Το δόγμα «η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα» φαίνεται να εφαρμόζει ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μία εβδομάδα πριν τη συμπλήρωση των 10 χρόνων από το δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου του 2015.

Με την χθεσινή του κίνηση να ζητήσει  από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Τασούλα, τον αποχαρακτηρισμό των πρακτικών του Συμβουλίου Αρχηγών την επομένη του δημοψηφίσματος ο πρώην πρωθυπουργός επιχειρεί προκαταβολικά να ακυρώσει την προπαγάνδα που αναμένεται να αναζωπυρωθεί, όπως γίνεται κάθε χρόνο, με αφορμή την εν λόγω επέτειο.

Όπως λένε συνεργάτες του, εδώ και χρόνια είναι ο μόνος που δεν έχει μιλήσει για το δημοψήφισμα και έχει υποστεί την κριτική περί «κωλοτούμπας», περί «τρίτου και χειρότερου» μνημονίου, χωρίς να έχει μιλήσει διεξοδικά. Και πως θεωρεί ότι ύστερα από 10 χρόνια, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, έκλεισε ένας κύκλος, ώστε με ένα θεσμικό αίτημα να διεκδικήσει να χυθεί φως στις πτυχές εκείνης της συγκυρίας και να αποκαλυφθεί η αλήθεια.

Αναφέρει στην επιστολή του: «Είναι εύλογο, τα κρίσιμα εκείνα γεγονότα, που επηρέασαν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, να απασχολούν ακόμα και σήμερα το δημόσιο διάλογο. Κι αυτό καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να ριχτεί άπλετο φως σε όλες τις πτυχές τους, καθώς η αλήθεια για το χθες μας εξοπλίζει για το σήμερα και το αύριο».

Προσπάθεια για πρέσινγκ στους … πολιτικούς αντιπάλους

Όμως αυτή η κίνηση έχει δύο χαρακτηριστικά:

1.Είναι μια πολιτική κίνηση, καθώς «ανοίγει διάλογο» με τα κόμματα και κατά βάση τους ασκεί πίεση. Κι αυτό διότι, ουσιαστικά ο πρώην πρωθυπουργός τα καλεί να πάρουν θέση: κρίνουν πως πρέπει να δοθούν τα πρακτικά στη δημοσιότητα ή όχι και γιατί; Ο ίδιος ο Τσίπρας με την κίνησή του δηλώνει πως ο ίδιος δεν έχει τίποτα να φοβηθεί για όσα είπε στο Συμβούλιο των Αρχηγών.

Επιπλέον με τα όσα αναφέρει στην επιστολή του αφήνει να εννοηθεί πως όχι μόνο, με την σύγκληση του Συμβουλίου κατόπιν δικού του αιτήματος, έδωσε τη δυνατότητα στα άλλα κόμματα να συνδιαμορφώσουν μια ενιαία εθνική γραμμή, εν όψει της Συνόδου Κορυφής, αλλά και ότι οι αρχηγοί διαχειρίστηκαν αυτή τη δυνατότητα με συγκεκριμένο τρόπο – αν είναι σύμφωνος με την εικόνα που παρουσιάζουν δημόσια ή όχι, μπορεί να κριθεί με την δημοσιοποίηση αυτών των πρακτικών. Διαμορφώνεται σε κάθε περίπτωση η εντύπωση ή έστω ένα ερωτηματικό αν άλλα έλεγαν τότε κεκλεισμένων των θυρών στο Συμβούλιο και άλλα υποστηρίζουν έκτοτε δημόσια.

Στα πρακτικά – τονίζεται ενδεικτικά στην επιστολή – «περιέχονται οι απόψεις όλων των κομμάτων, οι εκτιμήσεις τους για το δημοψήφισμα και το αποτέλεσμά του, αλλά και για τη στρατηγική που θα έπρεπε να ακολουθήσει η ελληνική κυβέρνηση για την έξοδο της πατρίδας από το τέλμα της χρεοκοπίας».

