Συνεχίζουν να απασχολούν κατά προτεραιότητα την ελληνική δημόσια ζωή οι παράνομες τοποθετήσεις της Τουρκίας στο Λιβυκό, στο Κυπριακό, στα ενεργειακά, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Με αφορμή την τουρκική συμπεριφορά, αξίζει περισσότερο να αναδεικνύουμε τις στρατηγικές επιλογές και διεθνείς πρωτοβουλίες, ώστε συνεργαζόμενοι με εταίρους, συμμάχους και φίλους να αναστείλουμε αποτελεσματικά κάθε αναθεωρητική πολιτική χωρίς να αναγκαστεί οποιαδήποτε πλευρά να προστρέξει στη βία και τη χρήση των όπλων.

Η διπλωματία αποτελεί τον μοναδικό δρόμο για την πρόληψη, ώστε να περιοριστούν οι ένοπλες συγκρούσεις στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο.

Με σεβασμό στον Carville, παραφράζουμε το σύνθημά του «The economy, stupid» υπενθυμίζοντας σε κάθε αγνωστικιστή πολιτικό τη δύναμη της διπλωματίας στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των διεθνών προκλήσεων.

Οι αγνωστικιστές, πολιτικοί, διαμορφωτές κοινής γνώμης, δημοσιογράφοι, ακόμη και διπλωμάτες, δεν αρνούνται τη διπλωματία, απλώς υιοθετούν μία σκεπτικιστική προσέγγιση επειδή δεν ικανοποιούνται με τις αποδείξεις για την αποτελεσματικότητα των χειρισμών κατά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής.

Με δογματική προσήλωση στον σκεπτικισμό τους παραβλέπουν ότι η διπλωματία καθίσταται αποτελεσματικό συμπεριληπτικό μέσο επικοινωνίας κυβερνήσεων επειδή λαμβάνει υπόψη της τις κοινωνικές απαιτήσεις, τα μέσα άσκησης εθνικής κυριαρχίας και αποτροπής κάθε επιβουλής, την εφαρμογή του γενικού Διεθνούς Δικαίου και κάθε εξειδικευμένης προέκτασής του.

Υπηρέτης δυο αφεντάδων

Η συνεχιζόμενη τουρκολιβυκή παρανομία συγκρούεται πρωτίστως με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Η τουρκική άμεση αντίδραση στον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό, όπως απαιτητικά προβλήθηκε από τις Βρυξέλλες, με συνέπεια να επιβληθεί πρόστιμο στην Ελλάδα για τις καθυστερήσεις της, επιβεβαιώνει τη σύγκρουση συμφερόντων της Ε.Ε. με τις αναθεωρητικές πολιτικές Ερντογάν, ο οποίος παρασύρει στην ανομία του αδύναμους επιλεγμένους συνομιλητές του.

Η κυβέρνηση της Λιβύης άμεσα ανταποκρίθηκε στους τουρκικούς εκβιασμούς. Με χρονοκαθυστέρηση προσαρμόζεται και ο Χαφτάρ, που εξυπηρετεί το μείζον, τη διατήρηση της ηττημένης ρωσικής παρουσίας στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής και της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς και το έλασσον, δηλαδή την ικανοποίηση των τουρκικών επεκτατικών οραμάτων.

Ικανός χρόνος χωρίς σοβαρή αντίδραση

Δυστυχώς, στην Ελλάδα συνεχίζουμε να σπαταλάμε πολλή μελάνη και φαιά ουσία αναλύοντας, στην ουσία αναδεικνύοντας, το έργο των εκβιαστικών πολιτικών Αγκύρας, Τρίπολης και Βεγγάζης. Οι δημοκρατικές πολιτείες διώκουν το έγκλημα και δεν ενδιαφέρονται για τη διαρκή επεξήγηση των επιθυμιών του εγκληματία και βιαστή κάθε αρχής Δικαίου.

Αντί να δημιουργούμε μεθοδικά το ενιαίο σταθερό και απαραβίαστο πλαίσιο ασφάλειας, ειρήνης και ενεργειακής επάρκειας για την ανάπτυξη των λαών της Μεσογείου, επιλέγουμε να ερμηνεύουμε με θρησκευτική και ολίγον φοβική προσήλωση, ως να πρόκειται να αντιμετωπίσουμε την μήνιν των θεών, τις εκδηλωμένες πολιτικές Ερντογάν, Ντμπεϊμπά και Χαφτάρ.

«Ποιος νοιάζεται» (Who cares), αντί να αναφερθούμε στην ευτυχισμένη φοράδα στο αλώνι (της Μεσογείου).

