Καλημέρα σας

Διαβάζοντας τα όσα περιλαμβάνει η δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, μία σκέψη έρχεται με θλίψη και οργή στο μυαλό: Ότι αυτές οι δύο Ελλάδες που υπήρχαν πάντα, συνεχίζουν να υπάρχουν με κάθε ευκαιρία, σε κάθε πεδίο και με οποιονδήποτε τρόπο.  

Το βλέπεις στους διαλόγους, στους οποίους συμμετέχουν σημερινοί υπουργοί της κυβέρνησης, βουλευτές της ΝΔ και άλλων κομμάτων, στελέχη του γαλάζιου μηχανισμού.

Από την μία η… ηττημένη Ελλάδα, η τίμια έστω (ή εξ αυτού του λόγου;)  φτωχή:  Οι κανονικοί αγρότες και κτηνοτρόφοι. Εκείνοι, οι πολλοί, που κοπιάζουν και ιδρώνουν και αγωνιούν. Και περιμένουν να ζήσουν από την πραγματική σοδειά, τα προϊόντα που παράγουν και τις υπηρεσίες που προσφέρουν στην κοινωνία.

Από την άλλη η Ελλάδα, που είναι μόνιμη πληγή και ντροπή: Οι επιτήδειοι που ορμάνε με κάθε τρόπο και σαν ακρίδες στα δημόσια ταμεία. Μαζί με τους «πολιτικούς», που στην πραγματικότητα είναι πολιτικάντηδες χειρίστου είδους. Κατσαπλιάδες με γραβάτα και ωραίους λόγους. Που όταν είναι να «εξυπηρετήσουν» για να πάρουν τις ψήφους γίνονται κανονικοί νταβατζήδες, βουτώντας στη διαφθορά.

Προς την έξοδο

Μπορεί αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι να είναι στην κυβέρνηση; Μπορεί να τους έχει ένα κόμμα στην κοινοβουλευτική του ομάδα. Μπορεί να τους έχει στις γραμμές του;

Και να ισχυρίζεται τι; Ότι αγωνίζεται για την κοινωνία, την πατρίδα και τη δημοκρατία;

Μπορεί αλήθεια να σταθούν ως υπουργοί άνθρωποι που εν έτει 2025 επιδίδονταν σε εξοργιστικά ρουσφέτια, κάνοντας κανονικό πλιάτσικο στα δημόσια ταμεία;

Μπορεί να μείνουν στην κυβέρνηση οι Τάσος Χατζηβασιλείου, Χρήστος Μπουκώρος, ή να παραμείνουν στην ΚΟ της ΝΔ διάφοροι βουλευτές, που… διέπρεψαν στο κυνήγι των παράνομων επιδοτήσεων για ψηφοφόρους τους;

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει άλλος δρόμος από την παραίτηση…   

Μοντέλο Τριαντόπουλου ή μήπως όχι;

Όπως φαίνεται η κυβέρνηση δύσκολα θα αποφύγει προανακριτική για Μάκη Βορίδη και Λευτέρη Αυγενάκη.

Αρχίζουν δε να το χωνεύουν στο Μαξίμου ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Αυτό που μου προκάλεσε την προσοχή όμως είναι μία ιδέα που κυκλοφορεί δειλά δειλά.

Να μην ακολουθηθεί, λέει, σε τούτη την περίπτωση το μοντέλο Τριαντόπουλου, αλλά να κάνει κανονικά τις εργασίες της η προανακριτική επιτροπή.

Μάλλον τώρα τα βρίσκουν σκούρα με την… τακτική δικαιοσύνη. Καλό ήταν το μοντέλο εκεί που μπορούσε να ελεγχθεί το παραπεμπτικό στο δικαστικό συμβούλιο. Τώρα όμως το παραπεμπτικό της ευρωπαϊκής εισαγγελίας μπορεί να μην αφήσει κανένα περιθώριο στο δικαστικό συμβούλιο να βάλει την υπόθεση στο αρχείο και να μην παραπέμψει σε ειδικό δικαστήριο.  

Μήπως έχει κάποια νέα ιδέα ο Νίκος ο Αλιβιζάτος, γιατί η άλλη πάλιωσε και δεν βοηθά;  

Ανασχηματισμός

Ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ θα μπορούσε να προκαλέσει ανασχηματισμό – για να μην πούμε ακόμα τίποτα πιο προχωρημένο – δύσκολα το περιμέναμε.

Αλλά εφόσον πάει ο Βορίδης προανακριτική, τότε φεύγει από υπουργός.

Και προφανώς Μπουκώρος και Χατζηβασιλείου δεν μπορούν να μείνουν. Άρα τρεις.

Αν βάλουμε και τα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική (βλέπε παρακάτω), τότε μαζεύεται αρκετή «καύσιμη ύλη» για ένα γερό ανασχηματισμό.

