Η κυβέρνηση βάζει πλώρη για νέο ρεκόρ φορολογικών εισπράξεων, επιδιώκοντας να ξεπεράσει τα 26 δισ. ευρώ από τον φόρο εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων μέσα στο 2025. Είναι επιτυχία;

Μόνο αν θεωρήσουμε επιτυχία τη συστηματική οικονομική αφαίμαξη των εργαζόμενων και των μικρομεσαίων, προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων που φορολογούνται επιλεκτικά ή βρίσκουν πάντα διεξόδους φοροαποφυγής.

Τα τελευταία στοιχεία σοκάρουν: 2,2 εκατομμύρια φορολογούμενοι έλαβαν χρεωστικά εκκαθαριστικά, με μέσο φόρο σχεδόν 2.000 ευρώ, και αναμένεται να ανέβει κι άλλο. Ταυτόχρονα, 300.000 δηλώσεις εκκρεμούν, κυρίως από εκείνους που όχι τυχαία συνήθως χρεώνονται τα περισσότερα. Δηλαδή, εργαζόμενοι με παράλληλα εισοδήματα, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι που προσπαθούν να επιβιώσουν δουλεύοντας ξανά.

Ο λόγος; Η φορολογική κλίμακα δεν έχει τιμαριθμοποιηθεί. Δηλαδή, ενώ οι τιμές αυξάνονται και οι μισθοί υποτίθεται πως «βελτιώνονται», τα φορολογικά όρια παραμένουν στάσιμα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μικρή αύξηση στον μισθό, κάθε δεύτερη δουλειά για να τα βγάλεις πέρα, σε ρίχνει σε υψηλότερο φορολογικό κλιμάκιο. Το Κράτος βαφτίζει την επιβίωση «ευημερία» και την φορολογεί σαν να είσαι πλούσιος.

Οι επιχειρήσεις καθυστερούν και το Κράτος περιμένει.Ενώ οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι απολύτως συνεπείς με τις φορολογικές τους δηλώσεις,πάνω από 30.000 επιχειρήσεις δεν έχουν καν υποβάλει ακόμη δήλωση. Κανείς δεν φαίνεται να ανησυχεί. Το ίδιο ισχύει για όσες εταιρείες κλείνουν οικονομικό έτος διαφορετικά από την 31η Δεκεμβρίου. Η φορολογική «ευελιξία» είναι προνόμιο των λίγων.

Παρ’ όλα αυτά, οι επιχειρήσεις θα πληρώσουν τελικά περίπου 8,36 δισ. ευρώ, δηλαδή πολύ λιγότερα από όσα πληρώνουν τα φυσικά πρόσωπα (15,163 δισ. ευρώ). Μια αναλογία που δεν ανταποκρίνεται στην οικονομική πραγματικότητα: οι εργαζόμενοι και οι μικρομεσαίοι πληρώνουν δυσανάλογα μεγάλο μερίδιο του λογαριασμού.

Ο πιο «σίγουρος» τρόπος για να μαζεύει το κράτος λεφτά; Οι παρακρατήσεις φόρου από τους μισθούς. Δεν υπάρχει φοροδιαφυγή για τον εργαζόμενο η εφορία έρχεται απευθείας από το γραφείο μισθοδοσίας. Και όσο τα ονομαστικά εισοδήματα ανεβαίνουν λόγω πληθωρισμού, τόσο πιο βαθιά βάζει το χέρι στην τσέπη του ο εργαζόμενος. Οι φόροι δηλ.στους μισθούς θεωρούνται βασική πηγή εσόδων!

Αυτό το σύστημα δεν είναι απλώς άδικο. Είναι συνειδητά ταξικό. Σχεδιασμένο ώστε να εξαντλεί τους πολλούς, την ώρα που οι λίγοι «ρυθμίζουν» τα φορολογικά τους βάσει πολιτικών επαφών, εξαιρέσεων και καθυστερήσεων.

Η Κυβέρνηση θα θριαμβολογήσει για την «υπέρβαση του στόχου» και την αύξηση των δημοσίων εσόδων. Κανείς, όμως από το Κυβερνητικό Επιτελείο δεν θα μιλήσει για την υπερφορολόγηση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, την εξαφάνιση της φορολογικής δικαιοσύνης και την ατιμωρησία του μεγάλου κεφαλαίου.

Η ανάπτυξη που στηρίζεται στο ξεζούμισμα των εργαζόμενων δεν είναι βιώσιμη,αλλά είναι ένα ακόμα εργαλείο για την αναδιανομή πλούτου, από κάτω προς τα πάνω.
Είναι καιρός για φορολογική δικαιοσύνη. Για πραγματική τιμαριθμοποίηση. Για φορολόγηση του μεγάλου πλούτου. Για ανακούφιση των πολλών και όχι για κέρδη των λίγων.Και αυτό δεν θα γίνει με την δεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ.

*Η Ιωάννα Λιούτα είναι πολιτική και οικονομική αναλύτρια

Διαβάστε επίσης:

Τεχνολογική Ηγεμονία: Το Τέλος της Παλιάς Τάξης

Γιατί η ελληνική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας είναι η ακριβότερη στην Ευρώπη

«Το ΠΑΣΟΚ είναι το αντίβαρο στην παρακμή Μητσοτάκη/Τσίπρα και η μόνη κυβερνητική πρόταση με πατριωτικό, κοινωνικό και θεσμικό βάθος»