Προφανώς και έχει παρέλθει ικανός χρόνος χωρίς σοβαρή και αποτελεσματική αντίδραση από όλες τις χώρες που θίγονται από τις αναθεωρητικές πολιτικές. Αντί να αυτοϊκανοποιούμεθα με δημόσιες δηλώσεις και ανακοινώσεις μέτρων που δεν εφαρμόζονται ποτέ, αποτελεσματικότερη πολιτική αποτελεί σειρά πρωτοβουλιών, χωρίς αποκλεισμούς, που θα εμποδίζουν οποιεσδήποτε παρανομίες από αυταρχικούς ηγέτες.

Η διεθνής κοινότητα επιβάλλεται να ακούσει προσεκτικά την κοινωνία των πολιτών, που με ήπιες δράσεις και χωρίς πολιτικό κόστος μπορεί:

1. Να συγκαλέσει διευρυμένη συνάντηση κρατών-μελών της Ε.Ε. και θεσμών για να προσδιορισθεί κοινή πολιτική αντιμετώπισης των προκλήσεων Ερντογάν, Χαφτάρ, Ντμπεϊμπά, Πούτιν, που φέρνουν την Ευρώπη και την περιοχή ΜΕΝΑ στο χείλος εκτεταμένων μακροχρόνιων συγκρούσεων, πρόδρομη κατάσταση ευρύτατου πολέμου.

2. Να αναπτύξει συνεργασίες κυβερνητικών και μη κυβερνητικών δρώντων στον σχεδιασμό, κοινών ενεργειακών και αναπτυξιακών πολιτικών στην ευρύτατη περιοχή μας, αναστέλλοντας παράνομες μετακινήσεις πληθυσμών και διεκδικήσεις αναθεωρητών.

3. Να μελετήσει με κυβερνήσεις τη διαδρομή του χρήματος που επιτρέπει τη μαζική μετακίνηση ομάδων ατόμων από περιοχές και σε ηλικίες που δεν εξηγείται η εξασφάλιση ποσών 5-10 χιλ. δολ. για το ταξίδι, αλλά και η προκλητική κατάθεση προς τις αρχές των χωρών «αν απελαθώ θα επανέλθω», υπονοώντας ότι σύντομα θα του διαθέσει ο υποκινητής το απαραίτητο χρηματικό ποσό.

4. Να διαμορφωθούν κοινές δράσεις East Mediterranean Gas Forum – IRENA για αποτελεσματικό σχεδιασμό της ανάπτυξης των ενεργειακών πηγών, της οδεύσεως ενέργειας προς τις αγορές, των αδειοδοτήσεων, αξιοποιώντας την ευρωπαϊκή και διεθνή συνεργασία. Στον σχεδιασμό και τον συντονισμό που αφορά στο Δίκαιο της Θάλασσας σημαντική αξία αποκτούν οι γνωμοδοτήσεις που θα ζητήσουν από κοινού τα ενδιαφερόμενα απευθυνόμενα στο Δικαστήριο του Δικαίου της Θάλασσας, στο Αμβούργο.

5. Να αναδείξει τον δημιουργικό ρόλο στον γενικότερο προβληματισμό δρώντων όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αίγυπτος, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, το Μαρόκο, η Αλγερία και βεβαίως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και το ασθμαίνον να επανέλθει με κάποιο τρόπο στον «ευρωπαϊκό νυμφώνα» Ηνωμένο Βασίλειο.

Συνεπής εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου

Είναι λοιπόν, αναγνώστη μου, η διπλωματία, παραδοσιακή και δημόσια, που επιβάλλει τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συνθηκών. Η Ελλάδα, εκκινώντας από τη θεμελιώδη αρχή σεβασμού και εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου, επιλέγει να ασχολείται με τα θετικά που φαίνεται να εξελίσσονται διεθνώς, ώστε να διαμορφωθεί η διεθνής κανονικότητα στην οποία υπάρχει χώρος για την Τουρκία, τη Συρία, τη Λιβύη, την Παλαιστίνη.

Χειροπιαστά διεθνή αποτελέσματα επιβεβαιώνουν, ότι παρά τις αργές και μικρές εξελίξεις η διεθνής κοινότητα αγωνιά και συνεπώς αναζητά συγκλίσεις.

Η προσαρμογή του Αλ Σάρα στις διεθνείς επιταγές, η άρνησή του να ανταποκριθεί άμεσα σε κελεύσματα του συστήματος Ερντογάν, η κατ’ απόλυτη προτεραιότητα επιλογή του για σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία, οι εξελίξεις των συνεργασιών Ελλάδος, Αιγύπτου, Ισραήλ, Κύπρου, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Σαουδικής Αραβίας αντανακλούν στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο.

● Οι πιεστικές αποφάσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 2019 υποχρέωσαν το τουρκικό γεωτρύπανο να αποχωρήσει από τη βόρεια θαλάσσια περιοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας.