Θύελλα με την εξωτερική πολιτική  

Αν ήταν μόνο ο ΟΠΕΚΕΠΕ θα έλεγε κανείς, ένα μέτωπο έχει η κυβέρνηση, μπορεί να το χειριστεί με δύο τρεις θυσίες – ίσως και περισσότερες προβλέπω.

Όμως το πλέον ανησυχητικό για το Μαξίμου είναι πως έχει ξεσπάσει πόλεμος για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης επέκρινε τον Νίκο Δένδια για το τουρκολυβικό σύμφωνο (άδικο έχει;), ο Δένδιας του απάντησε με υποτιμητικό στιλ (καθόλου περίεργο για τον Κερκυραίο), ο Γεραπετρίτης επίσης αποδόμησε τον υπουργό Άμυνας για την «κερκόπορτα», ενώ επιτέθηκε και στον Σαμαρά, κατηγορώντας τον για μηδενισμό – κι όλοι μαζί επικρίνουν τον υπουργό Εξωτερικών για αποτυχίες στα εθνικά θέματα. Βάλτε σε όλα αυτά ότι ο Γεραπετρίτης και υ υφυπουργός του, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου είναι σαν δύο ξένοι στο ίδιο υπουργείο και άφησαν επί μακρόν τη χώρα χωρίς πρέσβη στην Ουάσιγκτον, κάνοντας τελικά μία αμφιλεγόμενη επιλογή και βγάλτε συμπέρασμα.

Το δικό μου είναι ότι αυτά είναι σημάδια επικείμενης σοβαρής πολιτικής κρίσης σε μία κυβέρνηση…

Ζαχαριάδης για γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ

Στα του ΣΥΡΙΖΑ που εκλέγει τη νέα κεντρική του επιτροπή αρχίζουν να μοιράζονται θέσεις.

Λένε ότι ο Κώστας Ζαχαριάδης θα είναι ο νέος γραμματέας του κόμματος. Για την πολιτική γραμματεία θα γίνει άγρια μάχη, καθώς υπάρχει ενδιαφέρον από κάποιους νέους που δεν θέλουν να παρακολουθούν την… επετηρίδα μια ζωή.

Η στήλη το είχε γράψει: Κλείδωσε η συμφωνία της Dur με όμιλο με έντονη παρουσία στα Media

Όπως είχε προ καιρού αποκαλύψει με διακριτικό τρόπο η στήλη, η εταιρεία Dur του επιχειρηματία Θόδωρου Δούρου βρισκόταν σε προχωρημένες συζητήσεις με μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο, γνωστό για τη δυναμική επέκτασή του τα τελευταία χρόνια. Πλέον, το σενάριο επιβεβαιώθηκε και επισήμως, με τη σχετική ανακοίνωση κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης της εταιρείας.

Η συμφωνία συνοδεύτηκε από αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με παραίτηση του δικαιώματος των παλαιών μετόχων, γεγονός που «φωτογραφίζει» στρατηγική είσοδο νέου επενδυτή και σαφείς προθέσεις αναδιάταξης της εταιρείας. Αν και το όνομα του ομίλου δεν ανακοινώθηκε, κύκλοι με γνώση των εξελίξεων μιλούν ξεκάθαρα για ισχυρό σχήμα με δραστηριότητα στον χώρο των Media – τομέας στον οποίο έχει τα τελευταία χρόνια ενισχύσει θεαματικά την παρουσία του.

Η Dur, που είχε διατηρήσει χαμηλό προφίλ το τελευταίο διάστημα, φαίνεται πως επανέρχεται με φόντο νέες επιχειρηματικές στοχεύσεις, αξιοποιώντας και το momentum αναδιαρθρώσεων στην αγορά. Η τοποθέτηση του νέου επενδυτή, όπως όλα δείχνουν, εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική ελέγχου κρίσιμων τομέων επιρροής, με άξονα την επικοινωνία, αλλά και με παρακλάδια πολύ πιο ισχυρότερα.

Η στήλη παρακολουθεί στενά την εξέλιξη και, όπως έκανε και στο παρελθόν, θα επανέλθει όταν το παρασκήνιο γίνει και πάλι… προσκήνιο.

Διαβάστε επίσης:

Με ονόματα και διευθύνσεις η δικογραφία του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο Τραμπ και η σχέση με Ερντογάν, Λιβυκό φαρμάκι για Γεραπετρίτη και η στροφή για Τσίπρα

Η στροφή Τραμπ, που αδειάζει Νετανιάχου, η δικογραφία ΟΠΕΚΕΠΕ με τις συνομιλίες και οι Βορίδης, Αυγενάκης, η οργή του Φάμελλου και το… χαλί της Χαριλάου   

Η αγωνία για τη δικογραφία ΟΠΕΚΕΠΕ και την τύχη Βορίδη, Αυγενάκη, μία ιδέα για τον Γεραπετρίτη, η αγιογραφία στον Σκέρτσο και το βιβλίο Τσίπρα