Περαιτέρω, με την κίνησή του ο Αλέξης Τσίπρας κάνει πιο δύσκολες τις καταγγελτικές επετειακές αναφορές και ανακοινώσεις των κομμάτων και των αρχηγών εκείνης της εποχής (με εξαίρεση την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά) αν έχει προηγηθεί αρνητική απάντησή τους ή σιωπή σε σχέση με το αίτημα για την δημοσιοποίηση των πρακτικών. Θα συνεχίσουν να μιλούν περί «κωλοτούμπας» ή να λένε περί υποτιθέμενης εξόδου από το ευρώ, κάτι που ποτέ δεν τέθηκε, ούτε καν στο δημοψήφισμα πόσο μάλλον στο Συμβούλιο αρχηγών, διερωτώνται πρόσωπα κοντά στον πρώην πρωθυπουργό.

Χθες, άμεση ήταν η απάντηση του ΚΚΕ το οποίο συμφώνησε με την δημοσιοποίηση των πρακτικών με το σκεπτικό ότι το ίδιο δεν συνυπέγραψε το κοινό ανακοινωθέν, ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ -Ποταμιού και ΑΝΕΛ, το οποίο στη συνέχεια όπως αναφέρει οδήγησε στην από κοινού στήριξη του τρίτου μνημονίου. Επίσης απάντησε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κώστας Τασούλας, απορρίπτοντας το αίτημα Τσίπρα, στο βαθμό που όπως ανέφερε τα πρακτικά του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών είναι απόρρητα, καθώς «αφορούν σοβαρότατα εθνικά θέματα». Δεν απάντησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και μένει να φανεί αν θα οχυρωθούν πίσω από την απόρριψη Τασούλα ή όχι (ειδικά το ΠΑΣΟΚ).

10^η επέτειος του δημοψηφίσματος εν μέσω … «rebranding»

2. Η συγκεκριμένη κίνηση, δεν έρχεται σε κενό χρόνο αλλά εν μέσω μιας μακρόσυρτης διαδικασίας επαναπροσδιορισμού της πολιτικής φυσιογνωμίας του που επιχειρεί ο πρώην πρωθυπουργός – γνωστής δημοσιογραφικά και ως «rebranding». Ο Αλέξης Τσίπρας, άλλοτε εμφανίζοντας κάποια νέα χαρακτηριστικά κι άλλοτε επιχειρώντας να αντικρούσει τα επιχειρήματα που κυριαρχούν στο δημόσιο διάλογο σε βάρος του, ειδικά εκείνα που είναι σαφές ότι προέρχονται από το γαλάζιο προπαγανδιστικό οπλοστάσιο, προσπαθεί να αποκαταστήσει και να αναμορφώσει το προφίλ του, όχι μόνο για λόγους υστεροφημίας. Οι κινήσεις του δείχνουν -κι έτσι ερμηνεύονται ευρύτερα – ότι απώτερος στόχος είναι η επάνοδός του στην πολιτική σκηνή.

Ένας σταθμός αυτής της διαδικασίας είναι και η συγγραφή του βιβλίου του, στην οποία αναμένεται να περιγράφονται και τα περιστατικά αυτής της θερμής πολιτικά περιόδου του καλοκαιριού του 2015. Και αρκετοί εκλαμβάνουν ως τροχιοδεικτική βολή την χθεσινή επιστολή, εκτιμώντας ότι στο βιβλίο – όταν έρθει εκείνη η ώρα-  θα υπάρχουν αποκαλύψεις που θα προκαλέσουν συζητήσεις.

Πάντως, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει ότι πρόκειται για κίνηση που προκαλεί εκ νέου αμηχανία στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος προσπαθεί διαρκώς να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να μεταδώσει το μήνυμα, ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι σε σύμπνοια με το κόμμα και την ηγεσία του. Προκαλεί αμηχανία, ακριβώς επειδή αυτή η κίνηση έχει τα χαρακτηριστικά της παρέμβασης στο πολιτικό σκηνικό με γνώμονα το προσωπικό προφίλ, κι επιτρέπει κατ΄ επέκταση ερμηνείες περί κίνησης ενταγμένης σε μια λογική προετοιμασίας και λείανσης του εδάφους για την πολιτική επιστροφή, όποτε κι αν αυτή συμβεί.

Διαβάστε επίσης:

Τα 75 χρόνια πυρηνικού προγράμματος του Ιράν (1950 -21.6.2025)

ΠΑΣΟΚ: Φουλ του… κυβερνητικού προγράμματος

Το εκκρεμές του θεάματος: η μετεξέλιξη (2ο Μέρος)