωρίς καν χαρτιά -, υπάρχει και ο ρεαλισμός: Αφενός πόσες φυλακές μπορούμε να φτιάξουμε και αφετέρου προς τα πού θα τους… επιστρέψουμε, εάν δεν τους θέλει η χώρα από την οποία ξεκίνησαν; Εφόσον ξέρουμε τη χώρα, καθότι εάν δεν έχουν χαρτιά, μπορεί να δηλώσουν οτιδήποτε.

Ο Βορίδης αποδέχεται ένα «δόγμα», επικαλούμενος ότι αυτό θα εφαρμόσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και έτσι μπορεί να βρεθούμε στην εξής θέση: Να δεχόμαστε επιστροφές μεταναστών από τη Γερμανία ή αλλού, αλλά εμείς να μην μπορούμε να επιστρέψουμε κανέναν!

Θα μου πείτε, το θέμα είναι επικοινωνιακό και πώς θα κερδίσει δεξιές ψήφους ο Βορίδης και η ΝΔ, ειδικά τώρα που ψάχνει για κόμμα ο Σαμαράς, δεν είναι να δώσει πραγματικές και ανθρώπινες λύσεις η κυβέρνηση…

Και μάλλον θα έχετε δίκιο…

Ο Αντώνης ψάχνει

Στο μεταξύ, το ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει μπει για τα καλά στο ψάξιμο για νέο κόμμα, το έχετε πληροφορηθεί έγκαιρα από τη στήλη, αλλά επιβεβαιώνεται πλέον από παντού – την Κυριακή είχε αναλυτικό ρεπορτάζ η Καθημερινή, για παράδειγμα.

Ο Σαμαράς κάνει επαφές, βολιδοσκοπεί, συζητά και ενεργοποιεί φίλους του σε όλη τη χώρα. Προ ημερών δείπνησε με δέκα πρώην βουλευτές, οι οποίοι ήταν όλοι τους στο κλίμα «πρόεδρε κάνει κόμμα, δεν αντέχουμε άλλο αυτή την κυβέρνηση».

Ο πρώην πρωθυπουργός δεν φαίνεται να αποθαρρύνεται από το γεγονός ότι ο άλλος πρώην, ο Κώστας Καραμανλής, καίτοι έχουν πολλές κοινές θέσεις, δεν ενισχύει τις διεργασίες για νέο κόμμα.

Του αρκεί του προέδρου Αντώνη ότι ένα δικό του κόμμα θα λειτουργήσει ως… «κόφτης της αυτοδυναμίας» για τη ΝΔ.

Με ό,τι (φαντάζεστε) σημαίνει αυτό…

Αγνοείται η Ελευθεροτυπία

Οι πληροφορίες ότι η έκδοση της Ελευθεροτυπίας πάει προς τα πίσω επιβεβαιώνονται πρέπει να σας πω. Με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Ειδικά εάν πρόκειται ουσιαστικά για τελεσίδικη ακύρωση του εγχειρήματος και όχι απλά για αναβολή μέχρι νεωτέρας.

Κάτι ψήνεται στην Εθνική Τράπεζα

Κάτι φαίνεται να κινείται στα ψηλά πατώματα της Εθνικής Τράπεζας και δεν είναι απλώς οι καλοκαιρινές διακοπές που πλησιάζουν. Όσοι παρακολουθούν στενά τα τραπεζικά τεκταινόμενα, θα πρόσεξαν μια… νευρικότητα γύρω από τον Παύλο Μυλωνά και την ομάδα του. Οι πληροφορίες (που φυσικά ούτε επιβεβαιώνονται ούτε διαψεύδονται – η γνωστή τακτική) λένε πως η διοίκηση δεν ψάχνει απλώς «ευκαιρίες με εμπορική και χρηματοοικονομική λογική», όπως διαμηνύεται αρμοδίως, αλλά στοχεύει με ακρίβεια… χειρουργού.

Τα φώτα πέφτουν πάνω σε δύο «καυτούς» κλάδους – asset management και ασφαλιστικές. Εκεί, λένε, παίζεται το πραγματικό παιχνίδι των αποδόσεων. Και αν κάποιος έψαχνε «συνέργειες σε προσκείμενους κλάδους» (όπως λέει και το εταιρικό manual), δεν θα πήγαινε πιο πέρα από την Groupama Ασφαλιστική.

Λέγεται λοιπόν ότι η διοίκηση της ΕΤΕ έχει βάλει το… μάτι (και ίσως και το χέρι, λένε οι πιο τολμηροί) στη συγκεκριμένη εταιρεία, ενώ παλαιότερα στο τραπέζι είχε πέσει και η περίπτωση της Generali, η οποία – σύμφωνα με κύκλους – διαθέτει εξίσου «ελκυστικά fundamentals» για τους φίλους της αγοράς.

Το deal με τη Groupama, αν τελικά υλοποιηθεί, μπορεί να «γράψει» πολλαπλά: κεφάλαια αξιοποιούνται με πειθαρχία (check), ενισχύεται το προφίλ της Εθνικής στον ασφαλιστικό χάρτη (check), και οι μέτοχοι – για τους οποίους υποτίθεται γίνεται όλο το παιχνίδι – έχουν κάτι να λένε στη Γ.Σ. (triple check).

Πάντως, στελέχη τόσο από τις τράπεζες όσο και από τον ασφαλιστικό χώρο – με αρκετά γνώση του παρασκηνίου – συμφωνούν ότι μια τέτοια εξαγορά θα είχε «επενδυτικό νόημα». Για να δούμε, λοιπόν, αν το καλοκαίρι φέρει μόνο ζέστη ή και κάποια καυτή συμφωνία…

Διαβάστε επίσης:

Το χάος με τη Μονή Σινά, οι ρουκέτες Σαμαρά, Δένδια, οι ψήφοι για Καραμανλή, η «ενέδρα» Παππά, Πολάκη σε Φάμελλο και το γλέντι της… Aegean  

Ο γαλάζιος εκβιασμός στην αντιπολίτευση για την προανακριτική, ο ρόλος Μυλωνάκη στον ΟΠΕΚΕΠΕ, η ντρίμπλα Κασσελάκη και η Κατσέλη ως «διαλύτης»

Το γαλάζιο ρίσκο με την προανακριτική, το ευρωπαϊκό άγχος για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ο Δένδιας που δεν προλαβαίνει την Άγκυρα, το αδιέξοδο της Δόμνας και το σήμα σε Τσίπρα