● Η στρατηγική συμμαχία Κύπρου – ΗΠΑ και η προηγηθείσα από το 2007 Κύπρου – Γαλλίας καθώς και το διαμορφωθέν πλαίσιο από την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. διευκόλυναν την απόφαση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας να ανακοινώσει, πριν από την άτυπη πενταμερή στον ΟΗΕ, την πρόθεσή του να προσκαλέσει τον Πρόεδρο της Τουρκίας στο πρώτο συνέδριο κορυφής της Κυπριακής Προεδρίας με θετική πολιτική και διπλωματική απήχηση που αναδείχθηκε από την ωριαία συνάντηση του Προέδρου της Κύπρου με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας στο περιθώριο της Πενταμερούς (ΟΗΕ, Νέα Υόρκη, 17 Ιουλίου 2025).

● Η συνδυασμένη επιχείρηση των δυνάμεων που ανταποκρίθηκαν στο αίτημα του Ισραήλ να το συνδράμουν στη σύγκρουση με το Ιράν, ακόμη και η επιχειρησιακή εμπλοκή των ΗΠΑ στον βομβαρδισμό των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, απέδειξαν ότι, όταν η διπλωματία αναχαιτίζεται από τη βία και την τρομοκρατία, η στιγμιαία συντεταγμένη άσκηση διεθνούς εξουσίας επαναφέρει τα μέρη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Ακόμη και ο Roger Fisher, στο κλασσικό πλέον βιβλίο του «Getting to Yes», προβλέπει την άσκηση διαπραγματευτικού ζίου – ζίτσου όταν τα μέρη αρνούνται προκλητικά να ανταποκριθούν στις διεθνείς τους υποχρεώσεις.

Η συνεπής και μεθοδική εφαρμογή των απαιτήσεων του Διεθνούς Δικαίου, η εξάντληση των μέσων που προβλέπονται από τα άρθρα του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, του ΝΑΤΟ, της Ισλαμικής Συνεργασίας, της Αφρικανικής Ένωσης και όλων των εξειδικευμένων Οργανισμών του Συστήματος του ΟΗΕ, αλλά και των διεθνώς αναγνωρισμένων περιφερειακών εκφράσεων, συγκλίνοντας δημιουργούν μηχανισμούς αντιμετώπισης αναθεωρητικών και τρομοκρατικών επιθέσεων.

Ενδεικτικά αναφέρεται η εμπειρία μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., επειδή η αναθεωρητική Τουρκία, παρά τις «γενναίες εξαγγελίες της, τη μόνιμη παρουσία του στρατού κατοχής και τις επισκέψεις Ερντογάν», δεν ολοκλήρωσε το έγκλημα και διαπιστώνει ότι η ενιαία Κυπριακή Δημοκρατία αποτελεί συνομιλητή στον ΟΗΕ, στην Ε.Ε., στις διμερείς αναπτυσσόμενες προοπτικές διαλόγου των δύο ανεξαρτήτων κρατών, Κύπρου και Τουρκίας.

Ισονομία και ισοπολιτεία

Υπό την πίεση των διεθνών προκλήσεων η Ελλάδα υποχρεώνεται να συνεχίσει σταθερά την πολιτική της, που βασίζεται στην εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, του Δικαίου της Θάλασσας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του δικαίου των μειονοτήτων και του περιβάλλοντος.

Η Συνθήκη της Λωζάννης, υπεραιωνόβιο διεθνές συμβατικό κείμενο, ως Υπερτάτη Συνθήκη, δεν παραβιάζεται από μεταγενέστερο Διεθνές Δίκαιο, εσωτερική νομοθεσία και διοικητικές διατάξεις.

Αξίζει, τη στιγμή που ο κόσμος όλος αναζητά τη σύγκλιση, να εξεταστούν με διπλωματική προσοχή και ενάργεια νομοθετήματα που ίσως θεωρούνται από τη διοίκηση δευτερευούσης σημασίας παρότι αναφέρονται σε σημαντικά θέματα της διπλωματίας των θρησκειών και αφορούν θρησκευτικές ενώσεις, διαχωρισμό δασκάλων με κριτήριο τη θρησκεία.

Απαιτείται συνεχής και ιδιαίτερη προσοχή στην εφαρμογή της ισονομίας και ισοπολιτείας.

Μόνο η διπλωματία μπορεί να εξηγήσει με τον τρόπο της όσα δεν αντιλαμβάνεσαι, συμπαθητικέ «ιδιώτη».

* Ο Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου είναι πρέσβης ε.τ.

Διαβάστε επίσης:

Συρία: Έξι νεκροί και 70 τραυματίες από μεγάλη έκρηξη στην Ιντλίμπ (Videos)

Συρία: Τεράστια έκρηξη συγκλόνισε το Ιντλίμπ – Πληροφορίες για πολλούς νεκρούς (Video)

Wall Street Journal: Η Γενική εισαγγελέας είχε ενημερώσει τον Τραμπ ότι το όνομά του υπάρχει «πολλές φορές» στα έγγραφα του Επστάιν